«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
من خیلی طرفدار این دست افکار و کارهایی که ملقمه ای از همه چیز هستن نیستم، مثلا شما تو این کار بحث عقده، ناخوداگاه، طرحواره، سایه و ... رو در کنار حدیث پیامبر، در کنار اشاره به قران، در کنار رقص سما و اشاره به عرفان ایرانی اسلامی، در کنار کلام سعدی، با کمی اشاره به فلسفه یین و یانگ و اموزه های شرق دور و نبم نگاهی به هند رو در کنار هم می بینید، حقیقت من به این نوع نگاه خوشبین نیستم، شاید در اولین نظر گفته شه ک این مسایل با هم بی ارتباط نیستن ولی من شخصا از طرفداران روانشناسی مدرن و نتیجه گیری بر اساس کارهای بالینی و پژوهشی قابل نقد و بررسیم تا این دست حرفها که ما در فرهنگ عمیق دینی یا عرفانیم تمام حرفهای مورد نیاز رو داریم، بله ممکنه حرفهای درستیم گفته شده باشه اما از نظر من این فضا به سدت الوده به جهل و خرافه یا حداقل افکاری هست که زمانه و شرایط اونها گذشته، البته بحث ادبیات واقعا جداست، اما من فکر می کنم سعدی و حافظ و مولانا خوندن یک حظ شخصی هست و فضای درمان و روانشناسی یک بحث علمی و جدی و آمیختن این فضاها با هم اشتباه، البته این نظر شخصی بنده هست و چیزی از ارزش کار قشنگ و فکر شده دوستان کم نمی کنه، با ارزوی موفقیت و درخشش بیشتر اقای تفتی و گروه خوبشون
من امشب با نیت حمایت از کارهای اماتور در شهرستان بلیط این نیاتر رو تهیه کردم اما انتظار این فاجعه رو نداشتم، نکته اول این ک اجرا با بیست و پنج دقیقه تاخیر انجام شد و این مساله در ابتدا توسط اقایی که مسیول دکور بودند اعلام شد و در جواب نگاههای متعجب ما گفتن که دیگه اینجا اراکه!!! بازیگران دیر به سالن تشریف می ارن!!! بعد که داخل سالن منتظر اجرا بودیم در ابتدای کار از هنر برای ما صحبت شد در حالیکه بابت تاخیر یک عذرخواهی ساده هم نشد از مخاطب! غیر حرفه ای بودن و ناتوانی در رعایت حداقل ادبتا به کجا! نورپردازی افتضاح طوریکه چشم رو اذیت می کرد، موسیقی متوسط، بازی های می تونست متوسط باشه البته بجز بازی اقایی که مثلا پسر همسایه بودن، اما خانم بازیگر نقش ارزو موفق شدن میانگین کل کار رو به ضعیف تقلیل بدن! احسنت! بهشون تبریک می گم! این گروه موفق شده بودن با یک اقتباس درجه چند از اثر تنسی ویلیامز به مدت هفتاد دقیقه مخاطب رو شکنجه کنن! بسیار در نوع خودش درخشان! و اخرین نکته زیبایی ک من از کار این گروه متمایز دیدم این بود که اقای مسیول دکور که قرار بود تماشاچی ها رو به صندلیشون راهنمایی کنن با وقاحت تمام شما رو به صندلی اشتباه راهنمایی می کردن تا دوستانشون رو بتونن در جای شما بنشونن!!!!
یک مکان نوساز و یک صحنه خوب که توسط یک گروه سطح پایین تلاش شده بود برای اجرای شوخی های نابه جای کمر به پایین وسط یک شاهکار ادبی استفاده شه که حتی همون رو هم نتونستن به شکل درستی ارایه بدن! خسته نباشید!
اگر ایرادی بخوام از کار بگیرم تنها مربوط به تپق زدنهای بازیگران و کمی مسلط نبودن به متن بود که با توجه به سایر المانهای خوب کار قابل چشم پوشی هست، در ادامه ممکن داستان اسپویل شه، این کار به زیبایی نشون میده چطور فضای انحصار باعث میشه انسانهای خوب با نیات خوب تبدیل به دیکتاتورهای بی اخلاق بشن، از دیدن این کار زیبا واقعا لذت بردم و امیدوارم اجراهای بیشتری با همین کیفیت در سالنهای تهران شاهد باشیم، پایا باشید.
کاری متفاوت با درونمایه و دغدغه اجتماعی، بازی های خوب، لهجه های متفاوت بازیگرا باعث میشد حس کنم گستره این روستا تمام ایرانه، تفکر جادویی، ویژگی ذهن کودکانه هست و کودک ماندگی رو میشه به جوامع نیز نسبت داد، ویژگی کودک و کودک ماندگی آن است که همواره نیازمند و وابسته به رکن قدرت و تسلیم بی چون و چرای ان است، گاهی در لباس سنتهای فشل و گاهی در قامت جبر استبداد، قدرت محض همیشه آبستن فساد و بیداد است! و این گونه در چنین جامعه ای یک دیکتاتور جایگزین آن دیگری خواهد شد!
