با سلام
ابتدا از یکایک عوامل محترم نمایش دوست داشتنیِ تاکسیدرمی تشکر می‌کنم. من از دیدن نمایش در سالن مولوی لذت بردم.
یه کم حرف دارم که امیدوارم به نظر عوامل محترم برسد:
۱. چند نفر از دوستانم نوشتن و من هم مکرر می‌نویسم چرا صفحه‌ی اجرای تالار مولوی حذف شد؟ با توجه به تعداد کامنت مثبتی که در مورد این تئاتر نوشته بود به نظرم حذف صفحه کج‌‌سلیقگی بود و شاید لطمه‌ی این حذف اول متوجه تیم اجرا کننده باشه.
۲. نمایش هم سعی داشت بخندونه و هم سعی داشت به فکر واداره و هم با غمی آشنا کنه که اهالی خوزستان و ویژه‌تر خرمشهر با اون مواجه شدند. یک جاهایی شعار زده می‌شد. دوستم آقای کیانی قبل از تماشا به من گوشزد کردن که اپیزود بازگشت کبوتر شعارزده است. من از قبل پیش‌زمینه ذهنی داشتم و دقیقا این شعارزدگی به چشمم اومد لیکن خیلی از دوستانی که اطراف بودن اونجا اشک ریختن. به نظرم می‌تونست از شعار کمی دورتر شه و تاثیرگذاریش بیشتر شه. البته فکر می‌کنم همه این نظر رو نپذیرن.
۳. استفاده نمادین از حیوانات و انتخاب خر، کره‌خر، پدرسگ، قورباغه، مگس، کبوتر و ... انتخاب‌های خیلی درستی بود. مرسی که انقدر با شهامت بودید. ... دیدن ادامه ›› از نویسنده کار که اهواز بودن هم تشکر می‌کنم‌.
۴. تاثیرگذاری اتفاقات نمایش که با سال‌روز آزادسازی خرمشهر و همین‌طور فاجعه متروپل آبادان مصادف شده در منِ مخاطب خیلی زیاد بود. به نوبه‌ی خودم بابت بنری که انتهای نمایش روی صحنه همراه داشتین و همین‌طور صحبت‌های کارگردان ممنونم. مرسی که رسالت خودتون رو در حد ممکن ایفا کردن و امیدوارم ما هم این گونه باشیم.
۵. توقع شخصیِ من این بود که ای کاش بیشتر از معضلاتِ امروز خرمشهر و جنگ‌زده‌های استان خوزستان گفته شه. به یک اشاره بسنده شد. البته که این نافیِ تلاش‌ها و زیبایی نمایش محترم تاکسیدرمی نیست.
۶. بازی‌ها خیلی خوب بود. دستتون درد نکنه. طراحی لباس و صحنه هم با توجه به کار خیلی خوب بود. کارگردانی هم خیلی خیلی خوب بود.

من به دوستانی که کم‌وبیش هم رو می‌شناسیم و این نمایش رو ندیدن توصیه می‌کنم تا حتما ببینندش.
به نظرم نسبت به نمایش‌های روی صحنه، از بقیه بی‌ادعاتر و بهتره.

من از ۵ به این نمایش ۵ میدم.
بازم ممنونم.

تو پوستر نمایش "تلویزیون" با بی‌دقتی تلوزیون نوشته شده. اگر صلاح دیدید اصلاح بفرمایید

خلاصه نمایشِ حال خوب کن ? یادش بخیر

من این نمایش رو ندیدم
پیجش رو که برای بررسی و انتخاب نگاه می‌کردم به نکته جالبی برخوردم که خدمت شما دوستان عرض می‌کنم:
تا اکنون یازده کامنت توسط یازده نفر گذاشته شده، این یازده کامنت اولین و تنها کامنت صاحبان پروفایل‌های تیواله. به عبارتی صاحبان این یازده کامنت راجع به هیچ تئاتر دیگری نظر ندادن.
از این یازده اکانت تیوال هشت تا اکانت در روزی که کامنت رو گذاشتن، ساخته شدن.