فیلمی که با یه شروع خشن و نفس‌گیر، می‌بردت تو دنیایی که از یه‌جایی به بعد خودت هم نمی‌فهمی کی داری نفس می‌کشی، کی خفه شدی. سه ساعت طول می‌کشه، ولی عجیب اینه که نه می‌فهمی کی گذشت، نه می‌خوای تموم شه.😑

حسن پورشیرازی اینجا یه چیز دیگه‌ست.😍
یه هیولا می‌سازه که نه می‌تونی ازش متنفر باشی، نه ببخشیش. فقط می‌مونی که این پدره یا خود شیطونه؟🤓😈
حامد بهداد همیشه خوبه، ولی این‌بار با یه نقش کنترل‌شده و پخته برگشته. اون سکوت و خشمی که ته نگاهش جمع شده، واقعا می‌لرزونت.
محمد ولی‌زادگان هم یه انتخاب شجاعانه بوده که جواب داده.
لیلا حاتمی؟ اومده، درخشیده، رفته. رعناش هم ترسناکه، ... دیدن ادامه ›› هم دل‌سوز.☠🥰

فیلمبرداری، طراحی صحنه، نور، موسیقی... همه‌چی با دقت کنار هم چیده شده. موسیقی حسام ناصری یه تجربه‌ است
گاهی میبرت تو مغز متلاشی‌شده شخصیت‌ها، گاهی آرومت می‌کنه تا آماده شی برای ضربه بعدی.

پیرپسر درباره پدر و پسر نیست فقط؛ درباره آدمه، درباره اینکه چقدر راحت می‌تونیم خراب بشیم. یه فیلم کاملاً سینمایی، از اونایی که بعد دیدنش، ساکت می‌مونی، خیره می‌شی به دیوار، و فقط فکر می‌کنی.

اگه قراره یه فیلم ایرانی امسال ببینی که باهات بمونه، اون پیرپسر ه. حتماً ببینش🕊

اجرای تازه‌ی نمایش باغ وحش شیشه‌ای وفادار به جهان شاعرانه و شکننده‌ی تنسی ویلیامز آغاز می‌شود، اما به‌مرور با ایده‌هایی اجرایی و فضاسازی‌های جدید، شخصیت و هویت مستقلی برای خود می‌سازد. این اجرا نه فقط روایت یک خانواده‌ی ازهم‌پاشیده، بلکه تجربه‌ای چندلایه از بازتاب‌های ذهنی، عاطفی و فرمی است.🕊️
بازیگران در این نسخه هماهنگ‌تر از قبل ظاهر شده‌اند. پسر، با رویکردی نیمه‌فاصله‌گذارانه، روایتی تعلیق‌دار از خود ارائه می‌دهد. دختر با سکوت‌های پراحساس، بُعد شاعرانه‌ی اجرا را برجسته می‌کند و مادر با صدایی آمیخته به مهر و اضطراب، شخصیتی آشنا و ملموس می‌سازد. حضور جیم، اگرچه کوتاه، اما تأثیرگذار و رازآلود است، حامل نوری در تاریکیِ خیال.🕳️

طراحی صحنه نقطه‌ی قوت اجراست؛ از روشن شدن تدریجی شمع‌ها در طول نمایش تا حضور قاب عکس پدر، همه‌چیز هوشمندانه و معنا‌دار چیده شده است. تصویر پدر، غایبی حاضر در روایت است که نبودش، تکه‌هایی از اعضای خانواده را جدا کرده و در روند اجرا، تماشاگر شاهد تلاش شخصیت‌ها برای بازسازی این فقدان است؛ تلاشی که گاه تصویر را شفاف‌تر و گاه مبهم‌تر می‌کند، تا جایی که در پایان، به سفیدی و رهایی ... دیدن ادامه ›› می‌رسد.🏳️

موسیقی‌های انتخاب‌شده، لطیف و هماهنگ‌اند و بدون اغراق، در خدمت روایت‌اند. بازی جناب زارعی کاملاً درخشان و دقیق است❣️
چه از نظر تکنیکی و چه احساسی. و البته حضور پرشور جناب برهمنی، چه در کارگردانی و چه در کنار صحنه، به اجرا انرژی، احترام و شعوری ویژه بخشیده است.❣️🫂🥹

‌
باغ وحش شیشه‌ای در این اجرا، صرفاً یک تئاتر نیست
بازتابی‌ست از زندگی، خاطره، تکه‌تکه‌شدن‌ها و تلاش برای کنار هم چیدن دوباره‌شان. اجرایی تماشایی، حساب‌شده و صادقانه👌🏼🎭👌🏼