یادمه دهه هفتاد بود به گمانم سال هفتاد و شش با دو دوست رفتیم تئاتر شهر نمایش استاد بهرام بیضائی به نام کارنامه ی بندار بیدخش رو ببینیم. روز پایانی این اجرا .و جای سوزن انداختن نبود.. من تا آن زمان هرگز نمی دانستم که ایشان تئاتر هم کار می کنند و گمان می کردم کارگردان سینماست چون که دیوانه وار فیلم هایش رو دوست داشتم. رگبار ، غریبه و مه، کلاغ ، باشو غریبه ای کوچک، شاید وقتی دیگر و مسافران....
از بخت بد ما، بلیط نمایش تمام شده بود و ما ناخواسته رفتیم نمایش دیگری دیدیم که اسمش هم یادم نیست..
همواره افسوس ندیدن این نمایش را می خوردم و تا به امشب که این نمایش را ، نه به کارگردانی این بزرگ مرد ادبیات و فرهنگ ایران زمین، بلکه با کسانی که نامشان برایم آشنا نبود دیدم.
و شگفت زده شدم از دیدنش،.بسیار زیبا و باور نکردنی بود این از برخوانی نوشته ی استاد بیضائی. و آن حسرت ندیدن نمایش در تئاتر شهر را امشب شست و برد از یاد من.
ای کاش استاد بیضائی اینجا بودند و این اجرای زیبای شما را می دیدند چون اطمینان دارم که به افتخار شما کلاه از سر بر می داشت و ایستاده شما را تشویق ... دیدن ادامه ›› می کرد..
یکی از صدها نمایش نامه های بی مانند استاد بیضائی را بسیار، بسیار زیبا به روی صحنه بردید.دمتان گرم و سرتان خوش باد..
و پیش از مرگ، من این جام بر سنگ می کوبم و ما هر دو می شکنیم! آه درود بر مهربانی تو که پشت خشم و دشنه پنهان است! اینک به تیغ تو پاداش خود دریافتم؛ پاداش زندگی بر سر دانش نهادن! و بدین مهربانی که مرا از تو رسید، در برابر چیزکی از رنج خود ترا می بخشم؛ آری بمان و داستان این جام بر پوست بنویس و بر مردمان بخوان؛ تا نگویند ما این دانش نداشتیم!

قرمز❤
بازی ها بسیار زیبا...
کارگردانی عالی..‌‌
طراحی صحنه و نورپردازی عالی...
متن زیبا...

هارشدگی نمایش تامل برانگیز و دیدنی از گروهی حرفه ای.
از سعید زارعی به عنوان تهیه کننده ،کارگردانی خوب پویان باقرزاده و بازی بی نظیر ایمان صیادبرهانی که از زندگی در تئاتر بازی هاشو دنبال میکنم و همچنین بازی های خوب بقیه ی بازیگران.
برای بهتر درک کردن شروع نمایش فیلم مرگ و باکره رومن پولانسکی رو حتمن ببینید و به دیدن نمایش بیایید ..

نمایش "زندگی در تئاتر" محمد برهمنی شاهکاری بود که چهار یا پنج سال پیش دیدم.در همون سال نمایش" سیزیف" کار دیگرش رو هم دیدم و کار خوبی بود.
با این حال لحظه شماری می کردم که کار بعدی برهمنی رو ببینم.
نمایش آلنده نازنین به نظرم کار سختی بود.کارگردانی که می خواهد بهترین کارش رو بر خلاف کلیشه ها به اجرا ببره و درگیر سختی و مشکلات اجرای نمایش میشه...
تا اینجا داستانیست تکراری که باید خیلی خوب کار بشه تا ارتباط برقرار کنه با تماشاگران که به گمانم خوب در نیامد..بازی ها اگزجره و متن هم گیرایی چندانی نداشت.
اما ده دقیقه ی پایانی این نمایش که آخرین سخنرانی آلنده در رادیو بود عالی و ای کاش از اول تا آخر نمایش درباره ی خود آلنده می بود این نمایش...
با این وجود محمد برهمنی کارگردان خوب، جوان و مورد علاقه ی منه و برایش آرزوی بهترین ها رو در عرصه ی هنر دارم.❤

در ابتدا هزاران بار از خداوند سپاسگذارم که فرصت دیدن یکی از بهترین تئاترهای طول عمرم رو ازم دریغ نکرد..
سرکار خانوم نغمه ثمینی نابغه ای که با قلم جادوی اش اینچنین افکار انسانیش رو تبدیل به نمایش نامه ی بچه میکند.نغمه ثمینی مایه مباهات اهل فرهنگ و قلمه..❤
کارگردانی سرکار خانوم افسانه ماهیان بی بدیل و چقدر ظریف و بی نقص بود اجرای نمایشش...
اما ستاره ی نمایش که با درخشش اش دوتا چشم کم بود واسه دیدنش...بله ، سرکار خانوم سبمین معتمدآریا، بازی نکرد بلکه زندگی کرد این نمایش رو...
مهران نائل و شیوا فلاحی هم عالی بودند.
دست تک به تک گروه نمایش بچه را می فشارم و برایتان آرزوی بهترین ها را دارم ...
پس ما به کجا فرار کنیم؟؟؟
بی صبرانه واسه دیدن دوباره تان لحظه شماری میکنم...❤

امشب نمایش سایر بازماندگان رو دیدم.
نمایش قابل احترام و زیبایی بود.
کارگردانی و موسیقی و بازی تمامی هنرمندان نمایش عالی بود و کمی نورپردازیش آزار میداد چشمان ضعیف منو...
ممنون ...❤

به قول گل گلاب تئاتر ایران خانم آدینه کارگردان نمایش بانوی محبوب من، در این روزای سیاه و تلخی که بر این سرزمین سنگینی میکنه ، برای ساعاتی هم که شده میشه با دیدن این نمایش کمی حالمون خوب بشه و واقعن همینطور بود..
امشب افتخار اینو داشتم که نمایش زیبای بانوی محبوب من رو ببینم...و واقعن لذت بردم از تک تک لحظات این نمایش...
گلاب آدینه نشان داد که در کارگردانی همچون بازیگریش هیچ کم نمی گذاره و چه با وسواس زیبایی این نمایش را چیده بود.
بازیگران همه عالی، طراحی صحنه و موسیقی هم بسیار کامل و دلنشین بود...
ممنون خانم آدینه ی عزیز واسه امشب...❤