نمایش›تئاتر بی‌حیوان

یادداشت کارگردان:
وقتی در مورد تئاتر نو به ویژه تئاتر ابسورد صحبت میکنیم از یک تئاتر آزاد می گوییم. تئاتر ابسورد این اجازه را به کارگردان میدهد که چگونگی شیوه و هدایت بازیگر را تعیین کند و از دل این آزادی و بی‌قاعدگی قواعد نوین برای اجرای نمایش وضع کند. چیزی که ابسورد بورلسک را از بورلسک به معنای کلاسیک آن جدا میکند فقدان روایت است. در ابسورد روایت آنقدر تکه تکه میشود که انگار اصلا وجود نداشته است. دگر کارکردهای اشیا از ویژگی‌های اجرای ابسورد بورلسک است. همچنین گریختن و فراتر رفتن از واقعیت کار بنیادین ما برای رسیدن به بورلسک است به همین دلیل شخصیت ها مشخصه ‌های تیپیک دارند. و چهره‌هایی خنثی دارند و در حرکت بدن نظم و آهنگ وجود دارد و همچنین تکرار از مولف‌های اجرا است. در شیوه‌ی اجرایی برولسک ابسورد، در نگاه اول اجرای مضحکه بسیار ساده به نظر می رسد زیرا به گونه‌ای ساده و بی واسطه به سراغ مقولات و مسائل می رود و تفاسیر روزمره آن را می پذیرد. مضحکه می‌تواند نمایانگر ظاهری سنگین باشد بازیگران بی لبخند! نقش‌های بی‌لبخند که مضحکه به عهده‌ی آن بازیگر گذاشته است. مضحکه ساختار واقعی امور نامعقول است به همین دلیل بورلسک و ابسورد را پسر عمو‌های تئاتری هم می نامند. هر دو به گونه‌ای تمسخر آمیز به واقعیت چنگ میزنند و می خندانند.