خلاقیت طراحی عروسک کاراکترهای مختلف با کمترین متریال رو دوست داشتم. کار اقتباسی بامزه‌ای بود، ولی داستان میتونست پرداخت بیشتری داشته باشه.
در مجموع اگه دنبال 40 دقیقه کار حال‌خوب‌کن هستید پیشنهاد میکنم ببینید

ایده خوبی که خام مونده و بازیگری که مخاطب رو میکشونه به سالن...

این کار چیزی فراتر از نمایش تئاتره، اگه بخوام با ذهن تماشاگر تئاتر نگاهش کنم شاید یه کار کسل‌کننده به نظر برسه
اما تمام تلاش کارگردان از طراحی داستان، حرکات تا فرم و اجرا برای اینه که تماشاگر صرفا به تماشای یک نمایش نشینه
«اکنون...اکنون... اکنون...» اگه کار رو در اکنون ببینید یک مواجهه و تجربه شخصی خواهید داشت که قطعا ارزشمنده
بعد از کار هم همچنان سکوت بین من و همراهم فاتح صحنه بود!
از کارهای مساوات نمایش «این یک پیپ نیست» رو دیده بودم که مفاهیم اون نمایش توی این کار هم دوباره به چالش کشیده شد (هست نیست و نیست هست)
نمیدونم باید بگم از این نمایش لذت بردم یا نه، چون کار عجیبی بود و بیشتر از هرچیزی تو رو به درونت می‌کشوند
پس باید ببینم از درونم لذت می‌برم یا نه....
‌
«چیستی جز تصویر ابری بر چالهٔ آبی که خرگوشی از آن می‌نوشد و طعمه ببری گرسنه می‌شود.»
‌
پ.ن: ردیف ۵ صندلی‌های ۱۱ تا ۱۴ جای خوبیه و همه نوشته‌ها بدون مشکل دیده میشه

برهمنی با این کار سه گانه خودشو بست!
نمایش با ذهنت بازی میکنه، انقدی که بعدش مغزت پر از حرفه، اما نمیدونی از کجا شروع کنی و چی بگی!
‌
پ.ن: دوباره دوباره یه بار فایده نداره!

چقدر خوب چقدر خوب چقدر خوب
خسته نباشید تک تک بازیگرها، کارگردان، نور، لباس، گریم، موزیک
چقدر کیف کردم، حس کردم، گریه کردم و لذت بردم
داستان سیاست تکراریه، ولی وقتی بتونی یه داستان تکراری رو قشنگ تعریف کنی، یک ساعت و نیم میخکوب میشه بهش گوش داد
مرسی از تمام عوامل فوق العاده این نمایش

کار متوسطی بود
نقطه قوت کار بازیگر و آمادگی بدنی بالا بود
موزیک خیلی از صدای بازیگر بالاتر بود و جایی که دیالوگ و موزیک داشتیم تقریبا چیزی جز صدای موزیک شنیده نمیشد
نورپردازی خیلی خوب بود، استفاده از یه پارچه به عنوان صحنه رو دوست داشتم و خلاقیت زیادی هم توی استفاده از پارچه دیده شد
کاش مینیمالیستی که توی صحنه دیده میشد رو میتونستیم توی طراحی لباس و‌ گریم هم ببینیم
متن حرف جدیدی نداشت و متوسط بود
به عنوان اجرای روزهای اول تسلط روی متن و بازی عالی بود

با توجه به کامنت های قبل انگار تغییری توی صحنه داده بودن اما صحنه همچنان خیلی لخت و بی استفاده بود؛ بازیگران هم متاسفانه یه جاهایی تپق و سوتی های بدی داشتن که میزد تو ذوق
در کل داستان پیچیدگی خاصی نداره و بیشتر بازی دیالوگ هاست که شما رو همراه می کنه
من نمی تونم بگم دوسش داشتم؛ اما خسته نباشید میگم به عوامل محترم