به به عجب کستی🕊❤🕊
سعید زارعی و بنفشه ریاضی و الهام شعبانی جایگزین شدند✌
بی تا عزیز و خانم آقایی هم ک بودن🎭
آقا صادق💕

قسمت اول سریال جدید بهرنگ توفیقی چیزی ک به مخاطب تحویل می‌ده، بیشتر از اینکه یک داستان قوی یا یک نقد اجتماعی باشه، فقط یک شوک خام و بدون فکره. ... دیدن ادامه ›› داستان پسر پولداری ک خونه رو تبدیل به قمارخونه می‌کنه و در نهایت، جایزه ی قمار، درخواست تعرض به یک دختر خدمتکاره، واقعاً جای دفاع نداره.

همه‌چیز انگار فقط برای این طراحی شده ک بیننده رو بهت‌زده کنه. بدون زمینه‌سازی درست، بدون شخصیت‌پردازی عمیق، و بدتر از همه، بدون هیچ نوع نگاه مسئولانه نسبت به یکی از جدی‌ترین آسیب‌های اجتماعی. یعنی چی؟ یعنی قراره تجاوز تبدیل به ابزار روایت بشه؟ صرفاً یک گره دراماتیک برای پیش‌بردن داستان؟

مسئله فقط جسور بودن سوژه نیست. مسئله اینه ک سریال به طرز خطرناکی بی‌پروا و بی‌مسئولیت با این موضوع برخورد می‌کنه. نه نشانی از نقد واقعی به طبقه‌گرایی یا فساد اخلاقی دیده می‌شه، نه تلاشی برای واکاوی روانی اتفاق. فقط یک تصویر صریح، خشن، و زرد از یک اتفاقی ک توی دنیای واقعی، زندگی‌ها رو ویران می‌کنه.

توقع از توفیقی بیشتر از این‌ها بود. کسی که قبلاً نشون داده بلده فضای ملتهب رو هدایت کنه، این بار انگار فقط خواسته همه‌چیز رو دراماتیک کنه، به هر قیمتی. حتی اگر اون قیمت، استفاده‌ی بی‌هدف از یک مسئله انسانی باشه. مخاطب توی این قسمت، نه فکر می‌کنه، نه چیزی یاد می‌گیره، فقط شوکه می‌شه
و واقعاً این نمی‌تونه تعریف یک سریال جدی یا اجتماعی باشه.

بازی‌ها بد نبودن، مخصوصاً بازیگر نقش دختر ک تونست ترس و سردرگمی رو خوب نشون بده. اما وقتی فیلمنامه این‌قدر سطحی با موضوعش برخورد می‌کنه، حتی بازی خوب هم نمی‌تونه سریال رو نجات بده.

در نهایت، این قسمت اول بیشتر از اینکه شروع یک سریال قوی باشه، شبیه تیزر یه محتوای زرد و جنجالیه. اگه قراره داستان با همین رویکرد جلو بره، این سریال چیزی به مخاطب اضافه نمی‌کنه🕊️

فیلمی که با یه شروع خشن و نفس‌گیر، می‌بردت تو دنیایی که از یه‌جایی به بعد خودت هم نمی‌فهمی کی داری نفس می‌کشی، کی خفه شدی. سه ساعت طول می‌کشه، ولی عجیب اینه که نه می‌فهمی کی گذشت، نه می‌خوای تموم شه.😑

حسن پورشیرازی اینجا یه چیز دیگه‌ست.😍
یه هیولا می‌سازه که نه می‌تونی ازش متنفر باشی، نه ببخشیش. فقط می‌مونی که این پدره یا خود شیطونه؟🤓😈
حامد بهداد همیشه خوبه، ولی این‌بار با یه نقش کنترل‌شده و پخته برگشته. اون سکوت و خشمی که ته نگاهش جمع شده، واقعا می‌لرزونت.
محمد ولی‌زادگان هم یه انتخاب شجاعانه بوده که جواب داده.
لیلا حاتمی؟ اومده، درخشیده، رفته. رعناش هم ترسناکه، ... دیدن ادامه ›› هم دل‌سوز.☠🥰

فیلمبرداری، طراحی صحنه، نور، موسیقی... همه‌چی با دقت کنار هم چیده شده. موسیقی حسام ناصری یه تجربه‌ است
گاهی میبرت تو مغز متلاشی‌شده شخصیت‌ها، گاهی آرومت می‌کنه تا آماده شی برای ضربه بعدی.

پیرپسر درباره پدر و پسر نیست فقط؛ درباره آدمه، درباره اینکه چقدر راحت می‌تونیم خراب بشیم. یه فیلم کاملاً سینمایی، از اونایی که بعد دیدنش، ساکت می‌مونی، خیره می‌شی به دیوار، و فقط فکر می‌کنی.

اگه قراره یه فیلم ایرانی امسال ببینی که باهات بمونه، اون پیرپسر ه. حتماً ببینش🕊

اجرای تازه‌ی نمایش باغ وحش شیشه‌ای وفادار به جهان شاعرانه و شکننده‌ی تنسی ویلیامز آغاز می‌شود، اما به‌مرور با ایده‌هایی اجرایی و فضاسازی‌های جدید، شخصیت و هویت مستقلی برای خود می‌سازد. این اجرا نه فقط روایت یک خانواده‌ی ازهم‌پاشیده، بلکه تجربه‌ای چندلایه از بازتاب‌های ذهنی، عاطفی و فرمی است.🕊️
بازیگران در این نسخه هماهنگ‌تر از قبل ظاهر شده‌اند. پسر، با رویکردی نیمه‌فاصله‌گذارانه، روایتی تعلیق‌دار از خود ارائه می‌دهد. دختر با سکوت‌های پراحساس، بُعد شاعرانه‌ی اجرا را برجسته می‌کند و مادر با صدایی آمیخته به مهر و اضطراب، شخصیتی آشنا و ملموس می‌سازد. حضور جیم، اگرچه کوتاه، اما تأثیرگذار و رازآلود است، حامل نوری در تاریکیِ خیال.🕳️

طراحی صحنه نقطه‌ی قوت اجراست؛ از روشن شدن تدریجی شمع‌ها در طول نمایش تا حضور قاب عکس پدر، همه‌چیز هوشمندانه و معنا‌دار چیده شده است. تصویر پدر، غایبی حاضر در روایت است که نبودش، تکه‌هایی از اعضای خانواده را جدا کرده و در روند اجرا، تماشاگر شاهد تلاش شخصیت‌ها برای بازسازی این فقدان است؛ تلاشی که گاه تصویر را شفاف‌تر و گاه مبهم‌تر می‌کند، تا جایی که در پایان، به سفیدی و رهایی ... دیدن ادامه ›› می‌رسد.🏳️

موسیقی‌های انتخاب‌شده، لطیف و هماهنگ‌اند و بدون اغراق، در خدمت روایت‌اند. بازی جناب زارعی کاملاً درخشان و دقیق است❣️
چه از نظر تکنیکی و چه احساسی. و البته حضور پرشور جناب برهمنی، چه در کارگردانی و چه در کنار صحنه، به اجرا انرژی، احترام و شعوری ویژه بخشیده است.❣️🫂🥹

‌
باغ وحش شیشه‌ای در این اجرا، صرفاً یک تئاتر نیست
بازتابی‌ست از زندگی، خاطره، تکه‌تکه‌شدن‌ها و تلاش برای کنار هم چیدن دوباره‌شان. اجرایی تماشایی، حساب‌شده و صادقانه👌🏼🎭👌🏼