تشکر بابت اینکه کار نکویی کردین و توی این ایام اجرای رایگان گذاشتین. بعد از ۳ یا ۴ سال داشتم می‌اومدم سالن شهرزاد و خوشبختانه به این مهم رسیدم که اصلا و ابدا این مدت چیزی رو از دست نداده‌بودم. بنده که بعلت افتضاح بودن تماشاچی‌ها که در حال چیپس خوردن و خش‌خش کیسه پلاستیک و ساندویچ‌های اردوییشون بودن سالن رو ده دقیقه‌ی اول ترک کردم و عطاش رو به لقاش بخشیدم. بازی‌ها هم چندان برام شاهکار نبود که بخوام بشینم و شرایط رو تحمل کنم پس فرار رو بر قرار ترجیح دادم.
فقط چند مورد که در برگه ذکر شده:
توجه مهم: این نمایش راس ساعت ورود آغاز می‌شود و به هیچ عنوان حتی ۳۰ ثانیه پس از بسته شدن درب سالن و آغاز نمایش، ورود امکان پذیر نیست. (چندبار ورود دادین الله‌وکیلی و هرج‌ومرج ایجاد کردین؟!)
- از همراه داشتن فرزندان زیر ۱۵ سال خودداری نمایید. (چرا بچه‌ی ۵ ۶ ساله باید توی سالن باشه و لکه بدوه و مغز من مخاطب رو با پچ‌پچ خودش و خرچ‌خرچ چیپس خوردن مادرش به هزار تکه تقسیم کنه؟)
درسته لطف کردین کار رو رایگان اجرا کردین ولی می‌تونستین خیلی زیبا و درخور این کار رو بکنین که مخاطب واقعی تئاتر کارتون رو ببینه نه کسانی که سالن رو با نشستن روی چمن‌های پارک شهر و تخمه پوست کندن و با دهن پُر حرف زدن اشتباه گرفتن.

و اینم در انتها بگم که اولش که فرمودین عکس و فیلم از ... دیدن ادامه ›› نمایشمون آزاده من تا آخر دستم اومد قراره چه شرایط بغرنجی رو تحمل کنم ولی گفتم زود تصمیم نگیرم و بشینم قطعا خود مخاطبین رعایت می‌کنن که متاسفانه رعایت نکردن و تعداد کثیری تماشاچی در جهان دیگری سیر می‌کردن. جلویی‌های ما با تلفن حرف زدن، اس‌ا‌م‌اس دادن با هم پچ‌پچ کردن و گمونم تاریک نبود گرگم به هوا و قایم‌باشک هم بازی می‌‌کردن و هربار از بردنشون سرمست میشدن و نعره‌ی مستانه هم سر می‌دادن. کاش به اجرای خودتون توهین نکنین و قوانین سالن تئاتر رو انقدر سبک نگیرین.
متاسفانه تجربه‌ی بشدت بدی بود برام ولی امید است شما اجراهای خوبی پیش رو داشته‌باشین.

واویلا چرا تئاتر شهر آخه :))))) بلای اون منطقه از تک‌تک زنان این سرزمین دور باد!!!!!!
ولی چه کنم که بااااااید بیام.

امتیاز چهار رو فقط برای بازی‌های توپ و صحنه و نور دادم. روند کند اجرا واقعا تو مخی بود برام و دیوانه‌م کرد و فقط می‌خواستم از اونجا خلاص شم.
پشت ... دیدن ادامه ›› سریم هم کعنهو مامان بزی و شنگول و منگول و حبه‌ی انگور پشت صندلی من مدام سم کوبید :)
پرونده‌ی اجراهای رسمی دوباره برای من بسته شد و تا چندسال آینده قطعااااا نخواهم‌آمد. چون دیگه هیچ کاری منو به وجد نمیاره.

خوشحالم ردیف پنج بودم و بوی سیگار بهم نخورد. اون چند دقیقه سکوت و سیگار کشیدن هیچچچچچچ چیزی رو تغییر نداد جز اینکه توی یه فضای بسته تنفس رو بر ... دیدن ادامه ›› مردم سخت کرد.
اجرا از جهت بازی‌ها و اینکه مجبور نبودم حجاب اجباری خانومی رو تحمل کنم و نور و موزیک فوق‌العاده بود برام. ولی به سقف نچسبیدم. با انتظار بالا رفتم و دلم می‌خواست عین شکوفه‌های گیلاس که حظ وافر بردم و به سقف چسبیده‌بودم باشه برام که نبود. شاید ۱۰ سال پیش نمایشنامه حرفی برای زدن داشته و اگر تا قبل همین سه‌سال هم می‌دیدم باعث میشد انگشت حیرت بگزم که بگم وَه عجب شجاعتی. ولی برای منی که کارهای خیلی خیلی خیلی با جسارت و شجاعت بیشتری رو دیدم یک نمایشنامه‌ی پیش پا افتاده‌بود.
بعنوان کسی که هیچ‌وقتتتتت الکی عزت و احترام آدم زورگو و دیکتاتور رو در هر مقامی (والدین/خانواده/دوست/فامیل و غیرذلک) بجا نیاورده، کاملا هرگونه مخالفتی با اون پدر دهشتناک رو ارج می‌نهم‌.
*****
تهویه‌ی سالن بدی نبود. با انتظار پایین رفته‌بودم ولی خوب بود. اما اینکه دو طبقه برم زیرِ زمین قفله برام.