با سلام و درود
نمایش را در نمایشنامه خوانی و ترجمه دیده بودم و آشنایی به قلم دیوید ممت داشتم
با همه اوصاف و. جمع بندی ها یه اجرای خوب دونفره که واقعا جای تبریک داره این درخشش ومیزان درست تعادل در صدا و حرکت صحنه در استاندارد دیالوگ گویی و فضای تشبیه صحنه تئاتر به زندگی در قالب یک. نمایش درام بی نظیر بود واقعا
هم احسان حسینخانی و هم پارتنرش آرمین بهزادی نیا عالی بودن و دغدغه درست این نمایش رو به اندازه روی صحنه نشون دادن
حیف این کار دو پرسوناژ و یکدست که از دیدگان اهالی تئاتر محروم بشه، دمتون گرم بچه های تئاتر و عوامل پشت صحنه و همه کسایی که باعث تعبیر روی صحنه رفتن نمایش درخشان زندگی در تئاتر بودن

اول از همه از گریمور کار برای ایجاد بستر واقعیت فضای اکت بازیگر و شخصیت سازی که کمک شایانی کرد و کارگردانی که فضا رو برای گروه دانشجویی با رده سنی 18 تا 22 سال همچین کار ارزشمندی رو روی صحنه بردن تشکر ویژه دارم
آرزوی بهترینها رو دارم برای تک تک عوامل گروه علی الخصوص مرد نازنین اقتباسگر و نویسنده و کارگردان عزیز بهنام ترابی و همسرشون که از کودکان و دغدغه نیازهاشون در جامعه کنونی یاد کردن
اگر قرار به حمایت باشه در وهله اول از این گروه ها باید تشکر کرد و حمایت مالی و حضور در تئاتر ارزشمندشون قدردانشون بود
دم همتون گرم، مسیرتون تک تکتون پر نور

بدون جانب داری و یا صحبت حق به جانب، سالها تیاتر دیدم و میبینم و حتی قبل از عضویت قبلی خودم در تیوال و اکانت دیگری به سبب علاقه و بر اساس منطق و این طیف گُسترده در تئاتر و نمایش روی صحنه که به نظرم تنوع داستانی و کستردگی موضوع زیادی در نمایش زنده و ارتباط نزدیکش با مردم این اتفاق رو رقم زده، اما این اجرا با همه بالا و پایین و تاخیرش در بعضی مواقع، علی الخصوص کسانی که در اولین حضور صحنه ای خودشون بودن لایق احترام بیشتر و کمی دور از انصاف نقدهای بیرحمانه داشته باشن، در باب مسئله اجتماعی و شرح وقایع و اقتباس متن برای اولین بار متن آلیس برچ در این سالن روایت شد، اما از همه مهمتر به جوانان هنرجوی زیادی موقعیت اجرا داد و با خلاقیت طراحی میزانسن و صحنه آرایی جالب که همسو بود با تعویض لباس روی صحنه و گره خوردنش به اجرای بازیگران و روایت بیماری رفتاری و کوتاهی که این معضل رو نسل به نسل میکشاند....
اما جدای از نور و صحنه و سه میزانسن بودن صحنه بازیها حداقل قابل قبول بود و بعضا چند نفر از بازیگران حتی خیلی خوب بود، در کنارش ایراد زمانی و دیالوگی و بیانی و حسی هم میشه گفت به چشم اومدن اما نه تاحدی که تو ذوق بزنه و این همه نکات مثبت رو بشه کنار گذاشت، در کل امتیاز از روی دوستی درست نیست و بر حسب انصاف میگم خداقوت به تک تک عواملش و خانم کارگردان و بازیگر مرد فرهاد شنتیانی که دراماتورژ کار نیز بودن، به همراه بازی قابل قبول از خانم رژین شمس که خیلی اکتینگ و حس به جایی داشتن
انشالله در ادامه مسیر شاهد هر چه بیشتر هنرنمایی و موفقیت عوامل دوست داشتنی این کار باشیم

این اجرا هم از نظر فرم و هم دیالوگ و... دغدغه مناسبت حال اینروزای جامعه و پیوند تئاترکلاسیک اجرایی خیلی حرف برای گفتن داره، خیلی خوشحالم که با ریسک نمایشنامه چند لایه و روایت و تکرار
خانم مقدم عزیز و تمامی عوامل از جمله سبا مهدویان با استعداد و فرهاد شنتیانی عزیز و سرکار خانم رژین شمس توانا با توجه به سبقه کاری در فرمت تصویر و تئاتر روی کار بودن و بقیه عزیزان هم بعضا در تجربه اولیه خودشون کاربلد نشون دادن
از طراح نور جوان گروه علی حاتمی هم که در عرصه بازیگری نیز توانا هست تقدیر و تشکر میکنم
در کل فضای سه میزانسن با خلاقیت طراحی و تعویض روی صحنه ای لباس میطلبه که هر دو نیم کره مغزمون استفاده کنیم و به دیدگاه بالاتری از رویه و درک اجرا برسیم، خدا قوت میگم و آرزوی موفقیت برای یکایک عزیزان در این نمایش پرزحمت دارم، دم آقای روستایی گرم بخاطر حمایت از گروه های تئاتر و بچه های هنرجو وهنرور خودش

از همون اول کار باید اشاره کرد به این ذوق و سلیقه و متن خوب برای یک اجرای درست و در عین حال ملموس و ذهنیت نمایشنامه خارجی که کمتر با اقتباس و یا هدف خوب جلو میره، واینجا در عین اشتباهات کوچک اجرا قابل قبول بود و صحنه آرایی دیزاین کار به همراه کار گرافیکی در عین حال مرتبط با حقوق زن در جامعه امروزی بود، هر چقدر هم که کار بازیگر مرد با تجربه ای مثل امیرکاوه آهنین و حمید رحیمی خوب بوده باشه، موسیقی کار غم درون مایه این نمایش رو بسیار افزون کرد و دست مریزاد باید گفت به گریمور و دراماتورژ حرفه ای که چاشنی بسیار مهم و با ارزش این نمایش بودن
بابت کار بیکلام و اندک گفتار پایانی آقای محسن حسینی و حرکت و فرم مناسب در انتقال بازی خود و موفقیت ایشون در کیفیت نمایش تشکر ویژه ای نیز دارم
در کل به لحاظ بیان و بدن و حضور روی صحنه هم کار بانوان این نمایش قابل ستایش بود.
، امیدوارم این کار خیلی بیشتر دیده بشه و از لحاظ قیمت بلیط هم طوری نباشه که مخاطب همیشه خودش رو در شرایطی ببینه که وقتی مجبورند تخفیف میگذارن و در غیر این صورت تماشاگری که اکثرا دانشجو و قشر ضعیف تر و فرهنگی جامعه هستن ترویج و سوق پیدا نکنن و ذوق دیدن این اجراها رو نخوان داشته باشن
در پایان بیشتر هوای همدیگه رو داشته باشیم و نقد و تعریف و تمجید از کار رو عادلانه و نه به قصد تخریب و زیادی بالا بردن اون به کار ببریم