رومئو رو کشتن
ماری رو کشتن
مارتا رو هم کشتن
ولی چرخه تکرارشون
*شکست*
دیگه بچه ماری ها
عنکبوت نمیشن
از این به بعد
بچه ماری ها
*ژاندارک* میشن.

رئالیسم واقعی 🕊️

با وجود اینکه شدید حس ننوشتن هست این روزا ، ولی لازم دونستم راجع به نمایش بنویسم ، با محمدرضای عزیز کاملن موافقم ، به نظرم رضا نمایش خوب و استانداردیه و حتی میتونه آموزه ای باشه برای آقای رحمانیان و لیلا و چند مسافر شون ، بازی‌ها هم از دید من اغلب خوب بود و کاراکترها اون حس صحنه رو بخوبی منتقل میکردن
عرض درود و خسته نباشید دارم خدمت دوستان گروه 🤍

بچرخ پرّه
برقص شمشیر
که این چرخه مدام قربانی می گیرد.

به نظرم تغیراتی که تو متن اصلی گنجانده شده بسیار خلاقانه و دوست داشتنی یه ( اتفاقات این روزهای جهان بر ما آشکار کرده که خلق هیتلر های زمان دور ... دیدن ادامه ›› از تصور نیست، حتی با پیشرفت تمدن و تکنولوژی) ، همچنین طراحی لباس(میکس اروپای دهه سی با مانتو و پیرهن مشکی!) ، ایده اضافه شدن امکانات امروزی به اون زمان (یا حتی برعکس!) تمهید جذابی بود(من کلی مدت هنگ کنار هم گذاشتن مرلین مونرو و ماتیک و چت تصویری بودم :))) ) فقط شاید بهتر بود کمی زمان مکالمات اولیه محدود تر بود و کاراکتر آقای منتظری ورود زود هنگام تری به داستان داشت تا ریتم کار در تمام زمان اجرا یکسان می بود ، تغییر سبک خانم افشاری از پگین (نمایش بیلمن) به الزا هم برام مثال زدنی بود ، همچنین حضور مجدد آقای امیر نوروزی روی صحنه، درکل نمایش برای من خالق لحظات جذابی بود 🎭
عرض درود و خسته نباشید دارم خدمت دوستان گروه 💚

برای من تجربه دوست داشتنی ای بود 🤍
معمولن اینجور کارها چند بازیگر خانم رو به خط میکنن و اونها به ترتیب مونولوگ های غمبار میگن، فوقش یه تلاقی داستانی هم اتفاق میفته و تمام
ولی این نمایش محدود به مونولوگ نبود و اغلب المان های نمایشی از جمله فرم، دیالوگ، آوا و موزیک و خط داستانی داشت.
انتقال حس بخوبی صورت می‌گرفت و وجود موسیقی های بموقع به ذهن آنتراکت میداد ، چشم تو چشم شدن های بازیگر خردسال و اکت های آقای بانی برام مثال زدنی بود.
عرض درود و خسته نباشید دارم خدمت دوستان گروه 🎭

پ ن : یکی از بهترین و ساکت ترین ساعات اجرایی رو هم دیشب تجربه کردم 🤍 یعنی آنقدر سکوت حین اجرا برقرار بود که من با دقت فراوان مراقب بودم نفسم یه وقت اون سکوت رو بهم نزنه :)) از اون خانم عکاس گزیده کار هم نهایت تشکر رو دارم 🙏

اجرای خوبی بود. کلام و بازی کلمن رو خیلی دوست داشتم، توجه به صدای صحنه ها، طراحی لباس و صحنه و گریم قابل اشاره بود
عرض درود و خسته نباشید دارم خدمت گروه 🎭

این نمایش برای من مصداق بارزی از وجده؛
وجد بازی، وجد موسیقی، وجد نگارش، وجد خوانش، وجد صحنه، وجد کارگردانی، وجد نور و تخیل و شور و هیجان و... ♥️؛
وجدی که قبل از اجرا با شنیدن صدای موسیقی‌‌ش تو راهروی سالن تو مغزت کوبیده میشه و وجدی که تا روزها بعدش با کنکاش سر نمادها و معانی ادامه پیدا میکنه؛
بقول آقا رضا جاویدی عزیز مگه آدم از یک نمایش چی میخواد؟؟

عرض درود و خسته نباشید دارم خدمت جناب اسکندری و تمام دوستان گروه که این وجد رو برامون فراهم کردن ❤️🩸🎭

پ ن: میخواستم از سیاست نبودن دوستان عکاس در سالن هم تشکر کنم، به نظرم سکوت و آرامش حین اجرا وابستگی زیادی به این مسئله داره.

