«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
من از نمایش خوشم اومد.
بازی بازیگرها خوب بود.
ریتم و بازی و داستان باعث میشه با اینکه زمان نمایش به نسبت زیاده خسته کننده نباشه فقط صندلیهای سالن اذیت میکرد.
انقدر نمایشهای اخیر بی کیفیت و تجاری شده که به نظرم این نمایش نمره قابل قبولی نسبت به ۹۰٪ نمایشهای در حال اجرا رو داره.
اینکه نمایش سر ساعت شروع و تموم بشه و بازیگر تپق نزنه یه آرزو شده که توی این نمایش واقعا رعایت شده بود.
خسته نباشید.♥️👏🏼
هنر بازیگران و آمادگی جسمی بالایی که داشتن ستودنی بود.
کار سنگین و متفاوتی از نظر حرکات بازیگران بود و واقعا خسته نباشید.
آلودگی صوتی بالا (جوشکاری، چکش کاری، صوت، داد و هوار) واقعا آزار دهنده بود و با وجود اینکه کل اجرا گوشم رو گرفته بودم.
سردردی که از اوایل اجرا گرفتم باعث شد از دیدن نمایش لذت نبرم.
بازیها به نظرم خوب بود.
چند تپق کوچک بود که برای شب اول اجرا طبیعی بود.
با توجه به تیکت ۱ ساعت ۲۵ دقیقه باید اجرا میشد، ولی این اجرا نزدیک به ۲ ساعت بود که عدم کنترل اجرا بود.
توجه به متن کار، دیالوگها درست و قابل تامل بود و حضور شخصی از عوامل کار که بین تماشاچیها بودن و خندههای بلند میکردند، فقط این رشته رو مدام پاره میکردند و برای من آزار دهنده بود.
سیستم سرمایش سالن و تهویه متناسب با شرایط نبود، هم سرد بود و هم با توجه به هفت نخ سیگاری که جناب بهبودی کشیدن، تصفیه خوب نبود.
در آخر حرمت امامزاده با متولی است و حضور هنرمندانی که برای شب اول اجرا اومده بودن و از سمت خود همکاران مورد توجه قرار نگرفتند، جزو بی ملاحظگیهای این اجرا بود.
اگه منظورتون از این جملهٔ آخر عدم نام بردن یک به یک و تشویق زورکی توی رورانس و معطل نکردن تماشاگرانه که دمشون هم گرم!
نه اتفاقا اصلا منظورم این نیست چون به اندازه کافی اجرا بیشتر از سازمان طول کشید.
معمولا هنگام تشویق و دست زدن ها نیم نگاهی به دعوت شدگان به خصوص پیش کسوت انجام میشه.
بهترین نمایشی که تا الان دیدم.👌🏼
قسمت دوم هم به قشنگی قسمت اول بود.
نمایشی که به همه چیز به مقدار کافی فکر شده و هیچ نقصی نداره،
طراحی صحنه و نور و صدا و از همه مهم تر اجرا، همه درجه یک بود.
بی صبرانه منتظر قسمت سوم این نمایش هستم.
دست مریزاد👏🏼♥️
خانم تقدیسی عزیز یک سوالی درباره ی تئاتر ذهن من را مشغول کرد آیا شما متوجه شدید که مومو چه شخصیتی؟ و یا همان سمساری که بعد از پرت شدن به این وضع رسیده؟ در قسمت اول هم اون جسد که بود؟ همینطور در قسمت دوم؟ و شخصیت خانم نقوی عزیز در قسمت اول بسیار گنگ بود. خوشحال میشم نظراتتون رو بامن به اشتراک بذارید.
خانم تقدیسی عزیز یک سوالی درباره ی تئاتر ذهن من را مشغول کرد آیا شما متوجه شدید که مومو چه شخصیتی؟ و یا همان سمساری که بعد از پرت شدن به این وضع رسیده؟ در قسمت اول هم اون جسد که بود؟ همینطور ...
