ایده خوب بود ولی متن ضعیف باعث شد احتمالن بعدها از این نمایش فقط همون ایده در خاطرم باقی بمونه.به همون دلیل بازیها هم ضعیف شده بود به نظرم.یه جاهایی خیلی خوب بود بازیها و ناگهان افت میکرد و فیک میشد.
فضاسازی خوب بود ولی متن نتونست تکمیلش کنه.یک سری واکنش ها غیرطبیعی بود.یعنی دیالوگها منقطع میموندند.یک کاراکتر یک سوالی یا حرفی میزد و منطقی بود پاسخی بشنویم.ولی روی هوا رها میشد و اتفاق دیگه ای میوفتاد‌.و این احتمالن برای ایجاد تعلیق بود که به نظر من ناکارآمد اومد.
مثبت ترین ویژگی نمایش فضاسازی خوب با طراحی صحنه ،موسیقی و هوای !!!! مناسب بود،دلیلی که باعث میشد حتی با وجود متن لاغر در فضای نمایش بمونید و بیرون نزنید.

در مقیاس آرش دادگر ،نه بد نه عالی ،متوسط
در مقیاس خودش با خودش ، متوسط رو به خوب.
متن باید با دقت بیشتری شنیده بشه تا متوجه بشی رویکردش به تلفیق داستانها و کاراکترها سطحیه یا عمیق.رک بگم در مواجهه اولیه متوجه نشدم و فقط دیدم و گوش دادم.
موسیقی های انتخابی خیلی خوبه ،اواز جوانان وطن که عاااالی .
دیگه یه همچین چیزهایی. دلتنگ یک لیرشاه یا هملت پر از ایده پردازی و نوآوری و تلفیق داستان کلاسیک و روایت امروزی بکر از آرش دادگر ام،
راستی وسط اجرا یاد جواد نمکی افتادم که رفت اروپا ،با همین گروه کار میکرد بیشتر و چقدر خوب بود.

طراحی صحنه و لباس و نور عالی
موسیقی خوب
یک آواز خیلی خوب

بازیها معمولی
و اما
متن و اشعار ضعیف . حیف و حیف . آخه چرا واقعن از دیو و دلبر نتونستید اوج های احساسی غم و شادی و عشق رو انتقال بدید.
اصن خب اگر قرار نیست از چنین داستانی چنین احساسات اگزجره شده ای رو از تماشاگر بیرون بکشید . و یه اثر مکانیکی از لحاظ کلام و درام تولید ... دیدن ادامه ›› کنید.چه کاری بود دیو و دلبر .چرا موزیکال .اصن موزیکال رو برای چی میسازن؟

یاد سالها پیش افتادم و نمایش موزیکال شاخ نبات در همین تالار وحدت ،که چجوری سالن از تنظیم فوق العاده داستان موش و گربه عبید زاکانی کیف میکرد.میخندید ،میگریست و حتی به رقص می‌آمد.

یه نمایش بی چیز خیلی خوب.
با نگاهی مختصر و مفید به کشتار یاسمین رضا
که من رو یاد بی تابستان کوهستانی و شکار وینتربرگ و همچنین زخم های وحشتناک زمین بازی انداخت.چراهاش رو خودم هم دقیق یادم نیست.لحظه ای یادم میوفتاد‌
جابه جایی های زمانی و شخصیتی خوب که درست هم اجرا شده.
بازیها خوبند،موسیقی هم .

و اینکه یاد این جمله از یونگ افتادم:
ما زخم خورده والدینی زخم خورده ایم.
هیچگاه انسان سالم، دیگری را شکنجه نمی‌کند.
زخم خورده ها علاقه عجیبی به زخم زدن به دیگران دارند.

و البته که به نظرم فراتر از والدین است این قضیه .پارتنر ،دوست ،همسایه و محیط زخمی و... همه و همه خواسته و ناخواسته در حال زخم زدنند.

واقعیت اینه چیزی به من اضافه نکرد.

جدیدن من به ندرت به تماشای تئاتر میام. از بس که همه چی بی مزه و بی رمقه.
و حیف که همین تک و توک ها هم...

نمایش #سایر_بازماندگان
نمایشی رئالیستی و ضدرئالیستی
و البته با ضعفهایی مشهود در داستانگویی.داستان لاغره انگار و دیالوگ ها و لحظات پرت وجود داره.
و مهمترین نقطه قوتش بازیها و ایده و محتوای خوبشه.

با اثری مواجهه می‌شید دارای فضایی کاملن مردانه که روح زنانه غایبی که همه چیز رو در بر گرفته به شدت توش احساس میشه.

منو یاد آهنگ absence اثر slow meadow انداخت.

تم های روانشناسانه کار مثل عقده پدر ،عقده مادر و... به نظرم خوب از کار در اومده بود.

فضای ... دیدن ادامه ›› اثر با اینکه رگه اصلی تلخ و سوگوارانه داره ، دارای مویرگ‌های ریز و درشت شوخ طبعی مناسبی هم هست.دقیقن انگاری چیزی شبیه یک مراسم ختم که هر چقدر هم سنگین و تلخ باشه ،ادمهایی هستند که جسته گریخته شوخی و مزاح میکنند.

بهترین اثری که دیدم در جشنواره فیلم کوتاه.

بازی ها خوب
داستان واضح و در حد زمان فیلم
برش ها مناسب
شخصیت پردازی درجه یک

کم و کسری ندیدم

لذت بردم

به نظرم بعد از ماتریوشکا این بهترین کار تک بازیگر ،یا «همون یه چیزی تو مایه های مونولوگ» بود.

استفاده عالی از عناصر صحنه ،طراحی لباس و نور عالی.صدای بازیگر عالی،بازی بازیگر عالی،متن خیلی خوب.
سریع و صریح،تند و شیرین، مثل تلخک دربار ناصر

دستمریزاد به همه عوامل گروه

امتیاز من با ارفاق پنج از پنج

جایی از متن:
قبر من کجاست؟
کسی صدای منو نمیشنووووووه؟
کجااااا منو چال کردین؟

مونولوگ خوب ساختن سخته
مثل تئاتر خوب ساختن
و از تئاتر خوب ساختن سخت تر حتی

نقل مکان تلاش خوبی بود که برای من به درجه بالایی نرسید.حیف