مینویسم تا برام به یادگار بمونه.
تو یک ساعت چندین احساس به پررنگ ترین شکل ممکن بهم دست داد،
تو همین یک ساعت ترسیدم ، خندیدم ، پرانرژی ، نگران ، متعجب و ناراحت شدم ، عذاب وجدان گرفتم و همذات پنداری کردم.
اصلا انتظار همچین شاهکاری رو نداشتم ،
بازی ها عالی ، سلیقه موسیقیایی ناب ، ایده و اجرا فوق العاده.
فقط کاش یه مقداری نمایشها سر وقت انجام بشه تا مجبور نباشیم شلوغی فضای کاخ هنر رو بیشتر از ۲۰ دقیقه تحمل کنیم.
با سپاس فراوان از تیم خوش فکر نمایش فردا 🧡

من سه شنبه این نمایش رو با بازیگران متفاوت، خانم پسیانی بجای خانم حبیبی و آقای نعیمیان بجای آقای حسینی نیا‌ دیدم.
دوست داشتنی بود ، افسانه ای جذاب و ایرانی به قلم آقای نعیمیان و آقای خسرو پسیانی که کم از افسانه سندباد ، افسانه تن تن و راز اسب شاخدار ، سفر های گالیور و جزیره گنج نداره.

کاراکتر های کاملی که با هنر بازیگران بی نظیر بخصوص خانم تقوی، آقای سیاحی و خانم پسیانی در ذهن بیننده نقش بستن.

چقدر صحنه هایی که روی لنج هر شخصی مشغول کار خودش بود جذاب بود و ماندگار.
خیلی کار تمیزی بود و قطعا باز هم با خانواده به تماشای این اجرا این دفعه با بازی خانم الناز حبیبی خواهم رفت.
روح آقای پسیانی شاد و به امید موفقیت های روزمره خانواده هنرمندشون

چرا تئاتر رو دوست دارم ؟
از اینجا شروع کنم که من تونستم بالاخره این نمایش رو ببینم و با شور و شوقی وصف نشدنی نیم ساعت زودتر تو محل حاضر شدم ، آماده تجربه شیرین حضور در سالن نمایش و دیدن اجرایی که احتمالا فقط یک بار در عمرم ببینم و این واقعیت برام تئاتر رو ویژه میکنه.
نمایش شروع و فورا وارد داستان شدم ، سرمای شب سال نوی میلادی تو ساختار دکور و نور تماما حس میشه.
بازیگران بار ها دیوار چهارم رو میشکنن و من رو وارد دنیای داستان میکنن ، بوسیله نمایشنامه ای روان و بازی بدون نقص بازیگران بخصوص خانم مرزبانیان در پیچ و خم داستانی غرق میشم و در نهایت با صحنه آخر ، میخکوب و شگفت زده در دنیای فکر ها و دردهای مشترکم تنها میمونم.
با تشکر از همه عوامل این اجرا و البته اعضای عمارت نوقل لوشاتو 🎭

نمایش به شدت هنجار شکن و عجیب بود،
این تیم ریسک بزرگی کردن و مشخصا هدفشون جذب عموم جامعه و درآمدزایی نبوده.
من لذت بردم ، از آن فشن شویی که در ابتدا درونش قرار گرفتم و نمایانگر دنیای دروغین با ظاهر زیبا بود ،
به مرور و بدون حتی یک دیالوگ ، وارد دنیای واقعی و چرک درون این ساختار مصرف گرایانه شدم.
آخر الزمانی که خود ما بوجود آوردیم، جهنمی با ظاهر فریبنده که وقتی درونش قرار میگیریم حاصلی جز مرگ انسان و انسانیت نداره.
تنها مواردی که اذیت کننده بود ، اون فاصله چهار پنج دقیقه ای وسط نمایش بود که هیچ اتفاقی نمیوفتاد ، هیچکس نمیومد و فقط صدای موزیک بود و حوصله سر بر ، و اینکه صندلی های بخش B پلاستیکی و بشدت ناراحت بودن ، حتما از قسمت A صندلی بگیرید حتی اگه ردیف های عقب باشید.

ممنونم از این تجربه دلهره آور و آموزنده ❤️

چقدر پیش شما خوش گذشت.
من خیلی با ترس و لرز بلیت نمایش های کمدی رو میخرم، چون توی این سبک انتظارات مخاطبان با همدیگه تفاوت داره و من خیلی سخت به خیلی از جوک هایی که تو نمایشهای کمدی گفته میشه میخندم.
ولی این بار فرق میکرد، بعد از گذروندن شنبه پر استرس و سخت، این نمایش تونست حال من رو خوب کنه، من رو‌ بخندونه و به فکر وادار کنه.
شما به زور از مخاطبان خنده نخریدید ، شما کمدین های هنرمند و خوش ذاتی بودین که تموم مدت به مخاطبا عشق ورزیدید.
مرسی از تیم خفنتون که دنیارو جای بهتری میکنه 🎭❤️

لذت بردم.
از اجرای فوق العاده تیم بازیگری ، مخصوصا آقای نیکنام و هنرپیشه های شهر شگفت زده شدم.
طراحی گریم و لباس خیلی تمیز انجام شده بود.
نمایش نامه خیلی نرم بود و همه چیز سر جای خودش.
به یاد موندنی هستین 💛
ممنونم.

شما بردید سیئر!
ما فکر میکردیم‌ اون بیرون زندگی هست...
بود!
جایی برای ما نبود :)
ما باختیم.
ولی نه به شما...
به خودمون!
آخه ما عادت کردیم به این اتاق پنجاه قدمی کوفتی...
به اون کثافطی که اسمشو غذا گذاشتید!
و به بازی های هرروزمون برای شما
اجازه بدید بمونیم سیئر.
ما دووم میاریم سیئر!
این خاصیت ما آدمهاست!

ضعیف ضعیف ضعیف ، داستان سطحی ، طنز بی مزه ، افکت صدا های به شدت رو مخ و اینستاگرامی ، فیلمنامه آبکی و حوصله سر بر ، بازی های تکراری و تاخیر نیم ساعته تو اجرای نمایش
باعث شد بیشتر از نیم ساعت نتونم این فاجعه رو تحمل کنم و مجبور به ترک سالن بشم و برام فقط سردرد بمونه.