نمایش خوبی بود، اگر اهل کتاب و بحثای فلسفی و روانشناسی باشید این نمایش حرف جدیدی برای شما نداره اما می تونه یاداوری خوبی باشه براتون، شنیدن بعضی حرفا همیشه خوبه، بازی ها خوب بود، خسته نباشید میگم، امیدوارم کارهای بهتری هم ازتون ببینیم.
من این کار رو امشب دیدم، به نظرم ی کار متوسط خوب بود، بازی خانم اسکویی هم مناسب نقششون بود و کار رو قشنگ دراورده بود بقیه بازی ها رو هم دوستان اشاره کردن تو نظراتشون، بازی نقشای فرعی هم به نظر من خوب بود من کار ازاردهنده ای از نظربازی واقعا ندیدم، چیزی که اذیتم کرد شوخی های نامناسب و دم دستی کار بود، متن و داستان مایه زیادی داشت برای گفتن خیلی از حرفا که شاید بی سلیقگی به خرج داده شده بود و این پتانسیل خوب هدر رفته بود، موسیقی خیلی خوب، در کل کار بدی نبود اما جاش سالن اصلی تیاتر شهر نبود!
خیلی خوب و متفاوت، آفرین به این همه خلاقیت، پایا باشید
من اجرای شب دوشنبه رو دیدم، بازی ها چنگی به دل نمیزد اما موضوع، کارگردانی و متن رو دوست داشتم، در کل موضوع درباره تروما بین نسلی هست و فرم و شیوه اجرا بسیار جالب و متمایز بود، در کل کار خوبی هست و ارزش وقت گذاشتن رو داره.
من داستان رو بیشتر از بازی ها پسندیدم ولی در کل پیشنهاد می کنم
خودشون هم باور نداشتن کارشون رو، حوصله سر بر و بدون هیچ جذابیتی، وقتتون رو هدر ندید.
این دومین بار هست که من از مسیولین این تماشاخانه گله مندم، اقای محترم چه رفتار زشتی که شما دارید و وسط تیاتر تماشاچی ها رو مجبور به کف زدن می کنید اونم با مخاطب قرار دادنشون با صدای بلند!!! دیگه غیر جرفه ایبودن رو به درجه اعلا رسوندید!
درود، کارگردانی خوب، بازی های دلنشین و روان، صحنه جالب و دوست داشتنی، داستان و روایتی که حرفی برای گفتن داشت، همگی از ویژگی های خوب این کار فوق العاده بودن، لحظه ای که از سالن خارج میشید به هیچ وجه حس نخواهید کرد که وقت شما در این اجرا تلف شد، برای کارگردان خوش فکر و جوان و گروه خوبشون ارزوی موفقیتهای بیشتر دارم.
درود، من از دیدن نمایش خیلی لذت بردم، بخصوص از اینکه تلاش شده بود تصویر واقعی گالیله دیده بشه، بازی های خوب، گل سر سبدشون اقای آییش خونگرم و مهربان و محمد نادری عزیز، دیدنش رو پیشنهاد می کنم
خوب بودن، هم بازیگرا و هم نوازندگان، با استعداد و جوان، برای تک تکشون ارزوی بهترین بودن و مسیری پر از پیشرفت رو دارم.
اجرایی که من بودم مجبور شدم یک ربع شایدم بیشتر به سخنرانی ادمایی گوش بدم که اصلا علاقه ای به شنیدنشون نداشتم، امیدوارم از طرف مدیران مجموعه به این نکته توجه شه که این کار بی احترامی به حقوق مخاطب هست، سخنرانی مهمانهای عزیزشون رو بذارن برای بعد اجرای کارها، که هر کس علاقمند بود بمونه و گوش بده، هرچند معتقدم چون میدونن کسی نمی موند این کار ناشایست رو از روی خودپسندی احمقانه و نگاه بالا به پایینی که از طرف این صنف به اقشار مردم عادی متاسفانه این روزها مد هست انجام دادن، کلمه ای بجز تاسف براشون ندارم.
کار قشنگی بود، هم موسیقی هم اجرا، من پایان کار رو نپسندیدم و به نظرم تنها نقطه ضعف کار همین بود ، در کل پیشنها می کنم دیدنش رو .
حیف و صد حیف که هیچ حرفی درباره مشکلات اجتماعی این روزها در این نمایش با این همه مخاطب نبود، که البته بی انصافی است اگرتیغ سانسور را مقصر معرفی کنید، آنتیگونه هم همین روزها برگزار میشود و چه بیان شیوا چه خلاقیت فاخری در بیان وضع امروزمان داشت! کمی سر از جیب خویشتن دراوردن و بجز منافع شخصی، صدای جامعه دردمند بودن و حتی پا زبان طنز کمی از حقیقت امروز هم گفتن بد نبود جناب اقای کارگردان و نویسنده محترم! بی رگ شده ایم؟! چه بر سرمان اماده؟ شما شرح حالی بدهید بهتر بدانیم
من که واقعا لذت بردم از این همه خلاقیت، هوش هنری و احساس مسیولیت نسبت به جامعه ای که در این کار در کنار هم جمع شده بود، پیشنهاد میدم این کار رو به هیچ وجه از دست ندید، قطعا ارزش زمانی که می ذارید رو خواهد داشت