هاشم پورمحمدی فعال هنری

اگر مرگ و فنا نبود چه می شد؟
یقیناّ این پرسش از اساسی ترین و بنیادی ترین پرسشهای بشر بوده و پاسخ آن از مهمترین علتهای جهانبینی های متفاوت انسان در تمام دورانها می باشد.
ژن زامبی این پرسش را نه در مجادله ای سخت فلسفی و نه با نگاه غلطِ خویش اندیشمند پندار، بلکه در گروتسکی درست و در عین حال فارغ از ژستهای متظاهر روشنفکری مدرن، مطرح می کند و با نگاه مناسب به جایگاه مخاطب ، با او برای دست یافتن به پاسخ همراه می شود. پاسخی که شاید مخاطب زودتر از کاراکتر های داستان به آن برسد.
همین امر موجب می شود مخاطبی که چالش این پرسش مهم و بنیادی را در ذهن خویش به همراه دارد، در انتهای نمایش با درد دانایی که خود به آن رسیده سالن را ترک کند.
متن خوب این نمایش به همراه بازیهایی که عمدتا در چهارچوب گروتسک قابل قبول ارائه می شوند در کنار موسیقی هنرمندانه ی گروه همراه، اجرایی شریف و قابل احترام را به نمایش می گذارند.
ریتم مناسب نمایش تا حد زیادی وام دار متن است که بازیگران نیز با تسلط و توان خود در این امر سهم به سزایی دارند. گروه موسیقی در مقاطع خاص ... دیدن ادامه ›› اجرا، علاوه بر فرصت دیدن و شنیدن اجرای ژوست و دلچسب موسیقی، کمک شایانی به ریتم اثر هم دارند.
شاید اجرای این نمایش در سالنی مناسب تر کمک شایانی به طراحی صحنه، فضا و میزانسن ها و به طبع آن تعالی بیشتر اجرا می کرد.
ژن زامبی نمایش شریفیست که صرفا به قصد سرگرمی و دیده شدن اجرا نمی شود بلکه به مخاطب فرصتی برای اندیشیدن ارزانی کرده و او را در این عرصه تنها نگذاشته و به خوبی همراهی می کند.
دیدن این اثر را به همه کسانی که تئاتر را نه صرفا برای سرگرمی بلکه برای اندیشیدن میخواهند شدیداً توصیه می کنم.
دستمریزاد و خدا قوت به همه عوامل گروه نمایش ژن زامبی.