بازخوردها نشون میده سطح توقع و سلیقه نه تنها در حوزه نمایش بزرگسال بلکه در حوزه کار کودک هم به شدت افت کرده. من یه دهه شصتی ام که با کارهای آقای فروتن و همکاراشون بزرگ شدم. سطح این کار به نسبت کارهایی که تا حالا از این گروه دیدم به شدت پایین بود. بخش عمده ی نمایش، آواز خوانی گروهی همراه با ساز بود که برای من بزرگسال هم یه بخش هاییش نامفهوم بود چه برسه بچه ی چند ساله. اکثر دیالوگ ها با داد و فریاد بود، طوری که خواهر زاده ی 4 ساله ی من مدام گوش هاشو میگرفت و میگفت خاله صداشون خیلی زیاده. احساس می کنم بیشتر تعریف و تمجیدها به خاطر ذوق دیدن عموهای فیتیله ایه و نه سطح بالای نمایش. هر بار روی صحنه بردن این
نمایش زحمت و انرژی خیلی زیادی لازم داره، اما حیف که این کار نه جذابیتی برای ما داشت و نه کوچولویی که همراهمون بود.

یکی به من بگه فرق این نمایش با یه نمایشنامه رادیویی چی بود؟ از سه بازیگر، دو نفر که اصلا روی صحنه حضور نداشتن و فقط صدای آن ها شنیده می شد و تمام زمان اجرا فقط دیالوگ محض یا پخش صداهای ضبط شده بود. ای کاش بخشی از خاطراتی که فقط یا به صورت صوتی پخش می شد و یا به شکل دیالوگ بیان می شد روی صحنه و با کمک بازیگرانی دیگر اجرا می شد.
دکور و یا صحنه آرایی خاصی هم وجود نداشت. فقط یک چهارپایه. سوال بعدی اینه که وقتی نمایش هیچ هزینه ای برای طراحی صحنه و گریم ندارد و فقط از یک بازیگر استفاده می شود چرا باید هزینه بلیط این قدر زیاد باشد؟
با توجه به اینکه نمایش در دوران اوج شیوع اومیکرون برگزار می شود سالن استفاده شده بسیار نامناسب است. در همین سالن نسبتا کوچک تا جایی که می توانستند بلیط فروختند. علاوه بر این که تمام صندلی ها پر بود و سالن هیچ گونه تهویه ای نداشت بلیط های خارج از ظرفیت هم به فروش می رفت.

از نقاط قوت نمایش، متن و ایده بسیار خوب و گنجاندن هنرمندانه طنز در خلال دیالوگ های بسیار تلخ بود. ضمن این که نمایش در القای حس مورد نظر به مخاطب موفق است.

با وجود سانسورهایی که قطعا اصل فیلم رو تحت تاثیر قرار داده بود ولی باز هم فیلم خیلی خوبی بود. یه موضوع جسورانه با بازی های خوب.

گذشته از هزینه ظالمانه بلیط نمایش، وقتی یک نمایش درسالنی مثل تالار وحدت یا هتل اسپیناس (اشاره به نمایش بینوایان) اجرا شود هدفش به وضوح تجارت است. این سالن ها هیچ سنخیتی با مفهوم نمایش ندارند. و البته این نوع تجارت که در آن برای جذب مخاطب، از بازیگران مطرح استفاده می شود، تناقضی با فرهنگ عامه جامعه ندارد؛ چرا که کلیه بلیط ها به محض باز شدن سایت فروش می روند. در حالی که چنین اتفاقی برای بسیاری از نمایش های قوی و پر محتوا نمی افتد.

موضوع خوب و قابل تاملی بود. مخصوصا این که چند ماهی میشه با آسایشگاه کهریزک همکاری می کنم و خیلی برام ملموس بود. اما نوع روایت ها می توانست داستانی تر باشد. گاهی اوقات حس می کردم توی یک سیمنار آموزشی پزشکی نشستم. به علاوه قسمت عمده ای از نمایش فقط حالت نقل قول داشت تا اجرا. از بازی آقای سیاحی هم واقعا لذت بردم.

فیلم از نظر محتوا عالی بود. این فیلم کنایه ای است به افسردگی حاکم بر جامعه که ناشی از سیاست های غلط و تعمدی بوده و زمینه ساز بسیاری از مشکلات و معضلات اجتماعی است.