تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
مجموعه تئاتر لبخند
تماشاخانه ملک
عمارت هما
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
تالار مولوی
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
خانه نمایش دا
تماشاخانه طهران
بلک باکس ایران مال
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 14:57:48
مهدی خان احمدی تئاتر
. . .
( ۱,۲۸۱)
ویترین
دیوار
اطلاعات
پروفایل کاربری
تئاتر
۱۰ اردیبهشت ۱۳۵۶
تهیه‌کننده
ساخت تیزر
مشاور کارگردان
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به همدیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
نمایش "فلسفه شی تفی":
اثر تجربی و ضد درامی است که سوالاتی مطرح می‌کند.
مخاطب آزاد است نسبت به سوالات این اجرا دچار درد تفکر شود یا به آنها توجهی نکرده و درعوض اجازه دهد تاریکی سالن نیم ساعت آرامش به چشمانش ببخشد.
پرهیز از درام همراه با طرح سوال، تجربه تئاتری متفاوتی را برای مخاطب فراهم می‌کند که دو اثر خواهد داشت: یا هیجان انگیز(برای مخاطبی که با سوال‌ها همراه می‌شود) یا ملال آور(برای مخاطبی که از آنها عبور کرده است) خواهد بود.
در صورت همراهی با سوالات، مخاطب پس از تفکر و یافتن پاسخ‌های شخصی، لذت دریافت پاداش ناشی از کشف و شهود را خواهد چشید. بازیگران تقریبا هم‌سطح بودند و انتخاب بازیگران هم‌سطح توسط کارگردان باعث اجرایی یکدست شد و یکدستی بازیها به انتقال مفاهیم نمایش کمک کرد.
بدون شک این اجرا مخاطب خاص دارد. مخاطبی که با طنز ملال آور یک اثر پست مدرن راحت باشد.
همچنین این نمایش برای افرادی که به آثار تجربی و فلسفی علاقه دارند لذت بخش خواهد بود.
نبود روایت خطی ممکن است برای برخی مخاطبان گیج‌کننده ... دیدن ادامه ›› باشد اما همین نکته میتواند برای مخاطب ماجراجو و علاقه‌مند به پیچیدگی‌های متنی، عاملی مثبت باشد.
به طور کلی:
نمایش "فلسفه شی تفی" یک تجربه تئاتری قابل تامل است. اگر به دنبال تئاتری هستید که شما را به فکر وادار کند و از روایت‌های تکراری فاصله بگیرد، این نمایش میتواند برای شما جذاب باشد.
اثر تجربی و ضد درامی است که سوالاتی مطرح می‌کند.
مخاطب آزاد است نسبت به سوالات این اجرا دچار درد تفکر شود یا به آنها توجهی نکرده و درعوض اجازه دهد تاریکی سالن نیم ساعت آرامش به چشمانش ببخشد.
پرهیز از درام همراه با طرح سوال، تجربه تئاتری متفاوتی را برای مخاطب فراهم می‌کند که دو اثر خواهد داشت: یا هیجان انگیز(برای مخاطبی که با سوال‌ها همراه می‌شود) یا ملال آور(برای مخاطبی که از آنها عبور کرده است) خواهد بود.
در صورت همراهی با سوالات، مخاطب پس از تفکر و یافتن پاسخ‌های شخصی، لذت دریافت پاداش ناشی از کشف و شهود را خواهد چشید. بازیگران تقریبا هم‌سطح بودند و انتخاب بازیگران هم‌سطح توسط کارگردان باعث اجرایی یکدست شد و یکدستی بازیها به انتقال مفاهیم نمایش کمک کرد.
بدون شک این اجرا مخاطب خاص دارد. مخاطبی که با طنز ملال آور یک اثر پست مدرن راحت باشد.
همچنین این نمایش برای افرادی که به آثار تجربی و فلسفی علاقه دارند لذت بخش خواهد بود.
نبود روایت خطی ممکن است برای برخی مخاطبان گیج‌کننده ... دیدن ادامه ›› باشد اما همین نکته میتواند برای مخاطب ماجراجو و علاقه‌مند به پیچیدگی‌های متنی، عاملی مثبت باشد.
به طور کلی:
نمایش "فلسفه شی تفی" یک تجربه تئاتری قابل تامل است. اگر به دنبال تئاتری هستید که شما را به فکر وادار کند و از روایت‌های تکراری فاصله بگیرد، این نمایش میتواند برای شما جذاب باشد.
امیرمسعود فدائی، امیر مسعود، مریم اسدی و سپهر این را
خواندند
بابک پرهام و حسین چیانی این را دوست دارند
بابک پرهام و حسین چیانی این را دوست دارند
بابک پرهام (babakparham)
تیوال این کانال
دنبال
بابک پرهام
از ۲۹ اسفند ۱۳۹۹
مهدی عزیز
سپاسگزارم از یادداشتی که نوشتید و پیش از آن سپاسگزارم که به تماشای ما نشستید، نمی‌دانم که اثر پسندتان شد یا خیر، اگر برای‌تان اثری موفق بوده که سربلند خواهم بود و اگر به چشمان‌تان استراحتی ۳۰ دقیقه‌ای داده شرمسار شما خواهم شد.
سپاسگزارم از یادداشتی که نوشتید و پیش از آن سپاسگزارم که به تماشای ما نشستید، نمی‌دانم که اثر پسندتان شد یا خیر، اگر برای‌تان اثری موفق بوده که سربلند خواهم بود و اگر به چشمان‌تان استراحتی ۳۰ دقیقه‌ای داده شرمسار شما خواهم شد.
۵ ساعت پیش
دوست‌دارم
( ۲ )
پاسخ
مهدی خان احمدی (khanahmadi)
از ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۳
دوست داشتم آقای پرهام
انتظار این همه سوال به ظاهر ساده رو نداشتم و تمام نمایش داشتم جواب پیدا میکردم
انتظار این همه سوال به ظاهر ساده رو نداشتم و تمام نمایش داشتم جواب پیدا میکردم
بابک پرهام (babakparham)
از ۲۹ اسفند ۱۳۹۹
مهدی خان احمدی
خداروشکر دوست داشتم آقای پرهام
انتظار این همه سوال به ظاهر ساده رو نداشتم و تمام نمایش داشتم جواب پیدا میکردم
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
اجرای خوب مدیون اجراگر خوب است
باسر خاسب اجراگر خوبی است که تمام انرژی نمایش مدیون حضور او بود و این اجرا بدون او تصور کردنی نیست
تمام گروه با خاسب هماهنگ بودند و این جای تقدیر دارد
نورپردازی سطح بالایی نسبت به اکثر اجراهای تهران داشت
موسیقی بخصوص در دقایق اول بسیار دلچسب بود و حل معمای موسیقی لذت بخش
تبریک به گروه محترم
باسر خاسب اجراگر خوبی است که تمام انرژی نمایش مدیون حضور او بود و این اجرا بدون او تصور کردنی نیست
تمام گروه با خاسب هماهنگ بودند و این جای تقدیر دارد
نورپردازی سطح بالایی نسبت به اکثر اجراهای تهران داشت
موسیقی بخصوص در دقایق اول بسیار دلچسب بود و حل معمای موسیقی لذت بخش
تبریک به گروه محترم
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
ضد نور ماه
.
.
سلام گروه محترم و تشکر
کار رو دیدم و از نظر تکنیکی و متن لذت بردم
تقریبا همه عناصر یک نمایش خوب رو داشت به جز سالن خوب
که از همینجا شروع می کنم
کارگردان آقای پرهام و بازیگر خانم عقبایی به خوبی نتیجه گرفته بودند در سالنی با ابعاد کارگاه نمایش می توانند از عنصر تاثیرگذار چشم و نگاه ... دیدن ادامه ›› استفاده کنند.موهبتی که فقط در سالن های کوچک قابل بهره برداری است.
درباره خانم عقبایی، بازی درخشانی دیدم که می توانم با اطمینان بگویم حاصل تلاش و ایشان و رهبری درست کارگردان بود.
ویژگی های بازیگری و هدایت بازیگر در این نمایش چند بخش داشت:
۱.ارائه مونولوگ سنگین در ۴۰ دقیقه و بازی به جای چندین شخصیت
۲.حفظ ریتم برای اجتناب از کسل شدن تماشاگر
۳.بازی ضد نور
۴.بدن آماده و چهره اسطوره ای
۵.ارائه شخصیت مورد نظر نویسنده/کارگردان
قبل از پرداختن به موارد پنجگانه، اشاره به پرولوگ که در هماهنگی لذت بخش موسیقی و بازیگر، ماه کوچکی را در دستان سالومه نمایش می داد که با این ترفند، اسطوره سالومه به نظر بزرگتر از تغیراتی که ماه بر خلق و خوی او دارد، نشان داده می شد، لازم است.
۱:مونولوگ های طولانی کابوس تماشاگر هستند اما مونولوگ های طولانی ثقیل کابوس بازیگر.متن بابک پرهام، خلاف جریان رایج در نمایش امروز تهران که راحت طلبانه هر زمانی به متن مشکلی برمی خورد با اضافه کردن چند کاراکتر از غیب به متن، از سختی دراماتورژی متن فرار کرده و یک نگاه نه چندان کوچک به گیشه هم دارند(فلسفه مسخره هر چه تعداد بازیگر بیشتر باشد حتی بی دلیل، حداقل چند تماشاگر بیشتر به سالن می آید چون از فامیل بازیگر هستن) نقض می کند.
پرهام با حذف بیش از ۱۰ کاراکتر از نمایشنامه سالومه و ارائه اقتباس خودش از نمایشنامه و برداشتن نگاه اسکار وایلد که براساس انجیل مرقس بود و جایگزینی آن با تأویل براساس اولین اشاره ای که در تاریخ قبل از عهد عتیق به سالومه شده هم دراماتورژی سخت و هم دل کندن از فامیل های بازیگران بیشتر را به جان خریده
چنین دراماتورژی کار بازیگر را بارها سخت‌تر می کند بخصوص که در میزانسن بازیگر، بازی ضد نور تعریف شده!
و ترکیب کارگردان و بازیگر موفق از این مرحله گذر کردند.
۲: بابک پرهام برای متنی ثقیلی که نوشته بود چنان میزانسن درستی ارائه داد که ریتم زمان کوتاهتر از طول متن شد و زمان ۴۰ دقیقه ( مشروط به اینکه داستان سالومه عهد عتیق و جدید و اسکار وایلد را بشناسیم ) به ۲۰ دقیقه تا ۳۰ دقیقه روانی کاهش پیدا کرد.
میزانسن با خالی گذاشتن سمت راست صحنه و چپ تماشاگر و‌حرکت مثلثی در سمت چپ صحنه و راست بازیگر(اشاره به غیاب یحیی) و هارمونی بین موسیقی و حرکات بازیگر و استفاده از ۴ سطح، ارتفاع و راستای چشم و هم راستای زانو و کاملا روی زمین و یک پرسپکتیو صوتی دست زدن در تاریکی و رقص و هارمونی بین رنگ لباس و طراحی صحنه از رنگ های فام قرمز و سفید به رنگهای با شدت کمتر اما یادآور قدمت و جلال عهد عتیق و استفاده بسیار عالی از نور و بازی ضد نور و صدا، توانست زمان را کوتاهتر از متن کند.
۳.با درایت کارگردان و بازیگر، هرگاه بازیگر در برابر یحیی و فقدانش هست بخصوص در اسپات لایت ها، به همان نسبت خالی بودن صحنه در سمت راست صحنه، نور را در سمت راست دایره اسپات لایت تنها می گذارد و خودش در قسمت کمی از سمت چپ نور به گونه ای که صورتش وارد دایره نور نشود قرار می گیرد.
این طراحی حاصل مهندسی درست میزانسن توسط کارگردان و نشانه تسلط تکنیکی بازیگر در ارائه مونولوگ و حفظ میزانسن است.
۴.بابک پرهام در اجرای قبلی خود با انتخاب درست بازیگر از لحاظ چهره و بدن و صدا و هدایت دقیق( لطفا بخوانید سختگیرانه و از نظر من بی رحمانه) بازیگرش توانست جایزه بهترین بازیگر را به او هدیه دهد.
