سلام اگه بخوام در مورد هر مونولوگ به طور جدا نظر بدم باید بگم که مونولوگ اول داستان جالبی داشت ولی نجوه اجراش از یه جایی به بعد خیلی به دل من ننشست، مونولوگ دوم از نظر داستان و بازی میشه گفت بهترین بخش نمایش بود برای من و تنها نکته‌اش شاید یه ذره کلیشه‌ای بودن بود که اون هم خیلی زیاد نبود و قابل چشم پوشی بود و مونولوگ سوم داستان خیلی خوب شروع شد و پیش رفت و بازی‌ها هم واقعا خوب بود ولی بنظرم داستان برعکس شروعش پایان خیلی قوی نداشت و خیلی یهویی و انگار عجله‌ای تموم شد!
در نهایت به صورت کلی نمایش برای من نمایش بدی نبود ولی نمایش "خیلی خوب"ای هم نبود و میشه براش به متوسط رو به خوب بسنده کرد و جا داره در آخرم خسته نباشید بگم به همه عوامل اجرا

امشب و در شب پایانی این نمایش رو دیدم و در ابتدا جا داره خسته نباشید بگم به تمامی عوامل محترم این نمایش! اما در ادامه نقدی دارم که شاید مخالف فضای نقدهایی باشه که خوندم ولی باید بگم که از نظر من نمایش به شدت معمولی بود و با ارفاق میشه معمولی رو به خوب در نظر گرفتش!
ابتدا در مورد متن نمایش باید بگم که بنظرم بیش از حد تکراری و کلیشه‌ای بود و چیزی بود که در کلیپ‌های اینستاگرامی تا بسیاری دیگر از نمایش‌ها شاهد اون هستم! به طور مثال این اجرا تفاوت خیلی زیادی با نمایش اسکرین شات که چندماه پیش تو پردیس شهرزاد رو صحنه رفت نداشت و صرفاً انگار نوع خیانت‌ها و بازیگرا بود که عوض شده بود و موضوع به طور کامل یکسان بود!
نکته دیگه اینکه من بشخصه دکور نمایش رو خیلی دوس داشتم و بنظرم یکی از نقاط قوت این نمایش بود و گریم هم البته متوسط بود.
در نهایت اگر بخوام از بازی‌ها بگم، چیزی که من دیدم این بود که تا حدود نیمه‌ی نمایش بازی اکثرا (جز ۲-۳ تفر و به خصوص جناب رحیمی نصر عزیز) به شدت مصنوعی بود و برای من حوصله سر بر بود به شخصه ولی نیمه‌ی دوم نمایش به طرز چشمگیری بازی‌ها بهبود پیدا کرد و به طبیعی شدن نزدیک شد و دیگه خسته کننده نبود!

نمایشی بسیار خوب که بازی فوق‌العاده‌ی بازیگرانش ضعف‌های متن رو جبران کرد برای من
من به طور معمول عادت دارم از ۱۰ برای خودم به نمایش نمره بدم و ۵ نمره رو به متن و ۵ نمره به بازی اختصاص میدم که در این نمایش متن متاسفانه در حد ۳/۳.۵ بود ولی بازی‌ها (بخصوص مهدی یگانه و میلاد معیری عزیز) به حدی فوق روان و عالی بود که با ترکیب شدن با گریم و دکور بسیار مناسب نمایش باعث میشه برای من نمره بالاتری از ۵ دریافت کنه و ۶ از ۵ باشه تا نمایش درکل برام ۹/۹.۵ از ۱۰ باشه و تبدیل بشه به یکی از بهترین نمایش‌هایی که تاحالا دیدم و معلوم شد که تعریفایی که ازش شنیده بودم بیخودی نبوده!
در نهایت خسته نباشید میگم به تمامی عوامل این نمایش و به شدت پیشنهاد میکنم اگر وقتتون خالیه تو این ۲ روز باقی مونده این نمایش فوق‌العاده رو از دست ندید

نمایش به شکلی بود که حتی بعد از نمایش فکر شما رو به خودش مشغول می‌کنه تا نقاط مختلفش رو به همدیگه وصل کنید و ارتباط بینشون رو درک کنید (البته که اکثر این ارتباطات رو در حین اجرا میشه کامل فهمید ولی برای خود من مقدار کمی از اون ها بعد از نمایش درک شد) و بنظرم همه چیز خیلی به جا طراحی شده بود و جا داره خسته نباشید بگم به امیر پیشوایی عزیز برای داستان و کارگردانی بسیار خوبش و همچنین به مرتضی امینی تبار عزیز که با بازی بسیار خوبش جذابیت این تئاتر رو بسیار بالا برد👏🏻❤️
در آخر استفاده از متن آهنگ پشت این جنگ‌های علی سورنا هم بنظرم یکی از جالب‌ترین نکات این نمایش بود :))
پیشنهاد می‌کنم حالا که نمایش به شکل محدود تمدید شده اصلا از دستش ندید!

نمایش طنزی که بنظرم روی مرز لوس و خیلی بد بودن و فوق‌العاده بودن قرار داشت و خوشبختانه لحظه‌ای از اون لوس و بد نبود و بسیار تر و تمیز و فوق‌العاده دراومد و ریتم بسیار خوب و منظمی داشت!
واقعا دست مریزاد به تمامی عوامل و کارگردان کار و به خصوص تمامی بازیگران کار با بازی‌های خیلی خوبشون👏🏻❤️

به نظر من کارگردان سعی در پیاده سازی موضوعی داشت که علم کافی از موضوع نداشت. موضوع مد نظر ایشان یک موضوع جامعه شناسی عمیق بود و به هیچ وجه با استعاره های ضعیف این نمایش قابل لمس نبود. سعی شده بود طنز داشته باشد اما مورد پسند من به عنوان تماشاگر نبود. تنها نکته مثبت، مصنوعی نبودن بازی بازیگران بود.
همچنین بنظرم بعد از نمایش شیزوفرنی که از ایشون دیده بودم انتظار خیلی بیشتری از این نمایش میرفت!