مهرناز خلیلی فعال هنری

آدم‌ها به فراموشی محتاج‌ترند تا به خاطره.

آدم‌ها از خاطرات خنجر می‌سازند و با خنجرِ خاطره خط می‌اندازند روی همه‌چیز زندگی.
زندگی خجالت می‌کشد که از ذهن بیرون بیاید، بس که تن و بدن و سر و صورتش خط‌ خطی خاطرات است.

گاهی، خاطره خطرناک‌ترین چیز جهان است.

📕 #سووشون
✍🏻 #سیمین_دانشور

خیلی فکر کردم که از کجا شروع به نوشتن کنم ولی وقتی از سالن خارج میشدم فقط یه اسم بود که تو سرم زمزمه میشد، سعید سعید سعید زارع ✨
از یه جایی به بعد نگاهت میکردم و لذت می‌بردم و میگفتم به به!
بدرخش که صحنه جای امثال توست.
اینکه با سعید شروع کردم به این معنی نیست که ایمان صیاد برهانی درخشان نبود. البته این دو نفر خیلی نیاز به تایید ندارن چون ذاتا آرتیستن.
امین اسفندیار عزیز تبریک و خسته نباشید میگم هم به خودت هم به کل گروهت، چون مدتی بود چشم انتظار دیدن اثری بودم که بتونه حالمو دگرگون کنه، و بالاخره امشب اتفاق افتاد.
طراحی صحنه، گریم، لباس، موزیک و نور هم کاملا متناسب اجرا ... دیدن ادامه ›› بود.
پ.ن:
هنوز دارم فکر میکنم دختری که کنارم نشسته بود کل مدت اجرا به چی می‌خندید 🤔، البته اجرا لحظاتی داشت که لبخندی بر لب بیاره اما قطعا اجرا کمدی نبود.
احوالات بعضی تماشاگران در طول اجراها واقعا جای تحقیق و تفحص داره 😁

در انتظار آدولف کجا و پپرونی برای دیکتاتور کجا ...

شاید برای تماشاگری که اجرای در انتظار آدولف رو ندیده باشه این اجرا لذت بخش بوده باشه، اما برای من لطف چندانی نداشت.
وقتی پرت میشم به سال ۹۶ و یادم میاد چجوری محسور بازی های درست و کارگردانی درست متن در اون اجرا شده بودم.
این اجرا طراحی صحنه، لباس، و بازی های نسبتا قابل قبولی داشت.
اما متأسفانه نقطه ی اتکای کار فقط روی نمک و طنازی آقای جمشیدی و آقای کیایی عزیز بود.
اینکه شوخی های زیاد خارج از متن داشت و به هر دری میزد تا از مخاطب خنده بگیره برای من دور از هدف اصلی متن بود.
چون به نظرم نمایشنامه خیلی درست چیده شده تا جایی که باید خنده بگیره و جایی که باید هم شوک رو به تماشاگر وارد کنه.
بازیگر روی صحنه جزئی ... دیدن ادامه ›› از صحنه و داستان هست، خنده های بازیگران به شوخی های خودشون طنازی نیست بلکه نقطه ی ضعفه.
از دیدن نمایش پشیمون نیستم ولی با ندیدنش هم چیزی از دست نمی‌دادم.
موفق و پاینده باشید 🌞🌞

وقایع در دایره ی خیال دقیقاً همان طور اتفاق میفتد که باید!
مخصوصا اگر پای ورق الخیال در میان باشد، پس تورقی میکنیم ورق سبز را و غوطه ور میشویم در عالم هپروت و خرافه و خیانت و بی کفایتی و شقاوت و ظلم. از دیرباز تا کنون.
اما الحق که ورق الخیال دربار همایونی چیز دیگریست..!
اجرا برای من خیلی خوب شروع شد، اما در طول یک ساعت و بیست دقیقه روی یک نوار ثابت پیش نرفت و فراز و فرود ریتم نوسانی بود. فکر میکنم نقطه ی ضعف اجرا همین بود که مدام ارتباط قطع و وصل میشد.
طراحی صحنه، لباس، گریم و نور خوب و متناسب با اجرا.
طراحی حرکات خوب و در مورد بازیگران هم بنده صحبتی نمیکنم، چون شوق دیدن این اجرا برای من ایمان و آقای گرجی بودن و خوشحالم که در دایره ی خیال و وهم در کنار هم دیدمشون.
خسته نباشید همگی، اولین کار جناب گرجی در قامت کارگردان بود و امیدوارم در ادامه کارهای درخشان تری هم ازشون ببینیم. 🌞🌞