در این اجرا هم تمام ویژگی های ذکر شده، دوباره توسط کارگردان لحاظ شده و امیدوارم بازیگر جایزه اش را بگیرد ولی امیدوار نیستم نویسنده/کارگردان با این حجم از جسارت بتواند جایزه متن یا کارگردانی داشته باشد
چون از من نشنیده بگیرید:
معمولا این جایزه از ده سال قبل برای ده سال بعد مشخص شده
۵:شخصیت طراحی شده، بدرستی ترکیبی از کهن الگوهای عاشق و مبارز است.عاشقی افسرده که تمایل به خودتخریبی دارد چون هنگام مبارزه شکست خورده.
لحن مونوتون بر این اساس کاملا بجا است بخصوص که با پاساژهای صوتی هنگام بازی به جای کاراکترهای غایب، جائیکه صدا بالا می رود و بدون استفاده از فوسگی حتی یکبار، لحن و شخصیت درست و به جا توسط کارگردان طراحی و توسط بازیگر ارائه شده است.
در پایان از گروه محترم به خاطر ثابت کردن این موضوع که می‌شود بلیط ارزان فروخت و در سالن کوچکی اجرا رفت و کمترین میزان سرمایه گذاری را وارد پیش تولید کرد
اما
کاری ارائه داد که از نظر فنی در سطح یک کلاس درس عملی باشد و از نظر نظری قابل تحلیل و تأویل بی شمار
ممنونم
امیدوارم
در
اجراهای
بعدی
موفق
باشید
.
.
سلام گروه محترم و تشکر
کار رو دیدم و از نظر تکنیکی و متن لذت بردم
تقریبا همه عناصر یک نمایش خوب رو داشت به جز سالن خوب
که از همینجا شروع می کنم
کارگردان آقای پرهام و بازیگر خانم عقبایی به خوبی نتیجه گرفته بودند در سالنی با ابعاد کارگاه نمایش می توانند از عنصر تاثیرگذار چشم و نگاه ... دیدن ادامه ›› استفاده کنند.موهبتی که فقط در سالن های کوچک قابل بهره برداری است.
درباره خانم عقبایی، بازی درخشانی دیدم که می توانم با اطمینان بگویم حاصل تلاش و ایشان و رهبری درست کارگردان بود.
ویژگی های بازیگری و هدایت بازیگر در این نمایش چند بخش داشت:
۱.ارائه مونولوگ سنگین در ۴۰ دقیقه و بازی به جای چندین شخصیت
۲.حفظ ریتم برای اجتناب از کسل شدن تماشاگر
۳.بازی ضد نور
۴.بدن آماده و چهره اسطوره ای
۵.ارائه شخصیت مورد نظر نویسنده/کارگردان
قبل از پرداختن به موارد پنجگانه، اشاره به پرولوگ که در هماهنگی لذت بخش موسیقی و بازیگر، ماه کوچکی را در دستان سالومه نمایش می داد که با این ترفند، اسطوره سالومه به نظر بزرگتر از تغیراتی که ماه بر خلق و خوی او دارد، نشان داده می شد، لازم است.
۱:مونولوگ های طولانی کابوس تماشاگر هستند اما مونولوگ های طولانی ثقیل کابوس بازیگر.متن بابک پرهام، خلاف جریان رایج در نمایش امروز تهران که راحت طلبانه هر زمانی به متن مشکلی برمی خورد با اضافه کردن چند کاراکتر از غیب به متن، از سختی دراماتورژی متن فرار کرده و یک نگاه نه چندان کوچک به گیشه هم دارند(فلسفه مسخره هر چه تعداد بازیگر بیشتر باشد حتی بی دلیل، حداقل چند تماشاگر بیشتر به سالن می آید چون از فامیل بازیگر هستن) نقض می کند.
پرهام با حذف بیش از ۱۰ کاراکتر از نمایشنامه سالومه و ارائه اقتباس خودش از نمایشنامه و برداشتن نگاه اسکار وایلد که براساس انجیل مرقس بود و جایگزینی آن با تأویل براساس اولین اشاره ای که در تاریخ قبل از عهد عتیق به سالومه شده هم دراماتورژی سخت و هم دل کندن از فامیل های بازیگران بیشتر را به جان خریده
چنین دراماتورژی کار بازیگر را بارها سخت‌تر می کند بخصوص که در میزانسن بازیگر، بازی ضد نور تعریف شده!
و ترکیب کارگردان و بازیگر موفق از این مرحله گذر کردند.
۲: بابک پرهام برای متنی ثقیلی که نوشته بود چنان میزانسن درستی ارائه داد که ریتم زمان کوتاهتر از طول متن شد و زمان ۴۰ دقیقه ( مشروط به اینکه داستان سالومه عهد عتیق و جدید و اسکار وایلد را بشناسیم ) به ۲۰ دقیقه تا ۳۰ دقیقه روانی کاهش پیدا کرد.
میزانسن با خالی گذاشتن سمت راست صحنه و چپ تماشاگر و‌حرکت مثلثی در سمت چپ صحنه و راست بازیگر(اشاره به غیاب یحیی) و هارمونی بین موسیقی و حرکات بازیگر و استفاده از ۴ سطح، ارتفاع و راستای چشم و هم راستای زانو و کاملا روی زمین و یک پرسپکتیو صوتی دست زدن در تاریکی و رقص و هارمونی بین رنگ لباس و طراحی صحنه از رنگ های فام قرمز و سفید به رنگهای با شدت کمتر اما یادآور قدمت و جلال عهد عتیق و استفاده بسیار عالی از نور و بازی ضد نور و صدا، توانست زمان را کوتاهتر از متن کند.
۳.با درایت کارگردان و بازیگر، هرگاه بازیگر در برابر یحیی و فقدانش هست بخصوص در اسپات لایت ها، به همان نسبت خالی بودن صحنه در سمت راست صحنه، نور را در سمت راست دایره اسپات لایت تنها می گذارد و خودش در قسمت کمی از سمت چپ نور به گونه ای که صورتش وارد دایره نور نشود قرار می گیرد.
این طراحی حاصل مهندسی درست میزانسن توسط کارگردان و نشانه تسلط تکنیکی بازیگر در ارائه مونولوگ و حفظ میزانسن است.
۴.بابک پرهام در اجرای قبلی خود با انتخاب درست بازیگر از لحاظ چهره و بدن و صدا و هدایت دقیق( لطفا بخوانید سختگیرانه و از نظر من بی رحمانه) بازیگرش توانست جایزه بهترین بازیگر را به او هدیه دهد.
در این اجرا هم تمام ویژگی های ذکر شده، دوباره توسط کارگردان لحاظ شده و امیدوارم بازیگر جایزه اش را بگیرد ولی امیدوار نیستم نویسنده/کارگردان با این حجم از جسارت بتواند جایزه متن یا کارگردانی داشته باشد
چون از من نشنیده بگیرید:
معمولا این جایزه از ده سال قبل برای ده سال بعد مشخص شده
۵:شخصیت طراحی شده، بدرستی ترکیبی از کهن الگوهای عاشق و مبارز است.عاشقی افسرده که تمایل به خودتخریبی دارد چون هنگام مبارزه شکست خورده.
لحن مونوتون بر این اساس کاملا بجا است بخصوص که با پاساژهای صوتی هنگام بازی به جای کاراکترهای غایب، جائیکه صدا بالا می رود و بدون استفاده از فوسگی حتی یکبار، لحن و شخصیت درست و به جا توسط کارگردان طراحی و توسط بازیگر ارائه شده است.
در پایان از گروه محترم به خاطر ثابت کردن این موضوع که می‌شود بلیط ارزان فروخت و در سالن کوچکی اجرا رفت و کمترین میزان سرمایه گذاری را وارد پیش تولید کرد
اما
کاری ارائه داد که از نظر فنی در سطح یک کلاس درس عملی باشد و از نظر نظری قابل تحلیل و تأویل بی شمار
ممنونم
امیدوارم
در
اجراهای
بعدی
موفق
باشید
fateme soleimani، میثم محمدی، fariba akbari، محمد فروزنده، امیر مسعود، امیرمسعود فدائی و نوید عسکری فراهانی این را
خواندند
۱۰ نفر این را دوست دارند
۱۰ نفر این را دوست دارند
سلام جناب خان احمدی عزیز بینهایت از حضورتون و تحلیل زیباتون تشکر میکنم و باعث افتخاره که اجرا مورد قبولتون واقع شد 🙏🙏
مهدی عزیز
چنان احساس غرور میکنم و به قدری احساس خوشبختی که اشکم سرازیر شده است، دیروز در جلسه نقد و بررسی، آقایان آشفته و بهکام و دادخواه، بی‌اندازه لطف داشتند به سالومه و با ریزبینی بیشتر نکاتی که در بیش از هشت ماه تولید این اثر( از نگارش تا اجرا) تلاش کرده بودم در آن بگنجانم را متذکر شدند و حالا شما با دقت و دانشتان نکاتی را درباره کارگردانی و زحمت طاقتفرسای خانم عقبایی یادآور شدید که خستگی تمام این ماهها از تنام بیرون رفت.
چقدر سربلندم و مغرور که دوستی مانند شما به تماشای سالومه نشست.🙏🏽🙏🏽🙏🏽
چنان احساس غرور میکنم و به قدری احساس خوشبختی که اشکم سرازیر شده است، دیروز در جلسه نقد و بررسی، آقایان آشفته و بهکام و دادخواه، بی‌اندازه لطف داشتند به سالومه و با ریزبینی بیشتر نکاتی که در بیش از هشت ماه تولید این اثر( از نگارش تا اجرا) تلاش کرده بودم در آن بگنجانم را متذکر شدند و حالا شما با دقت و دانشتان نکاتی را درباره کارگردانی و زحمت طاقتفرسای خانم عقبایی یادآور شدید که خستگی تمام این ماهها از تنام بیرون رفت.
چقدر سربلندم و مغرور که دوستی مانند شما به تماشای سالومه نشست.🙏🏽🙏🏽🙏🏽
نکیسا عقبایی
من ممنونم سلام جناب خان احمدی عزیز بینهایت از حضورتون و تحلیل زیباتون تشکر میکنم و باعث افتخاره که اجرا مورد قبولتون واقع شد 🙏🙏
وقتی خوب بازی کنین
آدم میتونه درباره اش حرف بزنه
آدمی که بتونه حرف بزنه
آزاده
و آزادی آرزوی همه
بابک پرهام
بابک جانممهدی عزیز
چنان احساس غرور میکنم و به قدری احساس خوشبختی که اشکم سرازیر شده است، دیروز در جلسه نقد و بررسی، آقایان آشفته و بهکام و دادخواه، بی‌اندازه لطف داشتند به سالومه و با ریزبینی بیشتر ...
من چند ساله دارم احساس میکنم میشه شریف بود و تئاتر کار کرد
اینو مدیون تو هستم
اما چند ساله فهمیدم که میشه فارغ از دوستی نقد کرد
و این رو هم مدیون تو هستم وقتی داستان یا کاری ازم نقد کردی
کاش زیادتر شی
و اطرافیانت زیادتر شن
خیلی ممنونم بخاطر این تلاش بی ... دیدن ادامه ›› نظیر برای زنده نگه داشتن تئاتر
بابک من مثل تو نیستم
اهل رها کردنم
اما تو خیلی مستمر داری جریان میسازی
و حریفانی هم داری که دارن جریان تخریب میکنن
با اینکه اهل رها کردنم
به دقت جزئیات جریان سازی تو رو دنبال میکنم
مطمئنم نسل جدیدی به تئاتر تحویل میدی که بهتر از نسل های جریان ساز قبلیه
بدرخشی
مهدی خان احمدی
🙏🏽🙏🏽 بابک جانم
من چند ساله دارم احساس میکنم میشه شریف بود و تئاتر کار کرد
اینو مدیون تو هستم
اما چند ساله فهمیدم که میشه فارغ از دوستی نقد کرد
و این رو هم مدیون تو هستم وقتی داستان یا کاری ازم ...
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
فرافکنی ؟
.
.
خسته نباشید گروه محترم
امیدوارم خودتون از نتیجه کارتون راضی باشید.
من به یک دلیل کار رو دوست داشتم و پیشنهاد می کنم حتما دیدن این کار رو به دیگران و اونهم بازی عالی خانم خوش طینت بود.
در سایر موارد اما اثر خاصی ندیدم.
پس نقطه مثبت نمایش بازی درخشان خانم خوش طینت بود.اما نمی تونم این بازی عالی رو بخاطر پایین بودن سطح ... دیدن ادامه ›› بازی آقای دل افکار نسبت به سابقه ایشون و بازیهای معمولی سایر بازیگران، نتیجه تلاش کارگردان در بازیگیری بدونم و به عقیده من این درخشش ثمره تلاش خود خانم بازیگر بود.
