امشب همراه با عده‌ای از رفقای تیوالی به تماشای این اجرا نشستیم.
اول از همه خسته نباشید می‌گم به همه‌ی عوامل اجرا.
به طور کلی، ایده‌ی کار و فضاسازی اون رو از همون ابتدای ورود، دوست داشتم و اتمسفر ساخته‌ شده و حس قرار گرفتن در یک مراسم ختم برام باور پذیر بود.
انرژی بالای بازیگر‌ها و تعاملات مختصر و گهگاه با مخاطبین رو هم به عنوان نقطه‌ی مثبت اجرا دیدم.
اما اثر، نقاط ضعفی هم داشت که ریشه‌ی تقریبا همه‌ی اون‌ها، به متن عقیم و خام اجرا برمی‌گرده.
متنی که انگار در همون مرحله‌ی ایده، متوقف شده و پرداخت درستی نسبت به وقایع و شخصیت پردازی‌ها نتونسته داشته باشه.
و خوب همین هم باعث شد که در سیر روایت نتونم پابه‌پای اجرا پیش بیام و گاهی ازش جدا بشم.
و حتی از یه جایی به این نتیجه رسیدم که لابد اینا یه چیزی بین خودشونه و حلش می‌کنن دیگه...
همچنین چیزی که بیش‌ از همه تو ذوقم زد، اون ... دیدن ادامه ›› خطابه‌هایِ موعظه‌وارِ غیرمنسجم بود که به‌شدت از کار بیرون زده بود.
که البته در بیان همون چند خط هم، بعضی بازیگرها یا متن رو فراموش می‌کردن و یا در بیان کلمات مکرراً تپق می‌زدن که با نظر به تعدد این موارد( و این‌که به گفته‌ی خودشون ، یک سال تمرین برای این اجرا داشتن) برای یک اجرای جدی و استاندارد ممکن نیست که به دیده‌ی اغماض نگاه کرد.

در نهایت اما از تجربه‌ی این کار پشیمون نیستم و به نظرم ارزش یک‌بار دیدن رو داشت.

ممنون از پذیرایی‌تون و با آرزوی موفقیت و کارهای بهتر برای اهالی برج عیوض🌱

- اون می‌گفت من برای جاودانگی باید کشته بشم...

کار جالبی بنظر میاد...

به به! چقدر خوب که دور جدید اجراها رو شروع کردین
حتما دوباره به دیدنتون میام ❤️