درود ....

خوشمان آمد :)

سلام . اینطور که پیداست بعد از تمامی ِ توهین ها ، جناب قادری پستشان را پاک کردند ...
من تصور میکنم مشکل از تبلیغات نادرست است یعنی از آنجایی ست که این گروه با استفاده از بازیگران نامی و با تبلیغاتی با این مضمون که " این کار تجربه ی جدیدی است و قرار است آپولو به هوا بفرستیم و قانون داریم و تعامل داریم و اخراج داریم و نشستن نداریم وفرم تازه داریم " و از این حرفها ، انتظار تماشاگر را بالا برده ، تماشاگر به مُبلغ " اعتماد " کرده ، بلیط خریده ،رفته و کار متوسطی دیده ، اغتشاش و ازدحام ذهنش را بهم ریخته ، نواقص کار را دیده ، آمده و نوشته و در ازای حمایتی که از این کار با خریدن بلیط انجام داده ، از سوی عوامل به "نفهمی " متهم شده است .
عوامل کار، آنقدر بد از این نمایش دفاع کرده اند که خیلی ها به دلیل برخورد ناشایست آنها ، از دیدن نمایش منصرف شدند ... ضربه ای را که عوامل نمایش به این کار زدند ، به نظر منتقدین این اثر نزدند ... واقعا یک گروه حرفه ای در قبال نقد اینطور برخورد میکنند ؟ اینطور از بالا به پایین به تماشاگر نگاه میکنند ؟ اینطور خودشان را فرنگ رفته و مخاطب را دهاتی ِ گوگنهایم ندیده ، می دانند ؟ اینطور به هر کس که میگوید زبان اثر را نفهمیده میگویند " شرم کن از اینکه فارسی نمی فهمی و این نفهمیت را فریاد نزن " ؟ ... به گمانم اگر عوامل این نمایش صرفا میخواندند و رد میشدند و به جای این همه پاسخ بی ربط ، کمی تامل میکردند و با مراجعه به آمار (تا این لحظه 84 دوست نداشتم ، 38 دوست داشتم ) متوجه میشدند که یک جای کارشان میلنگد ، قطعا این جو ایجاد نمیشد و این کار اینطور سقوط نمیکرد ... حیف .

گاهی منم منم های آدمها اینقدر در گوش خودشون پیچیده که دیگه حرف دیگران رو نمیشنوند

از: ناشناس

درود...
دیدم و از تمام لحظاتش لذت بردم...خنده های تلخی که میزدم تا تمام اندوه هایم را که در آخر فیلم بغضی شد و گلویم را گرفت پنهان کنم.
همه ما حرف اصلی فیلم را فهمیدیم ، ای کاش دلتنگیمان فقط برای آنانکه از دست میدهیم نباشد. ای کاش نگاه کنیم به صورتش به چشمانش ، جز لبخند هدیه ای ندهیم به روزگارش. قدم بزنیم زیر باران ، زیر درختان تازه شکوفه کرده ی بهار ... این نگاه ها ، لبخندها ، قدم زدن ها ، این لحظات تکرار نمی شوند.

شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت
روی مه پیکر او سیر ندیدیم و برفت


ممنونم از کمال تبریزی ، رضا عطاران و پانه آ بهرام

لحظه ی دیدار نزدیک است
...
باز من دیوانه ام ، مستم
باز می لرزد ، دلم ، دستم
باز گویی در جهان دیگری هستم
های ! نخراشی به غفلت گونه ام را ، تیغ
های ! نپریشی صفای زلفکم را ، دست
و آبرویم را نریزی ، دل
ای نخورده مست
...
لحظه ی دیدار نزدیک است

از: مهدی اخوان ثالث ... 42 !

سرمای زمستان های زندگیمان را به آغوش من بسپار ... من برای گرمای دلت چای میریزم از جنس جانم

از: نامه ها