دلیل اشاره پررنگ به علیرضا کوشک جلالی و کمرنگ به قطب الدین صادقی و شوخی با رمضانی برام روشن نشد.با اینکه شخصا هیچکدوم از سه عزیز رو کارگردانان درجه یکی نمی دونم اما به جز تمسخر یا شکایت چیزی به نظرم نرسید که اگه اینطور باشه هیچوقت موافق ورود مسائل شخصی به اثر نمایشی نبودم و نمونه آشنای چنین رویکرد شکننده ای فیلم وقتی همه خوابیم استاد بیضایی است.اگر هم ارجاعات پست مدرنیستی درمیان بوده به علت کمتر شناخته شده بودن این افراد و حتی متونی که به آنها به طور مستقیم اشاره شد مثل نمایشنامه های اشمیت یا آثار کافکا و عدم استفاده مناسب از متون ارجاعی در متن اصلی رویکرد پست مدرنیستیک مشاهده نکردم.این نکته که حذف شوخی با کوشک و امثال ایشان متن رو از انتفاع نمی انداخت هم نشونه بیجا بودن ارجاعات بود.
کلمات عن و ریدن و ... امثال این کلمات هم به نظر هنجارشکنانه نیومد و بیشتر وسیله ای برای گرفتن خنده مبتذل بود.
تنها ارجاع به خارج از متن که به نظرم بسیار درست بود، ارجاع به قیمت گران بلیط و آکوستیک نبودن سالن مزخرف شهرزاد بود.
طراحی صحنه و لباس و گریم و نور ویژگی قابل ذکری نداشت.
فرافکنی اشکالات توجیه مناسبی نیست برای پوشش ضعف کار و البته شوخی بیمزه و توهین آمیز با تماشاگر درباره اطمینان از نادان بودن اونها و اینکه اهل مطالعه و تحقیق نیستن هم کار خوبی نبود.
.
.
خسته نباشید گروه محترم
امیدوارم خودتون از نتیجه کارتون راضی باشید.
من به یک دلیل کار رو دوست داشتم و پیشنهاد می کنم حتما دیدن این کار رو به دیگران و اونهم بازی عالی خانم خوش طینت بود.
در سایر موارد اما اثر خاصی ندیدم.
پس نقطه مثبت نمایش بازی درخشان خانم خوش طینت بود.اما نمی تونم این بازی عالی رو بخاطر پایین بودن سطح ... دیدن ادامه ›› بازی آقای دل افکار نسبت به سابقه ایشون و بازیهای معمولی سایر بازیگران، نتیجه تلاش کارگردان در بازیگیری بدونم و به عقیده من این درخشش ثمره تلاش خود خانم بازیگر بود.
دلیل اشاره پررنگ به علیرضا کوشک جلالی و کمرنگ به قطب الدین صادقی و شوخی با رمضانی برام روشن نشد.با اینکه شخصا هیچکدوم از سه عزیز رو کارگردانان درجه یکی نمی دونم اما به جز تمسخر یا شکایت چیزی به نظرم نرسید که اگه اینطور باشه هیچوقت موافق ورود مسائل شخصی به اثر نمایشی نبودم و نمونه آشنای چنین رویکرد شکننده ای فیلم وقتی همه خوابیم استاد بیضایی است.اگر هم ارجاعات پست مدرنیستی درمیان بوده به علت کمتر شناخته شده بودن این افراد و حتی متونی که به آنها به طور مستقیم اشاره شد مثل نمایشنامه های اشمیت یا آثار کافکا و عدم استفاده مناسب از متون ارجاعی در متن اصلی رویکرد پست مدرنیستیک مشاهده نکردم.این نکته که حذف شوخی با کوشک و امثال ایشان متن رو از انتفاع نمی انداخت هم نشونه بیجا بودن ارجاعات بود.
کلمات عن و ریدن و ... امثال این کلمات هم به نظر هنجارشکنانه نیومد و بیشتر وسیله ای برای گرفتن خنده مبتذل بود.
تنها ارجاع به خارج از متن که به نظرم بسیار درست بود، ارجاع به قیمت گران بلیط و آکوستیک نبودن سالن مزخرف شهرزاد بود.
طراحی صحنه و لباس و گریم و نور ویژگی قابل ذکری نداشت.
فرافکنی اشکالات توجیه مناسبی نیست برای پوشش ضعف کار و البته شوخی بیمزه و توهین آمیز با تماشاگر درباره اطمینان از نادان بودن اونها و اینکه اهل مطالعه و تحقیق نیستن هم کار خوبی نبود.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
قبل از تحلیل
برای مجموعه تئاتر شهر متاسفم که فضای ناامنی جهت تماشاگران خانم ایجاد کرده اند.
به هیچ وجه در این مجموعه کاری نخواهم دید چون دغدغه هنری جای خود رو به تذکرات آزار دهنده درباره حجاب داده.
متوجه هستم در کشوری زندگی می کنم که حجاب اجباری قانون است اما تحمل تذکرات پشت سر هم به هنردوستان حدی داره و این تذکرات به جای امر به معروف، شکل تهدید داره.
اما درباره نمایش
توصیه می کنم تماشای این نمایش رو
هرچند از نظر من یکی دو مورد جای بهتر ... دیدن ادامه ›› شدن وحود داره.
نقاط قوت و نکات سوال برانگیز رو خدمتتون عرض می کنم:
مساله کارگردان _ نویسنده
وحید منتظری دوست خوب من و بازیگری عالی است.
اکثریت گروه بازیگران و طراحان هم از دوستان من و هنرمندان طراز اول تئاتر هستند.
پس امیدوارم تحلیل من اگر غلط بود تصحیحم کنند.
حرفه ای نمایش خوبی است و بین نمایش های زمینی و زیرزمینی اخیر، کاملترین نمایشی بود که دیدم.
امشب با دوازده نفر از دوستان کار رو دیدم و لحظات مفرحی همراه با نشانه های خوبی از اجرای هنری رو تجربه کردم
اما عالی میشد اگر
وحید منتظری برادر عزیزم که نشون داده در حال تبدیل شدن به یکی از کارگردانان خوب تئاتر هست، از متون نویسندگان حرفه ای تر استفاده کنه.
متن یک کمدی سیاه هست ، سخت‌ترین نوع مباحثه اخلاقی و رفتن سراغ چنین متونی نشانه دغدغه های کارگردان نسبت به امر خیر و شر می باشد، به همین دلیل فکر می کنم کاش در نهایت نابودی کامل در متن وجود داشت ( این احتمال هم هست که جناب منتظری متن رو درست نوشته و دچار ممیزی شده باشه )
کارگردان محترم امر کارگردانی رو بسیار خوب بلده چون اولین نکته کارگردانی یعنی انتخاب صحیح گروه بازیگران و طراحان و ایجاد هماهنگی بین اونها رو درست انجام میده.
البته در میان بازیگران ، توانایی سهیل ساعی و فاطیما بهارمست و امیر نوروزی بسیار بالاست و حتما میشه بازی های درخشان تری از این سه عزیز روی صحنه دید هر چند مثل همیشه و البته با درایت کارگردان، بازی های خوبی داشتند اما خواهش من استفاده از توان حداکثری این سه بازیگر است که حتما با هوش کارگردان، این اجازه به آنها داده خواهد شد.
بازیگران دیگر نمایش هم تمام تلاش خودشون رو کردند و از حد انتظار بهتر هم بودند به جز دو مورد ( آکسفورد و جاسوس ) که به تیپ سازی رسیده ولی گذر نکرده بودند.
طراحی نور و صحنه و لباس کاملا در خدمت اجرا بود.
همینطور موسیقی.
ریتم با توجه به طولانی بودن نمایش، خوب بود.
در پایان به گروه محترم خسته نباشید می گم و امیداورم در اجراهای بعدی هم بدرخشند.
برای مجموعه تئاتر شهر متاسفم که فضای ناامنی جهت تماشاگران خانم ایجاد کرده اند.
به هیچ وجه در این مجموعه کاری نخواهم دید چون دغدغه هنری جای خود رو به تذکرات آزار دهنده درباره حجاب داده.
متوجه هستم در کشوری زندگی می کنم که حجاب اجباری قانون است اما تحمل تذکرات پشت سر هم به هنردوستان حدی داره و این تذکرات به جای امر به معروف، شکل تهدید داره.
اما درباره نمایش
توصیه می کنم تماشای این نمایش رو
هرچند از نظر من یکی دو مورد جای بهتر ... دیدن ادامه ›› شدن وحود داره.
نقاط قوت و نکات سوال برانگیز رو خدمتتون عرض می کنم:
مساله کارگردان _ نویسنده
وحید منتظری دوست خوب من و بازیگری عالی است.
اکثریت گروه بازیگران و طراحان هم از دوستان من و هنرمندان طراز اول تئاتر هستند.
پس امیدوارم تحلیل من اگر غلط بود تصحیحم کنند.
حرفه ای نمایش خوبی است و بین نمایش های زمینی و زیرزمینی اخیر، کاملترین نمایشی بود که دیدم.
امشب با دوازده نفر از دوستان کار رو دیدم و لحظات مفرحی همراه با نشانه های خوبی از اجرای هنری رو تجربه کردم
اما عالی میشد اگر
وحید منتظری برادر عزیزم که نشون داده در حال تبدیل شدن به یکی از کارگردانان خوب تئاتر هست، از متون نویسندگان حرفه ای تر استفاده کنه.
متن یک کمدی سیاه هست ، سخت‌ترین نوع مباحثه اخلاقی و رفتن سراغ چنین متونی نشانه دغدغه های کارگردان نسبت به امر خیر و شر می باشد، به همین دلیل فکر می کنم کاش در نهایت نابودی کامل در متن وجود داشت ( این احتمال هم هست که جناب منتظری متن رو درست نوشته و دچار ممیزی شده باشه )
کارگردان محترم امر کارگردانی رو بسیار خوب بلده چون اولین نکته کارگردانی یعنی انتخاب صحیح گروه بازیگران و طراحان و ایجاد هماهنگی بین اونها رو درست انجام میده.
البته در میان بازیگران ، توانایی سهیل ساعی و فاطیما بهارمست و امیر نوروزی بسیار بالاست و حتما میشه بازی های درخشان تری از این سه عزیز روی صحنه دید هر چند مثل همیشه و البته با درایت کارگردان، بازی های خوبی داشتند اما خواهش من استفاده از توان حداکثری این سه بازیگر است که حتما با هوش کارگردان، این اجازه به آنها داده خواهد شد.
بازیگران دیگر نمایش هم تمام تلاش خودشون رو کردند و از حد انتظار بهتر هم بودند به جز دو مورد ( آکسفورد و جاسوس ) که به تیپ سازی رسیده ولی گذر نکرده بودند.
طراحی نور و صحنه و لباس کاملا در خدمت اجرا بود.
همینطور موسیقی.
ریتم با توجه به طولانی بودن نمایش، خوب بود.
در پایان به گروه محترم خسته نباشید می گم و امیداورم در اجراهای بعدی هم بدرخشند.
دقیقاً به تذکر قناعت نمی کنن دنبال مخاطب راه می افتن حتی تو سالن نمایش قشقایی!
باران خراسانی
پس تا الان یا خیلی خوش شانس بودی یا اینکه راننده اسنپ زرنگ بوده و زود حرکت کرده. وقتی تو روز روشن جلوی چشمام تو شلوغی موبایل مردم رو قاپ میزنن ( یک مورد نیستا اقلا از اول سال تا حالا ده تا فقط خودم دیدم و باقی رو شنیدم) شما از امنیت حرف می‌زنید!!! امنیت ینی شبا من شش قفله نکنم درب اپارتمانم و درب ورودی ساختمون رو باز هم استرس دزد داشته باشم، امنیت ینی مجبور نباشم تا نشستم تو ماشین درها رو قفل کنم، امنیت ینی تو خیابون موبایلم زنگ خورد راحت از جیبم در بیارم جواب بدم و...... خیلی موضوعات دیگه که باز نکنم اینجا بهتره. سلام گلم من دانشی درباره تئاتر ندارم ولی صرفا چون عاشق فیلم و تئاتر هستم تا جایی که وقتم اجازه دهد الویت اوقات فراغتم سینما و تئاتر هست بخاطر همین نظری ندادم چون بهر حال از نظر من 70 الی 80 درصد ...