آرتیست 🎭😌👌🏻

*این اثر یک نمایش مذهبی بر اساس زندگینامه هست.*
دوستان پیش از این اشاره کردند اما از اونجا که هنوز نه در دسته بندی و نه در خلاصه هیچ اشاره ای به این مهم نشده، فکر میکنم قابل عرض ترین مطلب در مورد این نمایش همین باشه.
فکر کنید یک مخاطب با مذهب و اعتقادات متفاوت بدون دانستن این موضوع بلیط نمایش رو تهیه کنه.
بعد از دیدن اجرا چه حسی خواهد داشت؟
حتی اگر با کار قابل قبولی هم مواجه بشه فکر نمیکنم از دیدن اثر لذتی ببره.
البته کار برای منی که مذهب متفاوتی ندارم هم نه در ارتباط با شخصیت و نه چهارپایه خوانی آشنا نبود و به همین علت مدام از اجرا پرت میشدم. فضای نمایش هم به صورتی هست که میتونی در عوالم خودت غوطه ور بشی و تصویر سازی کنی.
گریم و طراحی لباس رو دوست داشتم.
قلم آقای تاراج رو دوست دارم و علت اینکه این اجرا رو انتخاب کردم ایشون بودن، اما پیشنهاد میکنم ژانر های متفاوت رو بیشتر امتحان کنن شاید هم خودشون دوست داشتن هم ما 😁

خسته نباشید میگم خدمت عوامل محترم اجرایی
دغدغتون برای زنده نگه داشتن نام و آثار صادق هدایت بسیار ارزشمنده،
اما متأسفانه نتونستم با کار ارتباط برقرار کنم. ترجیحم اینه در کارهای اینچنینی، عروسک‌گردان رو نبینم مگر نقشی روی صحنه ایفا کنه.
اما در این کار حضور عروسک‌گردان ملموس تر از عروسک بود. ریتم به شدت کند بود و هر بار صدای جناب بحرانی قطع میشد ارتباطم با اجرا به طور کامل قطع میشد. ترجیح میدادم این کار رو به طور پیوسته در قالب یک اجرای رادیویی بشنوم. طراحی صحنه و دکور رو دوست داشتم.
در نهایت برای روی صحنه رفتن هر اثر اجرایی قطعا زحمات بسیار زیادی کشیده میشه، برای زحماتتون ازتون سپاسگزارم و امیدوارم در کارهای آتی قوی تر ظاهر بشید.

آقای ایزدی در رورانس گفتن کار یک کار تجربی هست، همین یک جمله می‌تونه سطح توقع من نوعی به عنوان تماشاگر رو پایین تر بیاره و نوشتار و نقد نسبت به اثر رو با در نظر گرفتن این موضوع به سمت و سوی دیگه ای سوق بده.
نظرم همیشه این بوده که مونولوگ انتخاب سختیه برای یک اجرا، مخصوصا اگر نویسنده و کارگردان کار هم خودت باشی.
متن باید اون قدر جاذبه و فراز و نشیب داشته باشه که بتونه تماشاگر رو به یک صحنه ی تک کاراکتری جذب کنه، مخصوصا اگر کار طراحی صحنه و لباس و گریم خاصی هم نداشته باشه. کلا یک بازی بازیگر میمونه و یک متن.
متن و اجرا در نیمه ی اول نمایش برای من این کشش رو نداشت اما هرچه پیشروی کرد بهتر شد.
حس میکنم ایده ای که داشت می‌تونست خیلی بهتر از این پرورش داده بشه و اون فضای دراماتیک بهتر دربیاد‌. از اونجایی که به موسیقی رپ علاقه دارم تلفیقش با تئاتر برام جذاب بود.
در کل اگر به عنوان یک کار تجربی به این نمایش نگاه کنیم کار قابل قبولی هست اما تا حرفه ای شدن فاصله داره و می‌تونه ... دیدن ادامه ›› بهتر بشه.
به امید درخشش بیشترتون در صحنه 🌞

پ.ن: یادم نیست کجا خوندم ولی خونده بودم کار شبیه بک تو بلکه، برای همین با اشتیاق شتافتم تا بک تو بلک ثانی رو ببینم، هیچ ربطی که نداشت هیچ حتی شباهت هم نداشت 😁😁 این نکته ی منفی ای برای این اجرا نیست، اتفاقا عالی که کار کپی نیست.