امشب از ساعت 9 تا 11 جزو ساعات عمر من محاسبه نخواهد شد 🎊
⭐⭐⭐⭐⭐

ژان-پل مارا (به فرانسوی: Jean-Paul Marat) (زادهٔ ۲۴ مهٔ ۱۷۴۳–۱۳ ژوئیه ۱۷۹۳) پزشک، سیاستمدار و نویسنده انقلابی فرانسوی زادهٔ سوئیس بود. وی در کنار ژرژ دانتون و ماکسیمیلیان روبسپیر یکی از سه چهرهٔ سرشناس انقلاب فرانسه بود.
وی که از فعالان انقلاب فرانسه بود، کتاب‌های چندی نوشت، از جمله زنجیرهای بردگی. همچنین روزنامه‌ای را به نام دوستدار مردم[۱] منتشر می‌ساخت که سخت مورد توجه مردم بود و در آن بر ضد نهاد پادشاهی فرانسه و استبداد موجود مطلب می‌نوشت. وی از اعضای ژاکوبن‌ها بود و از ملی‌گرایی و شایسته‌سالاری طرفداری می‌کرد. در جریان دستگیری لوئی شانزدهم و همسرش ماری آنتوانت همراهی جست و از کوشندگان در راه اعدام آنان بود. ژان پل مارا بر این باور بود که با توسل به خشونت است که می‌توان به آزادی دست یافت.[۲]ژیروندنهای میانه‌رو از مخالفان مارای تندرو بودند.

لینک مطلب :
https://fa.m.wikipedia.org/wiki/%DA%98%D8%A7%D9%86-%D9%BE%D9%84_%D9%85%D8%A7%D8%B1%D8%A7

کارهایی که توش به جزئیات توجه دارن و از همه لحاظ کاملند از دید من خیلی با ارزش هستند و این رو یک جور احترام به مخاطب تصور می‌کنم، مثل نمایش تا اون ، طراحی دکور و لباسها خیلی دیدنی و خلاقانه بود، گوشواره و گردنبند های پوست گردویی ، لباس های متفاوت و مناسب با کاراکتر ها، استفاده از نور و دود درست (قسمت لیزرش رو با سلیقه شخصی دوست نداشتم) گریم جالب موش‌ها و طراحی موسیقی خیلی خوب (فقط جاهایی دچار تکرار میشد به نظرم و میتونست سکوت هم وجود داشته باشه) بازی ها هم مثال زدنی بود، میمیک و بازی عالی آقای رجایی (که در نازگل هم مثال زدنی بودن) یا سرکار خانم نوشهری و سایر دوستان، به شخصه دغدغه های متن روهم خیلی دوست داشتم و برام نکات ارزشمندی داشت حتی جاهایی که شاید کمی گل درشت وار و خطابه خوان میشد و همون ارجاعات درستی که ازش میگرفتم برام کامل کننده بود و شاید کسر دقایقی از کار هم به بهبود حفظ ارتباط مخاطب در تمام دقایق نمایش کمک بیشتری بکنه
فکر کنم 3.5 ستاره نمره دقیقی بهش باشه ولی بخاطر نکات ارزشمندی که داشت 5 تیوالی رو بهش میدم :)
عرض درود و خسته نباشید دارم خدمت هنرمندان گروه 🎭

کست نمایش برای من فوق العاده دوست داشتنی بودن و از همون حضورشون هم تو صحنه لذت بردم حالا بازی های خوبشون هم بماند ⭐
پرداخت داستان خیلی دقیق و با حوصله بود و زمان نسبتن زیادی گذشت تا چالش اصلی داستان مشخص بشه و پا توی داستان اصلی نمایش بذاریم و بازهم مفهوم و پیامی که من رو سخت درگیر خودش کرد 🤍 و چالش از دید من خیلی خوب دراومده ی پایانی، با این نمایش هم لبخند زدم هم متأثر شدم هم پالس گرفتم
شاید از دید کلی زمان نمایش کمی طولانی باشه ولی به شخصه فکر میکنم وجود تک تک سکانس ها (بجز یکی) برای باروری کار لازم بود
دکور و طراحی لباس و نور و هماهنگی ها هم قابل ذکر بود
پ ن : چقدر خوشحال شدم که خلاصه نمایش ها رو نمیخونم قسمت زیادی از لذت نمایش برام کشف همین خلاصه داستان ذکر شده بود :))
موزیک پایانی رو هم خیلی دوست داشتم :))
Darf ich das behalten ... دیدن ادامه ›› / Lina maly
4 ستاره ای که بخاطر جمیع خوبیها 5 میدم
عرض درود و خسته نباشید دارم خدمت هنرمندان گروه 🎭