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
سلام خدمت گروه محترم نمایش
امشب اجرا رو دیدم
در کمال احترام برای استاد عزیزم جناب رحمتی و در مقام درس پس دادن نظرم رو عرض می کنم.
متاسفانه با نمایش ارتباط برقرار نکردم.
علت رو خدمتتون عرض،می کنم و سعی می کنم در ضمن توضیحات، به نقاط قوت هم اشاره کنم.
اصل طراحی: ترنا بازی
کلیت نمایش قرار بود بازی ترنا رو به من بعنوان مخاطب نشون بده اما در حد احضار بازیگران ترنا ( در اینجا کار جالبی هم بود و اون احضار تاریخ ... دیدن ادامه ›› ) باقی موند.
طبق اطلاعات من، در این بازی، اشخاص احضار می شوند و بعد از بیان مساله ای مورد قضاوت قرار می گیرند و مساله بیان شده کاملا ریشه در اتفاقات روزمره بازیگران ترنا دارد اما روح ترنا بازی از دید من وجود نداشت.
متن:
پرداختن به شخصیت طیب، بسیار جذاب است اما در متن ارائه شده، بدون تاکید تصویری بر حکومت طیب بر بازار میوه، از نگاه روانکاوانه به کودکی طیب پرداخته شد با احضار کودکی وی و گرفتن بازی از بازیگر خردسال و توانا.
نکته در اینجاست که اگر طیب دارای کودکی است که دیده می شود، پس اشخاص دیگر نمایش مثل نصیری و حسین و همسر طیب و راننده آمبولانس و سرباز هم نیاز به کودکانشان حس می شود.
نکته دیگر اینکه زمانی کودکی شخصیت ها تجسم پیدا می کند که به معضلات کودکی شخصیت بپردازیم اما کودک طیب، همان طیب بزرگ و حتی بزرگتر از طیب بزرگ بود.
ریتم:
با تمام تلاشی که شده بود نمایش ریتم کندی داشت به گونه ای که پانزده دقیقه اول زمان احساسی در حد نیم ساعت برای من داشت.
طراحی نور:
طراحی خطی با روح قدرتمند و یاغی طیب در کمترین هماهنگی قرار داشت. اگر طیب شخصیتی است قوی، نور عمومی می توانست روشنایی که طیب در اطرافش منتشر می کرد را نشان دهد.
طراحی لباس:
مناسب با تاریخ بود و یادآور دهه ۳۰ و ۴۰ ایران بود.
صدا:
صداهای ضبط شده و صداهایی که از هاش اف پخش می شد و صدای بازیگر خردسال هنرمند و عزیز در بیشتر مواقع غیر قابل فهم برای من بود.
بازی ها:
بازی ها در یک سطح بود به جز زمانی که راننده آمبولانس وارد می شد و تفاوت جنس بازی دیده می شد.
طراحی صحنه:
صحنه با توجه به بزرگی سالن سمندریان وقتی یک سویه چیده می شود، خالی بود که باعث سبکی و شناور شدن بازیگران و القای بی وزنی در آنها می شد و صداها در فضای خالی گم و نامفهوم می شد.
بدون شک برای طراحی ها فکر شده اما جای خالی شغل طیب در طراحی مشهود بود.
در نهایت
عدم ارتباط اینجانب با کار و علت های ذکر شده می تواند ناشی از اشتباه من در تحلیل نمایش باشد.
برای جناب رحمتی و گروه محترمشان در اجراهای آینده آرزوی موفقیت دارم و از تولید نمایش شرافتمندانه اشان تشکر می کنم.
امشب اجرا رو دیدم
در کمال احترام برای استاد عزیزم جناب رحمتی و در مقام درس پس دادن نظرم رو عرض می کنم.
متاسفانه با نمایش ارتباط برقرار نکردم.
علت رو خدمتتون عرض،می کنم و سعی می کنم در ضمن توضیحات، به نقاط قوت هم اشاره کنم.
اصل طراحی: ترنا بازی
کلیت نمایش قرار بود بازی ترنا رو به من بعنوان مخاطب نشون بده اما در حد احضار بازیگران ترنا ( در اینجا کار جالبی هم بود و اون احضار تاریخ ... دیدن ادامه ›› ) باقی موند.
طبق اطلاعات من، در این بازی، اشخاص احضار می شوند و بعد از بیان مساله ای مورد قضاوت قرار می گیرند و مساله بیان شده کاملا ریشه در اتفاقات روزمره بازیگران ترنا دارد اما روح ترنا بازی از دید من وجود نداشت.
متن:
پرداختن به شخصیت طیب، بسیار جذاب است اما در متن ارائه شده، بدون تاکید تصویری بر حکومت طیب بر بازار میوه، از نگاه روانکاوانه به کودکی طیب پرداخته شد با احضار کودکی وی و گرفتن بازی از بازیگر خردسال و توانا.
نکته در اینجاست که اگر طیب دارای کودکی است که دیده می شود، پس اشخاص دیگر نمایش مثل نصیری و حسین و همسر طیب و راننده آمبولانس و سرباز هم نیاز به کودکانشان حس می شود.
نکته دیگر اینکه زمانی کودکی شخصیت ها تجسم پیدا می کند که به معضلات کودکی شخصیت بپردازیم اما کودک طیب، همان طیب بزرگ و حتی بزرگتر از طیب بزرگ بود.
ریتم:
با تمام تلاشی که شده بود نمایش ریتم کندی داشت به گونه ای که پانزده دقیقه اول زمان احساسی در حد نیم ساعت برای من داشت.
طراحی نور:
طراحی خطی با روح قدرتمند و یاغی طیب در کمترین هماهنگی قرار داشت. اگر طیب شخصیتی است قوی، نور عمومی می توانست روشنایی که طیب در اطرافش منتشر می کرد را نشان دهد.
طراحی لباس:
مناسب با تاریخ بود و یادآور دهه ۳۰ و ۴۰ ایران بود.
صدا:
صداهای ضبط شده و صداهایی که از هاش اف پخش می شد و صدای بازیگر خردسال هنرمند و عزیز در بیشتر مواقع غیر قابل فهم برای من بود.
بازی ها:
بازی ها در یک سطح بود به جز زمانی که راننده آمبولانس وارد می شد و تفاوت جنس بازی دیده می شد.
طراحی صحنه:
صحنه با توجه به بزرگی سالن سمندریان وقتی یک سویه چیده می شود، خالی بود که باعث سبکی و شناور شدن بازیگران و القای بی وزنی در آنها می شد و صداها در فضای خالی گم و نامفهوم می شد.
بدون شک برای طراحی ها فکر شده اما جای خالی شغل طیب در طراحی مشهود بود.
در نهایت
عدم ارتباط اینجانب با کار و علت های ذکر شده می تواند ناشی از اشتباه من در تحلیل نمایش باشد.
برای جناب رحمتی و گروه محترمشان در اجراهای آینده آرزوی موفقیت دارم و از تولید نمایش شرافتمندانه اشان تشکر می کنم.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
سلام گروه محترم نمایش
امشب کار رو دیدم
دوست داشتم و توصیه میکنم به دوستانی که هنوز اجرا رو ندیدن
دست و پنجه نرم کردن با متون ژان ژنه کار سختیه چون دغدغه های ژان ژنه از دغدغه های ایرانی بسیار دوره اما از اونجاییکه ژان ژنه دغدغه های روشنفکر طغیان گر فرانسوی رو بومی نمیکنه، امکان پذیره.
با اینحال سخته.
درباره عناصر نمایش نظرمو خدمتتون عرض میکنم.
کارگردان:
کارگردان ... دیدن ادامه ›› محترم نمایش در رسیدن به روح متن موفق بود و این توفیق در جاهایی که به محدودیت های سالن انتظامی مربوط نبود، مثل بازیگری و میزانسن و طراحی لباس و گریم و ریتم خودش رو نشون داد اما در نور و طراحی صحنه، با توجه به محدودیت سالن، انتظار بیش از این نمی شد داشت که در همین حد هم مناسب بود.
بازیگران:
بازیگران خوب عمل کردند و در یک سطح بودند و هیچکدام سعی در نشون دادن بیش از حد خودشون یا مخفی کردن توانایی بازیگر مقابلشون نبودند.
طراحی لباس:
موفقیت طراحی لباس از نظر من در حفظ اینتنسیتی تونالیته لباس ها بود که به بازی یکدست بازیگران کمک می کرد به گونه ای که نه در رنگ سفید لباس ژان ژنه و نه در قرمزی دستکش، شدت رنگ غلبه بر رنگ غالب لباس ها (خاکستری - آبی ) نداشت .
گریم:
به دلیل تمایل کارگردان در استفاده از کانسپت "ابر عروسک" نیاز به گریم اگزجره بود که به درستی اعمال شده بود.
ریتم:
ریتم نمایش با استفاده از موتیف های تکرار شونده حفظ شده بود هرچند ریتم سنگین بود اما موتیف ها که با تسلط بر ژان ژنه ایجاد میشد این سنگینی رو متعادل می کرد.
طراحی صحنه و نور:
حتما در سالنی با ارتفاع بیشتر باید در طراحی صحنه و نور تجدید نظر بشه اما برای سالن انتظامی همین طراحی ها در صحنه و نور کفایت می کند.
در مجموع کار شرافتمندانه و خوبی بود
لذت بردم
ممنون از شما و با آرزوی موفقیت برای گروه محترم در اجراهای آینده.
امشب کار رو دیدم
دوست داشتم و توصیه میکنم به دوستانی که هنوز اجرا رو ندیدن
دست و پنجه نرم کردن با متون ژان ژنه کار سختیه چون دغدغه های ژان ژنه از دغدغه های ایرانی بسیار دوره اما از اونجاییکه ژان ژنه دغدغه های روشنفکر طغیان گر فرانسوی رو بومی نمیکنه، امکان پذیره.
با اینحال سخته.
درباره عناصر نمایش نظرمو خدمتتون عرض میکنم.
کارگردان:
کارگردان ... دیدن ادامه ›› محترم نمایش در رسیدن به روح متن موفق بود و این توفیق در جاهایی که به محدودیت های سالن انتظامی مربوط نبود، مثل بازیگری و میزانسن و طراحی لباس و گریم و ریتم خودش رو نشون داد اما در نور و طراحی صحنه، با توجه به محدودیت سالن، انتظار بیش از این نمی شد داشت که در همین حد هم مناسب بود.
بازیگران:
بازیگران خوب عمل کردند و در یک سطح بودند و هیچکدام سعی در نشون دادن بیش از حد خودشون یا مخفی کردن توانایی بازیگر مقابلشون نبودند.
طراحی لباس:
موفقیت طراحی لباس از نظر من در حفظ اینتنسیتی تونالیته لباس ها بود که به بازی یکدست بازیگران کمک می کرد به گونه ای که نه در رنگ سفید لباس ژان ژنه و نه در قرمزی دستکش، شدت رنگ غلبه بر رنگ غالب لباس ها (خاکستری - آبی ) نداشت .
گریم:
به دلیل تمایل کارگردان در استفاده از کانسپت "ابر عروسک" نیاز به گریم اگزجره بود که به درستی اعمال شده بود.
ریتم:
ریتم نمایش با استفاده از موتیف های تکرار شونده حفظ شده بود هرچند ریتم سنگین بود اما موتیف ها که با تسلط بر ژان ژنه ایجاد میشد این سنگینی رو متعادل می کرد.
طراحی صحنه و نور:
حتما در سالنی با ارتفاع بیشتر باید در طراحی صحنه و نور تجدید نظر بشه اما برای سالن انتظامی همین طراحی ها در صحنه و نور کفایت می کند.
در مجموع کار شرافتمندانه و خوبی بود
لذت بردم
ممنون از شما و با آرزوی موفقیت برای گروه محترم در اجراهای آینده.
سپهر، امیر مسعود، علی فلاح، Mehdi و علی فراهانی این را
خواندند
تینا بخشی و مهتاب محتشمی این را دوست دارند
تینا بخشی و مهتاب محتشمی این را دوست دارند
تینا بخشی (tina.bakhshi)
از ۳۰ آذر ۱۳۹۹
بینهایت ممنونم از نگاه دقیق و زمانیکه گذاشتید
بزرگواری کردید
بزرگواری کردید
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نداشتن دغدغه آفت انتخاب متن و اجرای تئاتر است.