آتنا فرزند خدای خدایان، زئوس و متیس است. وقتی متیس از زئوس حامله شد، از جانب اورانوس و گایا به زئوس پیام دادند که اگر کودک متیس پسر باشد و به دنیا بیاید، زئوس را از سلطنت خلع کرده، همانگونه که زئوس، کرونوس، پدر خود، را خلع کرد و اگر دختر باشد، از لحاظ عقل و خرد همتای زئوس است. گایا، خدای خدایان، زئوس را راهنمایی کرد که متیس را ببلعد و زئوس نیز همین کار را کرد و با حیله متیس را تبدیل به مگس کرد و او را خورد.

ما این بار داستان آقای برهمنی رو در داخل یک مثلت متساوی الاضلاع تماشا میکنیم، مثلتی که با هر بار چرخش روایت رو از بعد دیگری به ما نشون میده، نقش ها عوض میشه، زاویه ی دید عوض میشه اما همواره از پشت تارهای نازک.
بنابراین شما تار می‌بینید البته این جمله برای مگس ها گفته شده. مگس ها موجودات کوچیکی هستن، حتی بی ارزش، اما اگر تعداد زیادی مگس دور شما وز وز کنن، یا پشت در قصر با شکوهی که یه زمان از داخلش به همه دستور می‌دادید شورش کنن تکلیف چیه؟ وقتش که برسه میشه تقاص همه ی خون های ریخته شده رو پس گرفت، چون از بیرون بوی خون میاد...
طراحی صحنه بسیار خلاقانه و بی نقص بود. طراحی لباس، طراحی حرکت و فرم، موسیقی ... دیدن ادامه ›› کاملا سینک.
تبریک میگم به بازیگران به ویژه مهشید عزیز که واقعا درخشید. من خیلی شما رو دوست داشتم خانوم، امیدوارم در ادامه ی مسیر هم همین طور بدرخشی و بیشتر روی صحنه ببینیمت 🤍
آقای برهمنی خدایگان ناظر بر صحنه ممنون از حضورتون و اخلاق حرفه ای و درجه یک بودنتون.
مشخصه برای این کار تلاش و تمرین زیادی صورت گرفته. خسته نباشید میگم خدمت همگی عوامل و به امید درخشش مداوم 💫💫💫

برای چی سرتون رو از تخت خواب مردم نمیکشین بیرون ؟
به شما چه که کی با کی میخوابه ؟ کی با کیه ؟
چرا هر چی تو این شهر میشنوین بدون اینکه دیده باشین ده تا میذارین روش و همه ی شهر رو پر می کنید ؟ چی عایدتون شده این همه وقت ؟!!


آنقدر محو تماشا و شنیدن صابر ابر روی صحنه بودم که حتی وقت نمی‌کردم خانم نقوی رو نگاه کنم!
قبلا هم گفتم صدای صابر ابر برای شنیدن یک روایت برای من کافیه حتی اگر اکتی نبینم، البته منظورم این نیست که توی این اجرا ندیدم، دیدم و خیلی هم خوب ... دیدن ادامه ›› و درست دیدم.
ما برای ساخت یک اثر نمایشی المان های زیادی رو روی صحنه و پشت صحنه در اختیار داریم، صابر ابر از این ظرفیت خوب استفاده میکنه، حتی حس بویایی شما رو حین اجرای نمایش تحریک میکنه و نشون میده میشه فراتر هم رفت. البته این فقط یک کدو سرخ کردن سادست، لازم نیست اداهای انتلکتی دربیاریم و بهش معنای خاصی بدیم 😁

طراحی صحنه و نور و موسیقی متن عالی.
شاید متن جای کار بیشتری داشت یا من توقع داشتم بیشتر ازش بشنوم.
کتاب نازنین ظرفیت بیشتری هم داره از دید من.

در آخر باید بگم
هیچ وقت از کسی که بهتون خیانت کرده نپرسید چرا، خیانت تنها چیزیه که دلیل نداره.