«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
بادرود وعرض خسته نباشید
کاررادیدم لذت بردم وچندنکته رامی خواهم یادآور شوم:
۱-موقعیتهای متناوبی طنز تلخ ودرام خیلی خوب پیش می،رفت .۲-بازیها وکارگردانی(سبک اجرابویژه میزانسن هاعالی بود)
۳-موسیقی کاملا درجهت فضای کاربود
۴-نورپردازی دارک کاملا متناسب بافضای نمایشنامه بود
فقط یک نکته واین که اتفاقا برخلاف برخی دوستان ،من مخالف جمله آخرآلن هستم کارراکلیشه ای کرده بودانگاردیکته شده ازبیرون که این جمله مثل یک وصله ناچور در انتهاگذاشته بشه تامباداتماشاگر متاثر گردد اتفاقا سرتاسرکارهدفش متاثرکردن تماشاگر واورامجبور به تامل کردن ،درزندگی لوده چرایهوزیبایی کاربایک جمله شعاری بهم می ریزید.بهتراست قبل ازآخرین صحنه ،جمله آلن درactخودش راجهت تفهیم به تماشاگر ارائه می شد.
ممنون ازکارگروهی قوی
درود
طرحی نو درانداختن،تخیلی پویا ،زبانی شیرین،آمیزش با کمدیادلآرته،تسلط بر ادبیات نمایشی ،همه و همه انتظاری است که از علی شمس می رود.
از روح این کمدی لذت بردم نه به اندازه ای که غمگین شدم.سپاس.
طراحی حرکاتشون رو خیلی دوست داشتم و اینکه تمرکز بازیگرا بالا بود و تماشاگر رو غرق در نمایش میکنه و به نظرم طراحی لباس هاشون هم خوب بود. فقط یه چیزی که به چشم من اومد این بود که حس کردم مده آ باید بیشتر از این ها رفتارش مثل ساحره ها باشه ولی خب هر بازیگری یه برداشتی از نقش داره پس نمیشه گفت ایراد.
در کل قشنگه حتما ببینید.
تاتر پوسته های خالی با کارگردانی سرکارخانم مهدیه کلانتری از کارهای مناسب و خوبی هست که در روزهای اخیر شاهد اکران آن هستیم .ضمن تبریک به ایشان و تیم بازیگری این اثر ، امیدوارم با معرفی این کار به دوستان خود به فرهنگ دیدن تاتر کشورمان کمک نماییم./ آرش نخعی
سلام و خسته نباشید خدمت بازیگران و آقای اشگان خلیل نژاد
بنده فیلم اجرا رو ردیم و از لحاظ ظبط ویدئویی داری کیفیت خوب و استانداری بود، خسته نباشید میگم به آقای نوید محمدزاده با این بازی درخشانشون بنده باور کردم که تصادف کردند و به طور کل فلج شدند
واقعا بازی کردن در اون شرایط کار بسیار سخته، (مثل این میمونه آدم با ۲ تا ماسک فوتبال بازی کنه )به نظر من از نقش استاد هادی عطایی بیشتر میشد کار کشید و یه ذره میشد از یک نواختی در بیاید اطلا میشد با وسایل های که صدا در میاورد میشد یه اجرای تک نفره با وسایل هاو اشیا اجرا کرد ،ای کاش از موسیقی بیشتر استفاده میکردند به نظر من لباس سر پرستار باید یه رنگ دیگه ای بود (قرمز بد نیست) من اگه جای اون شخصیت فلج شده بودم با یه سقوط آزاد به زندگی خودم پایان میدادم
طراحی صحنه و اجرا تحسینبرانگیزه و توی انتقال حس، از حرکت المانهای صحنه و تغییر رنگی به زیبایی استفاده شده.
همینطور بازنویسی جالب متن اصلی و تبدیلش به یه پیرنگ متفاوت و موجز، به همراه شخصیتپردازیهای جدید، نشونه خلاقیت نویسنده اثره.