با من برگ بازی میکنی
میان پاییز زندگیم
چه خشت بیاید چه خاج
تک خال دلم را برای تو نگه خواهم داشت
میان دفتر روزگار.‌‌‌...
این زمین نیست که به پایان می‌رسد زمانه است
زمانه زندگی، زمانه من ،زمانه تو و زمانه مرگ
هر روز زمان از نو آغاز می‌شود
از مادر سرنوشت
و در آغوش روزگار به پایان می‌رسد آنِ زمانه اش

بامدادان مهر ۱۴۰۳

کاردانی نقاشی ایرانی
کارشناسی کتابت و نگارگری
نقاش
مجسمه ساز
دستیار کارگردان
طراح صحنه

روز کوهنوردی بر ورزشکاران و ورزش دوستان مبارک

بود دور آن رخ سرخت ز زردی🧏
درون تندرستی رخنه کردی💪
تو خود رنگین کمان رنگ بینی😍
نبینم تیرگی جز لاجوردی😢
من تنبل که دلبسته به بستر🙂‍↔️
تو قبل از شمس بیداری، تو مَردی😁
به زیر ملحفه خوابم ولی تو🙄
سر صبح می روی به کوهنوردی👊

مجتبی حیدری🌹

نوشتم نامه ایی بر برگ انگور
شدم در آرزوی دیدنت  کور
نوشتم نامه ایی یادم کنی تو
جوابی پس دهی شادم کنی تو
نوشتم نامه ایی بر برگ انجیر
اسیروم بی شما در غل و زنجیر
نوشتم نامه ایی یا ایهاالناس
به خون دیدگانم با چه وسواس
نوشتم نامه ایی یارم بخواند
بخواند تا مگر قدروم بداند
نوشتم نامه ایی بر روی شب بو
بیا دورت بگردوم ای خوش ... دیدن ادامه ›› ابرو
نوشتم نامه ایی بر برگ مریم
بیا برگرد که مردم مرگ مریم
نوشتم نامه ایی روی سپیدار
اجل آمد شود کی وقت دیدار
نوشتم نامه ایی اما نخواندی
نخواندی نامه را آتش کشاندی
نوشتم نامه ایی سوی دیارت
دهی اذنم بیایم بر زیارت
نوشتم نامه آنرا هدیه کردم
که از دوری تو خون گریه کردم
نوشتم نامه ایی با آب دیده
که از دوری به لب جانم رسیده
نوشتم نامه ایی راهی نکردوم
که ناگیرد نگاروم غم ز دردوم
نوشتم نامه ایی بالا بلندم
تبسم کن که تا شاید بخندم
نوشتم نامه ایی صبرم سرآمد
دلم خون شد ولی یارم نیامد

مجتبی حیدری🌹

پای هر نوشته میتوان یک سیب خورد ..هبوط..

خواریِ ما و ذلت؟ هیهات مناالذله
از قهر این جماعت، هیهات مناالذله

مجتبی حیدری🌹🙏

به جنگ با دلم رفتی و با خود لشگر آوردی
به میدان یک سلاح از آن دو چشمان تر آوردی

صدای ناله شیپور جنگ از تو، نوای صلح از بنده
نگارا از خرِ شیطان بیا پائین که شورش را در آوردی

مجتبی حیدری🌹

ای دوست این زمانه با ما وفا ندارد
بیگانه جای خود، وه، هیچ آشنا ندارد
تکرار این خطاها، از غفلت من و توست
بگذار درب دیزی، گربه حیا ندارد

مجتبی حیدری🌹

استاد "خالد فاتحی" (بە کُردی: خالید فاتیحی) با نام کامل "خالد ملا عبدالرحمن فاتحی"، شاعر، نویسنده و مترجم کُرد، زاده‌ی سال ۱۹۶۴ میلادی در روستای چکوی سردشت است.
وی بعدها به همراه خانواده به روستای زیوکه‌ی شهرستان پشدر اقلیم کردستان مهاجرت و سکنا گزید.
وی از سال ۱۹۹۵ میلادی به ترجمه و تصحیح و گردآوری آثار مختلف ادبی اهتمام ورزید و تاکنون بیش از ۲۷ جلد از آثار مختلف ادبی را ترجمه و منتشر کرده است.


◇ نمونه‌ی ... دیدن ادامه ›› شعر:
(۱)
من کسی‌ام،
که در کوله‌بارم فقط این‌ها را دارم:
وطنم،
پرچمم،
کلمات،
کتاب.


(۲)
تو شبیه ستاره‌ی سحری،
طلوع که می‌کنی،
شبش دیگر دلخوشم و
تا سحرگاه مستم و سرخوش.