خسته نباشید گروه محترم نمایش
ضمن احترام به وقتی که برای تمرین و اجرای این نمایش صرف کردید، بعنوان مخاطب تئاتر نظرم را خدمتتان عرض می کنم.
امشب شاهد یک اجرای ضعیف بودم.
عناصر اجرا بصورت یک دست اشتباه بود.برای اینکه بی دلیل حرفی نزده باشم توضیح می دهم تا اگر اشتباهی از طرف من صورت گرفته با راهنمایی شما تصحیح شود و یا اگر دلایلم صحیح است، تماشاگران آینده کار شما، در خرید بلیط تجدید نظر کنند.
متن نمایش:
دغدغه یک هنرمند در نوشتن یا انتخاب متنی برای اجرا بسیار موثر است و چون با متنی نامنسجم روبرو شدم، حدس می زنم موضوعاتی که در متن به آن پرداخته (در حقیقت نپرداخته) شده بود، دغدغه نویسندگان محترم و کارگردان عزیز این اجرا نبود.
به نظر می رسد که داستان این اجرا، داستان یک راننده مرد (شاید ... دیدن ادامه ›› من درست متوجه نشده باشم و راننده زن ) است با بازی سرکار خانم سیما تیرانداز که قبلا کولبر بوده ( یا شاید فقط از خانواده ای کولبر بوده و من درست متوجه نشده باشم ) و حالا راننده ای است که در تهران ( یا شاید شهر دیگری ) مسافرکشی می کند و شب ها در ماشینش می خوابد و حلقه یک زن مجرد ( یا شاید متاهل یا مطلقه ) را پیدا کرده و بین دادن این حلقه و یا ندادنش مردد است و در آخر حلقه را به زن می دهد.
اگر خلاصه نمایش همانی باشد که در بالا خدمتتان عرض کردم (که بعید می دانم ) متن به خوبی بسط پیدا نکرده و به انواع موضوعات مهم جامعه بصورتی سطحی می پردازد.
موضوعاتی که در این متن به آن پرداخته می شود و هر کدام می توانند موضوع یک نمایش باشند عبارتند از:
کولبری
ماشین خوابی
پیدا نکردن نیمه گمشده
جوانان دهه هفتاد و هشتاد و نود و نحوه نگاه آنها به زندگی
نوستالژی
بدشانسی یک نفر بصورتی که اگر از یک طرف آسمان هزاران در و گوهر فرو بریزد و در طرف دیگر فقط یک اره، آن اره نصیب فرد بدشانس می شود
نا امنی جامعه برای زنان، به صورتی که یک زن باید حتما در دستش حلقه داشته باشد و اگر آن را گم کند مورد حمله جنسی مردان جامعه قرار می گیرد
به تمام این موضوعات در متن نمایشنامه، گاه در حد اشاره ( مثل نحوه زندگی جوانان دهه های هفتاد و هشتاد و نود ) و گاه بصورت ناقص ( مثل زنی که حلقه اش را گم کرده ) و یا بدون داشتن پی رنگ پرداخته شده است.
صرف اشاره به کتاب صد سال تنهایی و رئالیسم جادویی اش که ارتباطی با سیال ذهن ندارد، نمی شود و به صورت سیال ذهن از موضوعی به موضوع دیگر پرداخت.
کارگردانی:
اگر وظیفه اصلی کارگردان، جمع کردن خبره ترین ها و هدایت آنها و سپس دراماتورژی متن و هدایت بازیگران و طراحی میزانسن حساب شده برای متن و اجرای آن باشد، کارگردانی این نمایش در این امر ضعیف بود.
البته اگر
میزانسن اگر صرفا تعیین حرکت بازیگران از یک طرف سالن به طرف دیگر یا بالا رفتن و پایین آمدن از ردیف های صندلی تماشاگران و یا پنهان شدن در پشت مجموعه ردیف صندلی ها و یا ورود و خروج از یک جای سالن باشد، میزانسن درست بود اما اگر طراحی میزانسن وسیله ساخت فضا و ارتباط درست بین بازیگران با هم برای رسیدن به روح متن و انتقال آن به مخاطب و نورپردازی تاثیر گذار در فضا و بازی باشد، چنین چیزی در این اجرا ندیدم.
بازیگری:
بازیگر اصلی نمایش، در بیان سریع یک راننده کمی لات منش و عاشق ناموفق بود و گاهی فهمیدن اینکه جملات چه بودند را به حدس و گمان می سپردم.
طراحی لباس:
نکته خاصی که نشان دهنده شخصیت کولبر و راننده شب خواب و عاشق شکست خورده و انسان بدشانس باشد در طراحی لباس بازیگر اصلی نبود.طراحی لباس بازیگران فرعی هم بخاطر اینکه به نقش آنها اهمیتی در متن داده نشده بود، جای مانور نداشت.
موسیقی و آواز:
اینکه چطور می شود در سالن سمندریان کنسرت تئاتر اجرا کرد و یا اصولا می شد اسم این اجرا را کنسرت تئاتر گذاشت یک موضوع ولی موضوع دیگر این است که از انواع و اقسام ترانه هایی استفاده شده بود که اگر سال پیش قرار بود این نمایش اجرا برود جایگاهی نداشت.
اجرای خواننده اصلی نمایش خوب بود البته به گوش ناآشنای من به موسیقی.
اجرای خواننده بازیگر نمایش هم به گوش من که از تکنیک های خوانندگی و موسیقی اطلاع زیادی ندارم، متوسط بود.
نورپردازی:
به جز ابتدای نمایش که طراحی نورپردازی بسیار بدی داشت و نورهای مستقیمی که توسط بازیگران نمایش نشتسه در ردیف صندلی ها به چشمم می خورد و اذیت کننده و سردرد آورد بود، بقیه نمایش اصولا نورپردازی نمایشی نداشت که احتمالا کار درستی بود چون نمایشی در کار نبود و همه دور هم جمع بودیم و قرار بود همدیگر را نگاه کنیم نه تئاتر را.
قیمت بلیط:
بسیار بالا است.با این وضع اقتصادی در سالنی که کف بلیط فروشی گرفته نمی شود و یا اگر گرفته می شود (بعید است چون کارگردان محترم نمایش از دست اندارکاران با سابقه نمایش تهران هستند و رابطه ها در این موقعیت جای ضابطه را می گیرند) دلیلی برای گرفتن 200 هزار تومن بعنوان بلیط نیست مخصوصا که این اجرا فاقد طراحی صحنه هزینه بر و طراحی لباس گران قیمت بود و می شود حدس زد که دستمزدها هم فقط به بازیگر اصلی و بازیگر فرعی مرد و خواننده پرداخت می شود.
در مجموع، دست اندرکاران تئاتر، خوب است به این فکر کنند که چرا به یک نمایش اجازه اجرا می دهند؟
و هنرمندانی که اقدام به اجرا می کنند هم برای خودشان و زمان و شعور تماشاگرشان بیشتر از همیشه احترام قائل شوند تا شاهد اجراهایی درخشان باشیم.
با آرزوی موفقیت برای تمامی اعضای گروه محترم نمایشی در اجراهای آینده، امیدوارم اگر اشتباهی در تحلیل نمایش داشتم ببخشید.
خسته نباشید گروه محترم نمایش
ضمن احترام به وقتی که برای تمرین و اجرای این نمایش صرف کردید، بعنوان مخاطب تئاتر نظرم را خدمتتان عرض می کنم.
امشب شاهد یک اجرای ضعیف بودم.
عناصر اجرا بصورت یک دست اشتباه بود.برای اینکه بی دلیل حرفی نزده باشم توضیح می دهم تا اگر اشتباهی از طرف من صورت گرفته با راهنمایی شما تصحیح شود و یا اگر دلایلم صحیح است، تماشاگران آینده کار شما، در خرید بلیط تجدید نظر کنند.
متن نمایش:
دغدغه یک هنرمند در نوشتن یا انتخاب متنی برای اجرا بسیار موثر است و چون با متنی نامنسجم روبرو شدم، حدس می زنم موضوعاتی که در متن به آن پرداخته (در حقیقت نپرداخته) شده بود، دغدغه نویسندگان محترم و کارگردان عزیز این اجرا نبود.
به نظر می رسد که داستان این اجرا، داستان یک راننده مرد (شاید ... دیدن ادامه ›› من درست متوجه نشده باشم و راننده زن ) است با بازی سرکار خانم سیما تیرانداز که قبلا کولبر بوده ( یا شاید فقط از خانواده ای کولبر بوده و من درست متوجه نشده باشم ) و حالا راننده ای است که در تهران ( یا شاید شهر دیگری ) مسافرکشی می کند و شب ها در ماشینش می خوابد و حلقه یک زن مجرد ( یا شاید متاهل یا مطلقه ) را پیدا کرده و بین دادن این حلقه و یا ندادنش مردد است و در آخر حلقه را به زن می دهد.
اگر خلاصه نمایش همانی باشد که در بالا خدمتتان عرض کردم (که بعید می دانم ) متن به خوبی بسط پیدا نکرده و به انواع موضوعات مهم جامعه بصورتی سطحی می پردازد.
موضوعاتی که در این متن به آن پرداخته می شود و هر کدام می توانند موضوع یک نمایش باشند عبارتند از:
کولبری
ماشین خوابی
پیدا نکردن نیمه گمشده
جوانان دهه هفتاد و هشتاد و نود و نحوه نگاه آنها به زندگی
نوستالژی
بدشانسی یک نفر بصورتی که اگر از یک طرف آسمان هزاران در و گوهر فرو بریزد و در طرف دیگر فقط یک اره، آن اره نصیب فرد بدشانس می شود
نا امنی جامعه برای زنان، به صورتی که یک زن باید حتما در دستش حلقه داشته باشد و اگر آن را گم کند مورد حمله جنسی مردان جامعه قرار می گیرد
به تمام این موضوعات در متن نمایشنامه، گاه در حد اشاره ( مثل نحوه زندگی جوانان دهه های هفتاد و هشتاد و نود ) و گاه بصورت ناقص ( مثل زنی که حلقه اش را گم کرده ) و یا بدون داشتن پی رنگ پرداخته شده است.
صرف اشاره به کتاب صد سال تنهایی و رئالیسم جادویی اش که ارتباطی با سیال ذهن ندارد، نمی شود و به صورت سیال ذهن از موضوعی به موضوع دیگر پرداخت.
کارگردانی:
اگر وظیفه اصلی کارگردان، جمع کردن خبره ترین ها و هدایت آنها و سپس دراماتورژی متن و هدایت بازیگران و طراحی میزانسن حساب شده برای متن و اجرای آن باشد، کارگردانی این نمایش در این امر ضعیف بود.
البته اگر
میزانسن اگر صرفا تعیین حرکت بازیگران از یک طرف سالن به طرف دیگر یا بالا رفتن و پایین آمدن از ردیف های صندلی تماشاگران و یا پنهان شدن در پشت مجموعه ردیف صندلی ها و یا ورود و خروج از یک جای سالن باشد، میزانسن درست بود اما اگر طراحی میزانسن وسیله ساخت فضا و ارتباط درست بین بازیگران با هم برای رسیدن به روح متن و انتقال آن به مخاطب و نورپردازی تاثیر گذار در فضا و بازی باشد، چنین چیزی در این اجرا ندیدم.
بازیگری:
بازیگر اصلی نمایش، در بیان سریع یک راننده کمی لات منش و عاشق ناموفق بود و گاهی فهمیدن اینکه جملات چه بودند را به حدس و گمان می سپردم.
طراحی لباس:
نکته خاصی که نشان دهنده شخصیت کولبر و راننده شب خواب و عاشق شکست خورده و انسان بدشانس باشد در طراحی لباس بازیگر اصلی نبود.طراحی لباس بازیگران فرعی هم بخاطر اینکه به نقش آنها اهمیتی در متن داده نشده بود، جای مانور نداشت.
موسیقی و آواز:
اینکه چطور می شود در سالن سمندریان کنسرت تئاتر اجرا کرد و یا اصولا می شد اسم این اجرا را کنسرت تئاتر گذاشت یک موضوع ولی موضوع دیگر این است که از انواع و اقسام ترانه هایی استفاده شده بود که اگر سال پیش قرار بود این نمایش اجرا برود جایگاهی نداشت.
اجرای خواننده اصلی نمایش خوب بود البته به گوش ناآشنای من به موسیقی.