بقیه ش رو قبل از دیدن نمایش نخونید ها اسپویل شدیده :)))











چقدر نمایش من رو یاد فیلم درخشش ابدی یک ذهن پاک انداخت، و اهمیت تک تک سکانس های زندگی ما برای ساختن سرنوشت مون و اینکه چقدر جابجایی کوچکترین اونها میتونه تغییرات بزرگی رو تو زندگی آدم رقم بزنه و چقدر مهمه آدم با دقت کامل قدم های زندگیش رو برداره چون تغییر بیوگرافی یک زندگی فقط تو فیلماس!
جالب بود که آخر هم خود پروفسور جرات تغییر انتها رو نداشت و آنتوانت این کار رو انجام داد!

محتوای نمایش دقیقن چالش مورد علاقه من بود، دکور و فضا سازی مناسب و جذاب بود، میلگردهای بیرون زده از کنار دیوار، ایده چراغ ها و یوغ، لباس و گریم شخصیت ها هم دیدنی بود. بازی‌ها خیلی مسط و روان بود و با توجه به سختی متن همه بازیگران بخوبی از پس نقش هاشون بر اومده بودن، مخصوصن آقای شرفی که بازی شون بسیار خوب و انرژیک و بی نقص بود ، ایده های آخر نمایش هم از دید من محشر بود و هیجان زدم کرد اصلن :))

موزیک مدهوش کننده exit رادیو هد هم قابل ذکره که بدجور روی کار نشسته بود ❤️

https://m.soundcloud.com/nickusha/radiohead-exit-music

تا کار شروع شد یه خانمی با کوله ردیف 1 جلوم نشست و با خودم گفتم واااای عکاس!! که حدسم هم درست بود ولی آنقدر خوب و بی صدا و نور عکاسی کردن ... دیدن ادامه ›› که به نظرم میتونن رقیب آقای معطریان در این زمینه باشن :)) بعدش هم کلی ازشون تشکر کردم و فهمیدم عکاس گروه هم هستن و ازشون اجازه گرفتم اسمشون رو هم عنوان کنم که سرکار خانم نظاملی بودن 🏵️
شاید نمره ی دقیق کار حدود 3.5 باشه ولی من بخاطر میزان لذتم بهش 5 میدم 🤍
عرض درود و خسته نباشید دارم خدمت دوستان گروه 🎭

پ ن : کاش حین اجرا آنقدر الکی و بیجا، وقت و ناوقت اونجور قهقهه اگزجره نزنین :((

از اینجا به بعد اسپویله نخونین :))))







چالش های متن به نظرم عالی بود مثه مرور انواع زندگی که یا خودش رو با سختی هاش تجربه میکنی یا از توی بطری الکل! نظاره گرش هستی یا مثه یک بسته ی خون، و پارادوکس اتاقی که درش برات بازه و هروقت بخوای میتونی ترکش کنی ولی توش میمونی با تمام اون موانع
یه تم ضد فمینیستی هم ممکنه از کار برداشت بشه که من البته ازش تصور دیگه ای دارم :)))
خوندن معنی ترانه ردیوهد هم شاید خالی از لطف نباشه :

https://lyrics.lol/artist/1207399-genius-farsi-translations/lyrics/5649703-radiohead-exit-music

اوه 😍
این یکی یه رب بعد هیدن نشه... :/

مقصودم از بله اینه که حرفی زده باشم...

دم تون گرم بچه ها 💓 چقدر همگی خوب بودید ، بازی ها، گریم، نور و ایده های کارگردانی به نظرم قابل ذکر بودن، اون اوج پایانی رو هم خیلی دوست داشتم 💥🤍
امیدوارم موفق و پرمخاطب باشید 🎭

ماراساد ها رو بریزم تو رئالیسم مصنوعی ها یا زوده؟؟؟ 😇❤️😇