چه جالب فامیلی مشابه😍
و جالبتر اینکه منم نقش مومو اول برام مبهم بود.
برداشت من مومو یه بازتابی از نقش مقابل بود.(قربانی)
قسمت اول خانم نقوی اسمشون مومو بود و خانم بود و ساکت و وقتی صابر ابر تو داستانی که تعریف میکرد بی انصافی میکرد، عصبی میشد، ... دیدن ادامه ›› وسایل پرت میکرد ولی در کل ساکت و شنونده بود.
قسمت دوم صابر ابر اسمش مومو بود و مرد بود.
هر موقع الهام کردا بی انصافی تو داستان میکرد ایشون هم وسایل پرت میکرد و شاکی میشد ولی همچنان سکوت داشتند.
حتی زخمهایی که همسر الهام کردا باید میداشت رو داشت(زخمها و شکستگیهای بعد پرت از شدن از آپارتمان) پس همسر خانم کردا بود.
به نظرم تو قسمت اول اگر به جای خانم نقوی نقش مومو رو الهام کردا بازی میکردند این ابهام پیش نمیومد.
و اما جسد،
جسد دقیقا شخص مقابله
یعنی با این تفسیر، قسمت اول همسر صابر ابر، هم جنازه زیر میز بود و هم مومو
و قسمت دوم، همسر الهام کردا، هم جنازه تو وان و هم مومو
به نظرم با توجه به اینکه داستان توی هر قسمت از دید زن یا مرد گفته شد و نقش مقابل را کشتند!
تو قسمت سوم هر دو بازیگر کنار هم بازی میکنند و زنده هستند و همدیگر رو فقط تو ذهن خودشون کشتند.
چه جالب فامیلی مشابه😍
و جالبتر اینکه منم نقش مومو اول برام مبهم بود.
برداشت من مومو یه بازتابی از نقش مقابل بود.(قربانی)
قسمت اول خانم نقوی اسمشون مومو بود و خانم بود و ساکت و وقتی صابر ...
مومو وجدان هست و باطن پاک سرشت انسان که نمیتونه نقاب زده و با دروغ رفتار کنه
چه جالب فامیلی مشابه😍
و جالبتر اینکه منم نقش مومو اول برام مبهم بود.
برداشت من مومو یه بازتابی از نقش مقابل بود.(قربانی)
قسمت اول خانم نقوی اسمشون مومو بود و خانم بود و ساکت و وقتی صابر ...
واقعا امتیاز ۴ ؟!
زمان نمیگذشت!
خسته نباشید برای ۲ ساعت اجرا،
این نمایش هیچ داستان خاص و حتی پیامی نداشت!
تبلیغات زیاد، امتیاز بالا و اسم سجاد افشاریان باعث ترغیب دیدن میشه
ولی …
همراه چهار نفر از دوستام نمایش رو دیدم و خوششون اومد و خندیدند.
برای من نمایش جالبی نبود.
گفتن مشکلات زناشویی بی پرده خوبه ولی شوخی جنسی فقط کم آوردن دیالوگ برای تئاتر طنزه به نظرم.
برای بار دوم اجرا رو دیدم
و دوستانی که همراهم بودند هم لذت بردند.
بازی ها خیلی خوبه
من کارهای قبلی آقای شعبان پور رو ندیده بودم ولی این اجرا عالی بودند.
خانم مظفری امیدوارم از هنر شما بیشتر ببینیم و لذت ببریم، تو هر نمایشی میدرخشید.
خیلی خوشحالم بعد از سه بار آلارم گذاشتن
بالاخره تونستم بلیط بگیرم، ۳-۴ دقیقه بعد از باز شدن سایت، تمام ردیفها پر میشد!
کتابش عالی بود و حضور خانم مظفری مزید بر علت که این نمایش رو باید دید.
خانم مظفری دست مریزاد، مثل همیشه عالی بود و چقدر سخت و انرژی بره جدی بودن تو صحنه طنز👏🏼
خسته نباشید و حال دلتون خوب🙏🏼♥️