اجرای خواننده بازیگر نمایش هم به گوش من که از تکنیک های خوانندگی و موسیقی اطلاع زیادی ندارم، متوسط بود.
نورپردازی:
به جز ابتدای نمایش که طراحی نورپردازی بسیار بدی داشت و نورهای مستقیمی که توسط بازیگران نمایش نشتسه در ردیف صندلی ها به چشمم می خورد و اذیت کننده و سردرد آورد بود، بقیه نمایش اصولا نورپردازی نمایشی نداشت که احتمالا کار درستی بود چون نمایشی در کار نبود و همه دور هم جمع بودیم و قرار بود همدیگر را نگاه کنیم نه تئاتر را.
قیمت بلیط:
بسیار بالا است.با این وضع اقتصادی در سالنی که کف بلیط فروشی گرفته نمی شود و یا اگر گرفته می شود (بعید است چون کارگردان محترم نمایش از دست اندارکاران با سابقه نمایش تهران هستند و رابطه ها در این موقعیت جای ضابطه را می گیرند) دلیلی برای گرفتن 200 هزار تومن بعنوان بلیط نیست مخصوصا که این اجرا فاقد طراحی صحنه هزینه بر و طراحی لباس گران قیمت بود و می شود حدس زد که دستمزدها هم فقط به بازیگر اصلی و بازیگر فرعی مرد و خواننده پرداخت می شود.
در مجموع، دست اندرکاران تئاتر، خوب است به این فکر کنند که چرا به یک نمایش اجازه اجرا می دهند؟
و هنرمندانی که اقدام به اجرا می کنند هم برای خودشان و زمان و شعور تماشاگرشان بیشتر از همیشه احترام قائل شوند تا شاهد اجراهایی درخشان باشیم.
با آرزوی موفقیت برای تمامی اعضای گروه محترم نمایشی در اجراهای آینده، امیدوارم اگر اشتباهی در تحلیل نمایش داشتم ببخشید.
stanco، نوید عسکری فراهانی، امیرمسعود فدائی، امیر مسعود، سپهر، fateme soleimani، طاهر میررضی، امیر و محمد فروزنده این را
خواندند
مه بانو این را دوست دارد
مه بانو این را دوست دارد
کاملا موافقم
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
سلام خدمت دوستان عزیزی که تشریف آوردند و یا قرار بود تشریف بیاورند
و
ببخشید که نشد
اما
طبق قولی که شخصا دادم
اگر یکی یا هر کدام از دوستان، تمایل به داشتن بروشور نمایش به عنوان یک یادگاری از با هم بودنمان دارند
لطفا برای هماهنگی به اینستاگرام بنده khan_ahmadi_mehdi پیغام ارسال بفرمایید تا انجام وظیفه کنم.
و
ببخشید که نشد
اما
طبق قولی که شخصا دادم
اگر یکی یا هر کدام از دوستان، تمایل به داشتن بروشور نمایش به عنوان یک یادگاری از با هم بودنمان دارند
لطفا برای هماهنگی به اینستاگرام بنده khan_ahmadi_mehdi پیغام ارسال بفرمایید تا انجام وظیفه کنم.
سپهر، امیر مسعود، Ghazal و محمد فروزنده این را
خواندند
امیرمسعود فدائی، محمدرضا، نوید عسکری فراهانی و شاهین ه این را دوست دارند
امیرمسعود فدائی، محمدرضا، نوید عسکری فراهانی و شاهین ه این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
سلام خدمت همه عزیزان
ممنونم که تشریف آوردید و میارید
خوشحال می شم اگه بدونم از دوستان تیوال کسانی میان و اگر دوست داشتن بتونم قبل و بعد از نمایش حضوری تشکر کنم و شاید اگر پیشنهادی رو لازم دونستن مستقیم و بدون محدودیت متنی به گروه منتقل کنن، پذیرا باشم و پیام رسان.
ممنونم که تشریف آوردید و میارید
خوشحال می شم اگه بدونم از دوستان تیوال کسانی میان و اگر دوست داشتن بتونم قبل و بعد از نمایش حضوری تشکر کنم و شاید اگر پیشنهادی رو لازم دونستن مستقیم و بدون محدودیت متنی به گروه منتقل کنن، پذیرا باشم و پیام رسان.
سلام خدمت جناب خان احمدی عزیز
بروشور چاپ کردین برای کار یا کلا منتفیه؟
بروشور چاپ کردین برای کار یا کلا منتفیه؟
مهدی خان احمدی (khanahmadi)
از ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۳
سعید قدرتی
سلام جناب قدرتی سلام خدمت جناب خان احمدی عزیز
بروشور چاپ کردین برای کار یا کلا منتفیه؟
طراح عزیزمون آقای زرجویان دارن روش کار می کنن.
قولی که دادیم عمل می کنیم چون قول به شما دوستان مهمه
مهدی خان احمدی
ممنون از شما برای این تعامل سلام جناب قدرتی
طراح عزیزمون آقای زرجویان دارن روش کار می کنن.
قولی که دادیم عمل می کنیم چون قول به شما دوستان مهمه
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
سلام و خسته نباشید به گروه محترم
دیشب اجرا رو دیدم
به چند دلیل کار رو دوست داشتم که خدمتتون عرض می کنم
اول اینکه من خیلی خوشحال می شم از حضور کارگردانان زن در تئاتر و به خاطر دو موضوع: ۱.ورود دیدگاه برخاسته از تجربیات زن ایرانی به تئاتر ۲.کم شدن خطرهایی که بازیگران خانم رو تهدید می کنه
و حضور سرکار خانم لقمانی به عنوان کارگردان خوشحالم کرد
دومین دلیل دوست داشتن کار، ریتم ویژه اجرا بود که قابل مقایسه با ریتم موسیقایی است بخصوص وقتی که سکوت های نسبتا طولانی و تاریکی بین پرده ها اتفاق می افتاد و از نقاط قوت طراحی کارگردان بود.
سومین عامل موسیقی این اجرا است که توسط موسیقیدان و نوازنده مطرح کشور آقای میرامیر تولید شده و با توجه به آثار قبلی ایشون، پیش بینی مواجهه ... دیدن ادامه ›› با موسیقی خاص سخت نبود.
چهارمین عنصر، بازی یکدست بازیگران بود.معمولا در اجراهای نمایشی که شاهد بودم، در بیشتر مواقع معضلی به نام نقش دزدی وجود داشته و یک بازیگر، با جلب توجه بی مورد، زحمات بقیه بازیگران و کارگردان رو به باد می ده اما در این نمایش و معدودی نمایش های دیگه چنین مشکلی وجود نداشت.
پنجمین نکته مثبت کار طراحی صحنه بود که همزمان اجازه می داد بصورت موکد حس گرفتاری در مخاطب ایجاد بشه اما به دلیل استفاده از احجام سرد فلزی مکعبی، امکان تأویل پذیری و برداشت های گوناگون رو میسر می کرد.
همچنین در طراحی لباس به دلیل استفاده از رنگ های اصلی، حس قدسی و الهی به کار تزریق می شد و این نشان از درک طراح داشت.
کار شریفی بود.
امیدوارم خود گروه هم از این اجرا راضی باشه
دیشب اجرا رو دیدم
به چند دلیل کار رو دوست داشتم که خدمتتون عرض می کنم
اول اینکه من خیلی خوشحال می شم از حضور کارگردانان زن در تئاتر و به خاطر دو موضوع: ۱.ورود دیدگاه برخاسته از تجربیات زن ایرانی به تئاتر ۲.کم شدن خطرهایی که بازیگران خانم رو تهدید می کنه
و حضور سرکار خانم لقمانی به عنوان کارگردان خوشحالم کرد
دومین دلیل دوست داشتن کار، ریتم ویژه اجرا بود که قابل مقایسه با ریتم موسیقایی است بخصوص وقتی که سکوت های نسبتا طولانی و تاریکی بین پرده ها اتفاق می افتاد و از نقاط قوت طراحی کارگردان بود.
سومین عامل موسیقی این اجرا است که توسط موسیقیدان و نوازنده مطرح کشور آقای میرامیر تولید شده و با توجه به آثار قبلی ایشون، پیش بینی مواجهه ... دیدن ادامه ›› با موسیقی خاص سخت نبود.
چهارمین عنصر، بازی یکدست بازیگران بود.معمولا در اجراهای نمایشی که شاهد بودم، در بیشتر مواقع معضلی به نام نقش دزدی وجود داشته و یک بازیگر، با جلب توجه بی مورد، زحمات بقیه بازیگران و کارگردان رو به باد می ده اما در این نمایش و معدودی نمایش های دیگه چنین مشکلی وجود نداشت.
پنجمین نکته مثبت کار طراحی صحنه بود که همزمان اجازه می داد بصورت موکد حس گرفتاری در مخاطب ایجاد بشه اما به دلیل استفاده از احجام سرد فلزی مکعبی، امکان تأویل پذیری و برداشت های گوناگون رو میسر می کرد.
همچنین در طراحی لباس به دلیل استفاده از رنگ های اصلی، حس قدسی و الهی به کار تزریق می شد و این نشان از درک طراح داشت.
کار شریفی بود.
امیدوارم خود گروه هم از این اجرا راضی باشه
۱۱ نفر
این را
خواندند
سعید سپیدنامه، بابک پرهام، موسسه فرهنگی و هنری بهار امید، پویا فلاح و امیر شفیعی این را دوست دارند
سعید سپیدنامه، بابک پرهام، موسسه فرهنگی و هنری بهار امید، پویا فلاح و امیر شفیعی این را دوست دارند
ویدا لقمانی (vidaloghmani)
از ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۱
سلام دوست عزیز.ممنون از نظردهی شما بزرگوار
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
با سلام
جناب قاسمعلی یکی از بهترین اساتید من بودن
و واقعا افتخار دارم که در خدمتشون شاگردی کردم
حضور در این کلاس ها رو به همه عزیزانی که علاقه مند به فیلمنامه نویسی و علاقه مند به آشنایی با یک استاد فهمیده هستند توصیه می کنم.
جناب قاسمعلی یکی از بهترین اساتید من بودن
و واقعا افتخار دارم که در خدمتشون شاگردی کردم
حضور در این کلاس ها رو به همه عزیزانی که علاقه مند به فیلمنامه نویسی و علاقه مند به آشنایی با یک استاد فهمیده هستند توصیه می کنم.
رها غلامی این را
دوست دارد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
سلام بر همه عزیزان
از دوستانی که تا بحال نظر گذاشته و به ما لطف داشتن ممنونم
و خواهش می کنم
نظرتون رو بنویسین مخصوصا اگر نقطه ضعفی در فیلم دیدین تا بتونیم در کارهای بعدی ارتقا پیدا کنیم
دوستان عزیز ما رو از دانشتون بی بهره نکنین و کمک کنین تا پیشرفت کنیم
از دوستانی که تا بحال نظر گذاشته و به ما لطف داشتن ممنونم
و خواهش می کنم
نظرتون رو بنویسین مخصوصا اگر نقطه ضعفی در فیلم دیدین تا بتونیم در کارهای بعدی ارتقا پیدا کنیم
دوستان عزیز ما رو از دانشتون بی بهره نکنین و کمک کنین تا پیشرفت کنیم
امیر مسعود، امیرمسعود فدائی، تانیا و جوانه پور یوسف این را
خواندند
بامداد و کاوه علیزاده این را دوست دارند
بامداد و کاوه علیزاده این را دوست دارند
با سلام و عرض خسته نباشید.
در پاسخ کامنتی نوشتید «چه خوبه که تا بحال دوستانی نظر دادن که متخصص هستند و امیدوارم باز هم این اتفاق بیفته و...».
من اینطور برداشت کردم که به‌دنبال نظرات مخاطب عام نیستید یا منظورتون اینه که فقط متخصص‌ها (نمی‌دونم دقیقاً چه قشری هستن؟ نویسندگان، فیلمنامه‌نویس‌ها، بازیگران، کارگردانان و...؟) نظر بدن.
آیا برداشتم اشتباه بوده؟
در پاسخ کامنتی نوشتید «چه خوبه که تا بحال دوستانی نظر دادن که متخصص هستند و امیدوارم باز هم این اتفاق بیفته و...».
من اینطور برداشت کردم که به‌دنبال نظرات مخاطب عام نیستید یا منظورتون اینه که فقط متخصص‌ها (نمی‌دونم دقیقاً چه قشری هستن؟ نویسندگان، فیلمنامه‌نویس‌ها، بازیگران، کارگردانان و...؟) نظر بدن.
