جدا از این که خواندن یا نخواندن خود کتاب منگی اگلوف چقدر می‌تونه در برخورد مخاطب با متن این اجرا و فهم و اثرگذاری متفاوت آن (صرفا متفاوت و نه بهتر یا بدتر) تاثیر داشته باشه، میزانی از آشنایی مخاطب با مولفه‌های تئاتر پست مدرن هم برای ارتباط برقرار کردن و درک فرم آن لازمه (کلی‌گوییست و لزوما خودم در این دسته‌ نیستم).

اجرای پر پتانسیلی بود و خسته نباشید می‌گم.

شبی که من نمایش رو دیدم، بجای سه پرفورمر خانم، روی صحنه فقط یک خانم اجرا می‌کرد. با توجه به عکس‌های موجود، گویا چندی از صحنه‌ها و المان‌های نمایش هم حذف یا کوتاه شده بودند.
بدون شک دلیل یا منظور کافی پشت این تصمیم کارگردانی نهفته بوده اما بهرحال از نظر من این تقلیل‌ها به ریتم و فضای کار آسیب وارد کرده بود. بازیگر فرم به اجبار، یکسره در حال بدو بدو برای حرکت بعدی و صحنه‌ی بعدی بودند و این حس دست‌تنهایی، فوریت و عجله رو به مخاطب هم منتقل می‌کردند. گاهی هم از ... دیدن ادامه ›› ریتم جا می‌موندند یا کیفیت حرکت فدا می‌شد.
این‌ها باعث شد بچشم من کار کمی ناقص یا تمرین نشده بیاد.
بعلاوه، برای اثربخشی بهتر این اجرا، طراحی صحنه جا داره هوشمندانه‌تر در خدمت اثر باشه و المان‌های شوک کننده هم جا داره هدفمندانه‌تر و شاید بیشتر بکار گرفته بشن.

با تشکر از بازیگران جوان گروه کر که با اجرای خوب و هماهنگ آوازها تنها لحظات لذت بردن من از این نمایش رو رقم زدند.
این نمایش در کلیتش در نظر من یک کار شلخته و فاقد فضاسازی با دیالوگ‌های سطحی و فاصله‌گذاری‌های متعدد و بعضا نابجا بود. اگر واقعا قصد بر استفاده از فرم برشتی بود، یک اجرای خوب برشتی پیش از هر چیزی نیاز به یک نمایشنامه قوی و بازیگران کار درست‌تری داره که حس درست رو به مخاطب منتقل کنند. شاید کاستی‌ها با جذابیت بصری جبران می‌شد، همونطور که چندی از دوستان اشاره کردند با طراحی لباس و صحنه‌ای که حداقل روح زمانه‌اش رو منتقل کنه.
خوشبختانه موسیقی زنده حتی در دم دستی ترین قطعاتش توانایی این رو داره که مو به تن آدم سیخ کنه با این وجود این نمایش به قدری در اجرا و بازی فاقد فضاسازی و در نوازندگی فاقد شور بود که مخاطب رو با خودش همراه نمی‌کرد. برای من تماشای ساز نواختن گروه نوازندگان جذابتر از تماشای صحنه بود و اگر توجهم به موسیقی جلب می‌شد و دیالو‌گ‌ها رو نمی‌شنیدم، می دیدم که چیزی از دست ندادم.
معتقدم در دنیای تئاتر هیچ امر مطلقی وجود نداره و امکان داره پشت کوچکترین تصمیمی که در دراماتورژی و میزانسن گرفته می‌شه، فکری باشه. با این حال اگر قصد عوامل اجرا بر سرگرم کردن و جلب رضایت هر چه بیشتر مخاطب باشه، لازمه که در تولید کار سلیقه بیشتری به خرج بدهند.