با درود و عرض ادب خدمت سرکار خانم سمیه مهری کارگردان شریف و محترم راه هایی برای فراموشی
خسته نباشی و دست مریزاد به تمامی عوامل این نمایش به نوبه خود متفاوت و جسورانه.
متاسفانه قسمت نشد این کار رو بیش از یک بار ببینم ،که حسرتش به دلم میمونه.
چرا که این کار فراتر از یه نمایش،بلکه به قول نسل جدید به نوعی تراپی و یه جلسه روانکاوی بود،کلاس درسی بود در حوزه یکی از آسیب های دردناک جامعه که متاسفانه تو جامعه ما به علت عدم آگاهی و نپرداختن به این موضوع ،از سر ناآگاهی و تعصب و تحجر ،بجای اینکه ریشه یابی بشه و از بعد روحی و معنوی به داد فرد آسیب خورده برسن، با مخفی کردن جرم و ترس از آبرو ، فرد مورد تعرض قرار گرفته رفتاری مشمئز کننده تر از شخص متجاوزگر و خاطی ،از افراد نزدیک خود(همسر ،برادر ،پدر ...)میبینه و سالها مجبور به زندگی کردن با این ترس و کابوس و تبعات آن میشه.
غافل از اینکه با برخورد مناسب و آگاهانه هم درد و آسیبی که بوجود آماده قابل درمان و هم خودم جرم قابل پیشگیری.....
که متاسفانه نه فرهنگ شناخته شده ای در این موارد هست و نه متاسفانه متولیان امور فرهنگی مربوط به این حوزه نه درک و نه دغدغه این ... دیدن ادامه ›› معضل را دارن.
که اگر داشتن،لااقل با حمایت وزارت ارشاد و یا خانه تاتر هفته یکروز از اجرای این کار رو با دانشگاههای روانشناسی جهت بازدید درمانگران و یا دانشجوهاشون از این نمایش(که خود کلاس درسی بود)اختصاص میدادن.
دریغ و درد که هیچ چیز این مملکت سر جای خودش نیست.
دست تمامی گروه ،هنرمندان .کارگردان و تهیه کننده کار درد نکنه و اینکه شخصیت آذر با تمام تبحر این نقش رو ایفا کرد.👏👏👏💫💫💫