آیا برداشتم اشتباه بوده؟
مهدی خان احمدی (khanahmadi)
از ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۳
تانیا
سلام خانم تانیابا سلام و عرض خسته نباشید.
در پاسخ کامنتی نوشتید «چه خوبه که تا بحال دوستانی نظر دادن که متخصص هستند و امیدوارم باز هم این اتفاق بیفته و...».
من اینطور برداشت کردم که به‌دنبال نظرات مخاطب ...
درسته
بهتر بود اینطور نمی نوشتم
برای اینکه سوتفاهم نشه عرض کنم، منظورم قرار بود، احترام به عزیزانی باشه که میدونم در عرصه هنر فعالیت دارن و عرض ادب
اما
همه عزیزانی که درباره یک فیلم نظر میدن چه اطلاع داشته باشم چه نداشته باشم از فعالیت هاشون
روی چشم من جا دارن
ممنون از تذکر
مهدی خان احمدی
اختیار دارید. ممنون از شما، پاسخگویی و شفافسازیتون.سلام خانم تانیا
درسته
بهتر بود اینطور نمی نوشتم
برای اینکه سوتفاهم نشه عرض کنم، منظورم قرار بود، احترام به عزیزانی باشه که میدونم در عرصه هنر فعالیت دارن و عرض ادب
اما
همه عزیزانی که ...
موفق و پیروز باشید.
با درود . فیلم برای من جذاب بود. به خصوص که موضوع اضطراب یکی از مسائل روز افراد جامعه ما هست..
مهدی خان احمدی (khanahmadi)
از ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۳
نیلوفر ثانی
سلام سرکار خانم ثانی با درود . فیلم برای من جذاب بود. به خصوص که موضوع اضطراب یکی از مسائل روز افراد جامعه ما هست..
ممنونم که نظرتون رو با گروه به اشتراک گذاشتین
براتون آرزوی موفقیت می کنم در فعالیت‌های هنری که دارین
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
سلام به همه دوستان عزیزم.
امیدوارم خوب باشید.
بعنوان تهیه کننده مشترک این کار، از اینکه فیلم رو تماشا کردین ممنونم.
خواهش می کنم اگه امکان داره نظرتون رو بفرمایین تا در کارهای بعدی بتونیم از این نظرات استفاده کنیم و ایراداتمون رو برطرف کنیم.
همیشه شاد باشین
امیدوارم خوب باشید.
بعنوان تهیه کننده مشترک این کار، از اینکه فیلم رو تماشا کردین ممنونم.
خواهش می کنم اگه امکان داره نظرتون رو بفرمایین تا در کارهای بعدی بتونیم از این نظرات استفاده کنیم و ایراداتمون رو برطرف کنیم.
همیشه شاد باشین
پرستو جمشیدی، امیر مسعود و علیرضا سلیمانی این را
خواندند
تانیا، iamnegin@ و فرزاد جعفریان این را دوست دارند
تانیا، iamnegin@ و فرزاد جعفریان این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
سلام گروه محترم
امیدوارم در مرحله اول خودتون از کار راضی باشین
بدلیل وجود یک صحنه درخشان، که البته قبلا به نوعی در بعضی کارهای دیگه دیده بودم اما در اینکار بسیار خوب اجرا شد، فقط به همین صحنه اشاره میکنم
در صحنه بسیار درخشانی، پدر جهان پهلوان، تیرکمان سنگی در دست، به سمت تماشاگران هر چه فحش از دهان مبارکشان درآمد گفتند
و من و بقیه تماشاگران از اینکه چنین میزانسن زیبایی طراحی شده بود تا فحش بخوریم بسیار لذت بردیم
بدون شک
امکان چیدن میزانسن این صحنه به صورتی دیگر، از ارزش کار کم می کرد
امیدارم در کارهای دیگری، علاوه بر اینکه مستقیما رو به تماشاگران فحش داده می شود، درصورت امکان، تماشاگران را کتک هم بزنند .
به امید درخشش گروه در کارهای آینده
امیدوارم در مرحله اول خودتون از کار راضی باشین
بدلیل وجود یک صحنه درخشان، که البته قبلا به نوعی در بعضی کارهای دیگه دیده بودم اما در اینکار بسیار خوب اجرا شد، فقط به همین صحنه اشاره میکنم
در صحنه بسیار درخشانی، پدر جهان پهلوان، تیرکمان سنگی در دست، به سمت تماشاگران هر چه فحش از دهان مبارکشان درآمد گفتند
و من و بقیه تماشاگران از اینکه چنین میزانسن زیبایی طراحی شده بود تا فحش بخوریم بسیار لذت بردیم
بدون شک
امکان چیدن میزانسن این صحنه به صورتی دیگر، از ارزش کار کم می کرد
امیدارم در کارهای دیگری، علاوه بر اینکه مستقیما رو به تماشاگران فحش داده می شود، درصورت امکان، تماشاگران را کتک هم بزنند .
به امید درخشش گروه در کارهای آینده
امیرمسعود فدائی، پویا فلاح، سپهر، جعفر میراحمدی، آذرنوش، بهزاد هندی، Farhad Agharezaei و رضا بهرامی این را
خواندند
حسین تاجیک این را دوست دارد
حسین تاجیک این را دوست دارد
آقای خان احمدی عزیز
شما خودت کارِت اینه
تئاتر می‌دونی، متوجه میشی
این کار اگه صد تا عیب داشته باشه قطعاً یکیش هم این قضیهٔ ناسزا نیست، اصلاً کسی با شما کار نداشت!!
شما خودت کارِت اینه
تئاتر می‌دونی، متوجه میشی
این کار اگه صد تا عیب داشته باشه قطعاً یکیش هم این قضیهٔ ناسزا نیست، اصلاً کسی با شما کار نداشت!!
مهدی خان احمدی (khanahmadi)
از ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۳
امیرمسعود فدائی
دقیقا جناب فدائی عزیزآقای خان احمدی عزیز
شما خودت کارِت اینه
تئاتر می‌دونی، متوجه میشی
این کار اگه صد تا عیب داشته باشه قطعاً یکیش هم این قضیهٔ ناسزا نیست، اصلاً کسی با شما کار نداشت!!
مصداق اینکه نکته ای که اشاره کردم از ایرادات کار هست
پاسخ شما به منه.
اگه چیزی که من نوشتم به شما کاری نداشت، پس پاسخ شما چه دلیلی داره؟
اگه چیزی که من نوشتم مستقیما به شما کار داشت، پس پاسخ شما اشتباهه.
اما
در نمایشی که از ابتدا، با سوال از مخاطب روی پرده شروع ... دیدن ادامه ›› می شه، مبنی بر اینکه آیا کنکاش در زندگی خصوصی افراد مشهور اخلاقی است یا نه؟
و در ادامه به مخاطب بعنوان افرادی معمولی، دستور داده می شه که در خودشون کنکاش کنند تا ببینند به جواب می رسند یا نه؟
و در ادامه با بیان چند تناقض، و تاکید بر تناقضات، به مخاطب تفهیم می شه که توانایی درک تناقضات رو نداره ( کاری نداریم که تناقضات بر پایه مستندات بوده یا نه، به فرض که بوده یا فرض کنیم اصولا در مقدمه یک داستان هستیم) و پیام دهی مستقیم و غیرداستانی رو به کار می گیره
و بعد در تمام نمایش، دیوار چهارم شکسته میشه و رو به مخاطب، سخنانی که از زبان شخصیت مرده، روح یا خاطره، غلامرضا تختی، نسبت به تمامی مردم ایران بیان می شه
و برای تاکید بر جملات تختی نمایش نسبت به مردم، شخصیت گل فروش، مثل روح پدر هملت، بارها تاکید می کنه که مردم برای تختی کاری نخواهند کرد
و در ادامه همچنان سوال های روی پرده نسبت به تماشاگر و در رابطه مستقیم با تماشاگر بیان می شه
اتفاقا
در چنین متنی
و در چنین اجرایی
هر گونه میزانسنی رو به تماشاگران، توهین محسوب می شه.
ممنونم که به کامنت من توجه کردین و نظرتون را با من درمیون گذاشتین
مهدی خان احمدی
آقای خاناحمدی سؤال فلسفی مطرح میکنید؟!دقیقا جناب فدائی عزیز
مصداق اینکه نکته ای که اشاره کردم از ایرادات کار هست
پاسخ شما به منه.
اگه چیزی که من نوشتم به شما کاری نداشت، پس پاسخ شما چه دلیلی داره؟
اگه چیزی که من نوشتم مستقیما ...
من عرضم ناظر به نمایشی است که دیدم!
در این نمایش مطالبی نسبت به عملکرد بخشی از مردم بیان میشه ولی به نظرم این معناش گفتگو با مخاطب حاضر در سالن نیست.
البته که من هم اصلاً این نمایش رو دوست نداشتم ولی ایرادی که مد نظر شماست رو در کار ندیدم!!
مهدی خان احمدی (khanahmadi)
از ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۳
امیرمسعود فدائی
جناب فدایی عزیزمآقای خاناحمدی سؤال فلسفی مطرح میکنید؟!
من عرضم ناظر به نمایشی است که دیدم!
در این نمایش مطالبی نسبت به عملکرد بخشی از مردم بیان میشه ولی به نظرم این معناش گفتگو با مخاطب حاضر در سالن نیست.
البته ...
اگه به نظر شما سوال فلسفی اومده، حتما همینطوره
اما من داشتم درباره میزانسن و قدرتش در تئاتر میگفتم
ببخشید شما تاتر بین هستی؟
پس اگه بهتون بر میخوره از این به بعد کلا شما پشت صحنه بشین و از پشت صحنه نمایش رو ببین تا بهت بر نخوره .چون بالاخره نمایش هست دیگه یهو یه نگاهی یه حرفی دل نازک شما رو میشکونه و ...
پس اگه بهتون بر میخوره از این به بعد کلا شما پشت صحنه بشین و از پشت صحنه نمایش رو ببین تا بهت بر نخوره .چون بالاخره نمایش هست دیگه یهو یه نگاهی یه حرفی دل نازک شما رو میشکونه و ...
مهدی خان احمدی (khanahmadi)
از ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۳
رضا بهرامی
چشم :) ببخشید شما تاتر بین هستی؟
پس اگه بهتون بر میخوره از این به بعد کلا شما پشت صحنه بشین و از پشت صحنه نمایش رو ببین تا بهت بر نخوره .چون بالاخره نمایش هست دیگه یهو یه نگاهی یه حرفی دل نازک شما ...
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
سلام گروه محترم
خسته نباشید
کار رو دیدم .کار شرافتمندانه ای بود.
امیدوارم خودتون از کار راضی باشید .
من از لحاظ دغدغه هایی که در نمایش مطرح شده بود و بخاطر نوع نگاه فلسفی که کارگردان و نویسنده داشت کار رو دوست داشتم
اما
دوست داشتن یک امر احساسی است
پس
اگر بخواهم از لحاظ تکنیکی به نمایش بپردازم:
از لحاظ بازی ، بازی های خوبی به نسبت اکسپرسیون بودن نمایش دیدم .
از نظر طراحی ، متاسفانه ... دیدن ادامه ›› متوجه طراحی های کار نشدم( صحنه و لباس و گریم و نور )
از نظر نمایشنامه ، عقیده من این هست که اگر فقط یکی از اپیزود ها، مثلا اپیزود کافه و پسر توده ای و دوست دخترش ، نگه داشته میشد و تا انتها ادامه پیدا می کرد بهتر بود تا اپیزودهای مجزا که هر کدوم داستان مهمی داشتند ، در زمان کم پرداخت بشه . هر چند همه اپیزودها به نوعی با یک عنصر خاص به هم وصل بودند .
درباره گروه پرفورمنس ، متاسفانه ارتباط با پرفورمنس برقرار نکردم و به نظر اومد که بصورت موازی با نمایشنامه بود و نه در امتداد نمایش .
درباره پرولوگ نمایش که بصورت موسیقی ضربی بود هم متاسفانه به نظرم ارتباطی با تمامیت نمایش نداشت .
در پایان به زحمتی که کشیدید و گروه محترم ادای احترام میکنم و آرزو میکنم کارهای آینده شما را شاهد باشم .
خسته نباشید
کار رو دیدم .کار شرافتمندانه ای بود.
امیدوارم خودتون از کار راضی باشید .