(۳)
چرا تو غزال گیسو بلند رویاهایم نشوی و
من هم تمام آرزوها و رویاها و ای‌کاش‌هایت بشوم.
با هم بودنمان محال است!
بیا از هم جدا بشویم،
تو هیچ کاری نکردی برای التیام زخم‌هایم و
من هم، چنان مترسکی بودم در مزرعه‌ی عمر تو...
بهتر است از هم جدا شویم،
تا اینکه پای بگذاریم بر روح رنجور هم.


(۴)
سفر نکن...
سفر یعنی خداحافظی و جدا شدن
سفر یعنی دربدری و درد و غربت
سفر نکن!
آی که چه منتفر از چمدان و رخت سفرم!
و وقتی می‌بینم قصد رفتن داری
غم و غصه تمام وجودم را می‌گیرد
و دلم پر از اندوه می‌شود
سفر نکن!
بقچه‌ی سفر به دوردست‌ها را به کول نیانداز
زیرا اگر تو ترکم کنی،
در این شهر دیگر مأموایی نخواهم داشت
خوب تو بگو. چونکه رفتی،
من به تنهایی آواره‌ی کدام شهر و روستا شوم؟!


(۵)
هنوز هم
در بالاخانه‌ی قلب من
هر صبح کدبانویی
گیسوان سیاه قطرانی‌اش را
به پرتوی آفتاب عشق من، می‌سپارد.
او هم تاکنون عاشق است،
و هر روز
تکه ابری می‌شود و
درون دریای غم و اشک من، می‌بارد.




شعر: #خالد_فاتحی
گردآوری و نگارش و ترجمه‌ی اشعار: #زانا_کوردستانی

▪ چند شعر کوتاه از لیلا طیبی (صحرا)

(۱)
دلتنگ که می‌شوم
حس پرواز به سرم می‌زند
افسوس!
من پرنده‌ی محبوسم،
زخمی‌ی میله‌ها.


(۲)
شبی ابری‌ست...
از میهمانی‌ی ماه
دست خالی بر می‌گردم!


(۳)
در گلدان،
بذرِ کتاب کاشتم،
غنچه داده‌ست!
... دیدن ادامه ››

(۴)
روحِ سرگردانم،
در این حوالی پرسه می‌زند.
منتظرم،،،
پیدایم کند!


(۵)
آرزوهای سوخته‌‌ات را
فریاد می‌کشم،
آه، ای کودکی من!


(۶)
آه ای موعد رسیدن؛
استجاب کن
دعای سیب کال را!


(۷)
آه مذاهب تکثیر شده،
مطرودم به دیانتتان
اشهد ان لا اله العشق
آماده‌ام که سرم زنید!.


(۸)
کوتاهِ کوتاه می‌گویم:
[دوستت دارم] ...
شعری به درازای
ابدیت!


(۹)
حالا،،،
خوب فهمیدم آه
من؛
قابی فراموش شده‌ای بودم برایش،
حلق آویزِ اتاقی متروکه!


#لیلا_طیبی (صحرا)

آقای "حاجی جلال گلالی" (حاجی جلال گڵاڵی) با تخلص "آقای تنها" (مامۆی تەنها) شاعر کُرد عراقی، زاده‌ی ۲۷ دسامبر ۱۹۶۳ میلادی در کلار و اکنون ساکن شهر بندری پلیموث انگلستان است.


◇ نمونه‌ی شعر:
(۱)
اشتباه مهلک من این بود که
با خیال راحت و خوشنودی به زندگی ... دیدن ادامه ›› پرداخته بودم
و بی‌خبر خودم را
دلبسته به کسی کردم
که او به دیگری دل بسته بود.


(۲)
چه می‌خواهید از زندگانی من؟!
بگذار بگویم تا بدانید،
گذشته‌ام پر از حسرت و درد بود
اکنونم پر از غم و کم و کاستی‌ست
و آینده‌ام هم
نه آغازش پیداست و نه پایانش معلوم...


(۳)
چه دردناک است
وقتی دردی در سینه‌ات تلنبار شود و
نتوانی بازگویش کنی،
و عکس آن‌ را به زبان بیاوری...


(۴)
من می‌توانم تمام غم و غصه‌هایم را پنهان کنم
ولی، چشمانم بی‌شرم‌اند
آنها نمی‌توانند جلوی اشک‌هایم را بگیرند.


(۵)
در تاریکی چشم گشودم،
ولی،
روشنایی‌های پس از آن
چشم‌هایم را تاریک کرد.



#شعر: #حاجی_جلال_گلالی
برگردان اشعار: #زانا_کوردستانی

جانم به فدای حق تعالی
مشعوفِ شفای حق تعالی
تسلیم به سرنوشت خویشم
راضی به رضای حق تعالی

مجتبی حیدری🌹

شب است و بس ستاره در کنار ماه بیدارند
تو ای هفت آسمان من، بخواب اکنون، شبت آرام

مجتبی حیدری🌹

قسم این بار به هفتاد و دوتن، گر که قبولش داری
مردمان شهر من هفصد و هفتاد و دو ملت بودند

مجتبی حیدری🌹🌱