صابر ابر اینهمههه مدت، هم در کل تایم نمایش و هم در این مدت زیادی که نمایش اجرا داشت، نازنین رو توصیف کرد

یکی از دورترین انتخاب ها برای نازنین؛ الهام کرداست بنظرم؛ شاید بیشتر الناز حبیبی، نازنین بیاتی یا همچین تیپ هایی به ذهنمون خطور کرد از توصیفاتش

یعنی انقدر متوهم بود بنده خدا (که البته بود)

بهرحال چاره ای نیست جز رفتن و تماشا

سانس های جدید کی باز میشه
کاش زودتر اطلاع رسانی بشه

یادم نیست آخرین تئاتری که دیدم چی بود... حتما برمی‌گرده به قبل کرونا، شایدم بعد از اون یک بار رفتم ولی بعد از مهسا دیگه نرفته بودم...
خیلی دلم تنگ شده بود و دلمم نمیخواست به این زودیا به عرصه برگردم که به نظرم هرچی مونده بود ویرانی بود و قحطی... لنگه کفش هایی در بیابان...
اما کاری که صابر ابر باشه و بر اساس رمان داستایوفسکی، وسوسه برانگیز بود دیگه...

بازگشت مناسبی بود. نمیتونم بگم بینهایت لذت بردم چون مونولوگ بود با اینکه خیلی خوب همراه میکرد مخاطبو ولی واقعا راضیم که رفتم و دیدم.

در خصوص قیمت بلیت ها من خیلی ایده ای ندارم که این قیمت گرون حساب میشه یا مناسب. اما بهرحال تعداد انتخاب هارو محدود میکنه البته اگر انتخاب های دیگری باشه.

من دختردایی 7 ساله ام رو بردم این کار و بسیار خوشحالم از انتخابم انقدر که فکر میکنم بدون همراهی یک کودک هم شاید باز برم و ببینم کار رو :)))))
کار فوق العاده ای بود
بسیار لذت بردم از همه چیز ، بازی ها تا دکور و خلاقیتی که در اون بود و .....
بنظرم بازی خانم عباسی خیلی کار رو جذاب و دلنشین کرده بود و بنظرم جایگزینی مناسبی بود
کلا هر سه بازیگر عالی بودن
یک سری مسائل هم هست که دوستان اشاره کردن ولی باید در نظر گرفت وقتی با بچه ها قراره بشینیم و تاتر ببینیم ممکنه یک کم با حالت عادی فرق کنه قضیه
منم اذیت شدم از اینکه بچه ای که کنار ما نشسته بود مدام از جاش بلند می شد و میرفت توی صحنه یا با صدای بلند حرف میزد ولی بچه است دیگر ، پدر و مادران گرامی باید یک راه حلی برای این موضوع در نظر بگیرن که متاسفانه خیلی ریلکس عمل میکنن ، پس بیخیال ، لدت این کار انقد زیاد بود که باید از این چیزا گذشت

با مرور دوباره کامنت ها ، متوجه شدم که مایی که دیروز این کارو تجربه کردیم ، به خاطر بارون خیلی چیزا رو احتمالا از دست دادیم . اول کار خود کارگردان برای ما صحبت نکردن ! آمارهایی که اینجا گذرا اشاره شده ، بعضا برای ما گفته نشدن ! حس کار هم بنظرم بخوبی برامون در نیمد !
بقول دوستمون که تمرکزشون روی گرم شدن بود ، من هم همچین حسی داشتم ، جوری که اواخر کار فقط دوست داشتم تموم شه و من بتونم برم و به گرما برسم :)))
درسته که وضعیت جوی به گروه اجرا مربوط نمیشه ولی مدیریت بحران مسئله مهمیه ، تو هر کاری هم بحران معنی خاص خودشو داره ، برای این کار ، بارون و هوای سرد بحران بود چون باعث شد کیفیت برای تجربه کنندگانش به شدت پایین بیاد و حس بخوبی منتقل نشه ...
بهرحال جدای از همه این حرفا ، دغدغه این گروه بسیار قابل تامله که درد خیلی از ماست ... چه در این کار ، چه در هویت پروانه های مرده ، چه در کارهای بعدی که امیدوارم و تقریبا مطمئن که همین خواهد بود ...