من از لحاظ دغدغه هایی که در نمایش مطرح شده بود و بخاطر نوع نگاه فلسفی که کارگردان و نویسنده داشت کار رو دوست داشتم
اما
دوست داشتن یک امر احساسی است
پس
اگر بخواهم از لحاظ تکنیکی به نمایش بپردازم:
از لحاظ بازی ، بازی های خوبی به نسبت اکسپرسیون بودن نمایش دیدم .
از نظر طراحی ، متاسفانه ... دیدن ادامه ›› متوجه طراحی های کار نشدم( صحنه و لباس و گریم و نور )
از نظر نمایشنامه ، عقیده من این هست که اگر فقط یکی از اپیزود ها، مثلا اپیزود کافه و پسر توده ای و دوست دخترش ، نگه داشته میشد و تا انتها ادامه پیدا می کرد بهتر بود تا اپیزودهای مجزا که هر کدوم داستان مهمی داشتند ، در زمان کم پرداخت بشه . هر چند همه اپیزودها به نوعی با یک عنصر خاص به هم وصل بودند .
درباره گروه پرفورمنس ، متاسفانه ارتباط با پرفورمنس برقرار نکردم و به نظر اومد که بصورت موازی با نمایشنامه بود و نه در امتداد نمایش .
درباره پرولوگ نمایش که بصورت موسیقی ضربی بود هم متاسفانه به نظرم ارتباطی با تمامیت نمایش نداشت .
در پایان به زحمتی که کشیدید و گروه محترم ادای احترام میکنم و آرزو میکنم کارهای آینده شما را شاهد باشم .
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
سلام و خسته نباشید گروه محترم
لذت بردن از بازی آقای مالکی برای من تبدیل به عادت شده و ترک عادت موجب مرض است. پس برای دوری از مریضی آمدم و لذت بردم .
جدای از بازی ، متن دغدغه فقدان داشت.فقدان با خودش فقدان می آورد و همینطور تا ابد.درد فقدان ، دردی است که همه با آن آشناییم و دردی است جهانشمول. متن آقای مالکی با توجه به این درد جهانشمول نوشته شد و از قضای روزگار در زمان فقدان توجه به تئاتر اجرا شد.
متن تاثیرگذار بود.
شجاعت آقای مالکی و هنرمندانی چون ایشان قابل تقدیر است که بدون ترس از شرایط دشوار فروش و سلامتی ، چراغ را روشن نگه می دارند.
وظیفه ما حمایت است.
حمایت از کارهای ... دیدن ادامه ›› شرافتمندانه.
من همیشه از افرادی بودم که اعتقاد دارم از هر کاری حمایت نباید کرد به جز کارهای شرافتمندانه .
و این کار و این گروه شرافتمندند.
خداقوت به همه گروه
لذت بردن از بازی آقای مالکی برای من تبدیل به عادت شده و ترک عادت موجب مرض است. پس برای دوری از مریضی آمدم و لذت بردم .
جدای از بازی ، متن دغدغه فقدان داشت.فقدان با خودش فقدان می آورد و همینطور تا ابد.درد فقدان ، دردی است که همه با آن آشناییم و دردی است جهانشمول. متن آقای مالکی با توجه به این درد جهانشمول نوشته شد و از قضای روزگار در زمان فقدان توجه به تئاتر اجرا شد.
متن تاثیرگذار بود.
شجاعت آقای مالکی و هنرمندانی چون ایشان قابل تقدیر است که بدون ترس از شرایط دشوار فروش و سلامتی ، چراغ را روشن نگه می دارند.
وظیفه ما حمایت است.
حمایت از کارهای ... دیدن ادامه ›› شرافتمندانه.
من همیشه از افرادی بودم که اعتقاد دارم از هر کاری حمایت نباید کرد به جز کارهای شرافتمندانه .
و این کار و این گروه شرافتمندند.
خداقوت به همه گروه
آقامیلاد طیبی این را
خواند
محمد حسن درباغی فرد، جعفر میراحمدی، پرتو جغتایی و سینا ییلاق بیگی این را دوست دارند
محمد حسن درباغی فرد، جعفر میراحمدی، پرتو جغتایی و سینا ییلاق بیگی این را دوست دارند
ممنون از نظر پر مهر شما و حمایت و دلگرمیتون در این روزهای سخت . ❤️??
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
سلام گروه محترم
اما
این بار مخاطبم گروه محترم نیست
مخاطبم منتقدان محترم هستند
بعد از خواندن مطلب شباهت کار آقای مساوات با کار کیتی میچل، اول برای من هم جالب و دردآور بود اما بعدا متوجه مساله شدم.
قبلا عرض کنم که هنوز براساس نقد قبلی خودم عقیده دارم این کار برای همه مناسب نیست و درصد قابل توجهی که اطلاعات فلسفی و ادبی و تجربیات روزمره منطبق با آنها را دارند از دیدن این کار لذت نخواهند ... دیدن ادامه ›› برد
اما
کار آقای مساوات سینمای لایو است که کیتی میچل و دیگران هم انجامش داده اند.
من هر چه فکر کردم نتوانستم این ایراد را بپذیرم که برای اجرای سینمای لایو، راه دیگری بجز قرار دادن پرده بالای صحنه وجود داشته باشد ( ممکن است راه دیگری باشد اما ذهن من یارای پیدا کردن آن را نداشته است) و بدین ترتیب اگر کسی بخواهد اجرایش را بر اساس سینمای لایو بگذارد، آنگاه چاره ای نیست جز استفاده از همین فرم و ساختار صحنه ای که دیدیم و همه نمایش های این ژانر، احتمالا، به جبر شبیه به هم خواهند بود و تنها فرق هر نمایش با نمایش دیگر در نوع دکوپاژ/میزانسن دادن و محتوای نمایش خواهد بود.
و این به خودی خود ایرادی نیست.چون ما هزاران نمایش داریم که در بلک باکس و شبیه به هم اجرا می شوند یا میلیونها نمایش داریم که در صحنه قاب عکسی از زمان یونان باستان تا بحال انجام شده اند یا صدها پرفورمنس دیدیم که مثلا در گالری ها برگزار می شوند و چون جایگاه و نوع فرم اجرایی شبیه به هم هستند دلیلی بر تقلب نیست.
حالا مساله نوع میزانسن/دکوپاژ و محتوای داستان(یا ضد داستان) و بازی بازیگران و طراحی طراحان هست که به نظر من در این نمایش چیزی برای دیدن از این لحاظ وجود نداشت.
اما
با اطمینان می توانم مساله تقلب یا کپی برداری را نفی کنم
پی نوشت:
همه ما رانندگی را مجبوریم در جاده ها انجام بدهیم با یک شکل یکسان.اما بعضی ویراژ می دهند و بعضی دنده عقب می گیرند و بعضی بنز سوار می شوند و پز می دهند و بعضی هم موتور.
پی نوشت دیگر:
از دوستانی که با مطرح کردن قضیه کیتی میچل مخصوصا جناب آقای متاجی، باعث و بانی تحقیق برای من شدند بسیار سپاسگذارم و بخاطر آنها به اطلاعاتم افزوده شده.
اما
این بار مخاطبم گروه محترم نیست
مخاطبم منتقدان محترم هستند
بعد از خواندن مطلب شباهت کار آقای مساوات با کار کیتی میچل، اول برای من هم جالب و دردآور بود اما بعدا متوجه مساله شدم.
قبلا عرض کنم که هنوز براساس نقد قبلی خودم عقیده دارم این کار برای همه مناسب نیست و درصد قابل توجهی که اطلاعات فلسفی و ادبی و تجربیات روزمره منطبق با آنها را دارند از دیدن این کار لذت نخواهند ... دیدن ادامه ›› برد
اما
کار آقای مساوات سینمای لایو است که کیتی میچل و دیگران هم انجامش داده اند.
من هر چه فکر کردم نتوانستم این ایراد را بپذیرم که برای اجرای سینمای لایو، راه دیگری بجز قرار دادن پرده بالای صحنه وجود داشته باشد ( ممکن است راه دیگری باشد اما ذهن من یارای پیدا کردن آن را نداشته است) و بدین ترتیب اگر کسی بخواهد اجرایش را بر اساس سینمای لایو بگذارد، آنگاه چاره ای نیست جز استفاده از همین فرم و ساختار صحنه ای که دیدیم و همه نمایش های این ژانر، احتمالا، به جبر شبیه به هم خواهند بود و تنها فرق هر نمایش با نمایش دیگر در نوع دکوپاژ/میزانسن دادن و محتوای نمایش خواهد بود.
و این به خودی خود ایرادی نیست.چون ما هزاران نمایش داریم که در بلک باکس و شبیه به هم اجرا می شوند یا میلیونها نمایش داریم که در صحنه قاب عکسی از زمان یونان باستان تا بحال انجام شده اند یا صدها پرفورمنس دیدیم که مثلا در گالری ها برگزار می شوند و چون جایگاه و نوع فرم اجرایی شبیه به هم هستند دلیلی بر تقلب نیست.
حالا مساله نوع میزانسن/دکوپاژ و محتوای داستان(یا ضد داستان) و بازی بازیگران و طراحی طراحان هست که به نظر من در این نمایش چیزی برای دیدن از این لحاظ وجود نداشت.
اما
با اطمینان می توانم مساله تقلب یا کپی برداری را نفی کنم
پی نوشت:
همه ما رانندگی را مجبوریم در جاده ها انجام بدهیم با یک شکل یکسان.اما بعضی ویراژ می دهند و بعضی دنده عقب می گیرند و بعضی بنز سوار می شوند و پز می دهند و بعضی هم موتور.
پی نوشت دیگر:
از دوستانی که با مطرح کردن قضیه کیتی میچل مخصوصا جناب آقای متاجی، باعث و بانی تحقیق برای من شدند بسیار سپاسگذارم و بخاطر آنها به اطلاعاتم افزوده شده.
امیرمسعود فدائی، پارسا یزدی، شاهین ه، حمیدرضا مرادی، پویا فلاح، امیر مسعود، سپهر، امین حق شناس و محمد کارآمد این را
خواندند
فرزاد جعفریان این را دوست دارد
فرزاد جعفریان این را دوست دارد
محمد مهدی فتحیان (mahdifathian)
از ۱۲ تیر ۱۳۹۳
جناب آقای خان احمدی
من به شخصه با این که کارگردانان ما می روند اجرای خارجی یا فیلم آن ها را در جشنواره های خارجی می بینند و از آن عناصری یا ایده هایی را برمی دارند و در نمایش هایشان به ما نشان می دهند، مشکلی ندارم، دستشان هم درد نکند که لااقل برای کارشان قدری تلاش می کنند!
با این هم مشکلی ندارم که اسم طرف صاحب ایده را در صفحه نمایش نمی نویسند، به هر حال این مورد در کشور ما عرف نیست، نه آن ها وظیفه خودشان می آیند نه ما مخاطبین از آن ها به اندازه مطالبه گری کرده ایم!
مشکلم با زرنگ بازی و جوگیری بعضی از آن هاست. دوستان در مصاحبه ها و اظهار نظرهایشان طوری از مراحل تولد و زایش هنرمندانه متن و فلان ... دیدن ادامه ›› ایده اجرایی حرف می زنند و ژست آرتیستی می گیرند که مخاطبی که تیاتر روز جهان را دنبال نمی کند بگوید وووو چه آرتیست نابغه و خفنی! بعدش هم به این نتیجه می رسند که آنقدر خفنند که دارند در تئاتر این مملکت حیف می شوند، فلذا تصمیم می گیرند ما از حضورشان محروم کنند! مشکل دقیقا همین حوالی است!
من به شخصه با این که کارگردانان ما می روند اجرای خارجی یا فیلم آن ها را در جشنواره های خارجی می بینند و از آن عناصری یا ایده هایی را برمی دارند و در نمایش هایشان به ما نشان می دهند، مشکلی ندارم، دستشان هم درد نکند که لااقل برای کارشان قدری تلاش می کنند!
با این هم مشکلی ندارم که اسم طرف صاحب ایده را در صفحه نمایش نمی نویسند، به هر حال این مورد در کشور ما عرف نیست، نه آن ها وظیفه خودشان می آیند نه ما مخاطبین از آن ها به اندازه مطالبه گری کرده ایم!
مشکلم با زرنگ بازی و جوگیری بعضی از آن هاست. دوستان در مصاحبه ها و اظهار نظرهایشان طوری از مراحل تولد و زایش هنرمندانه متن و فلان ... دیدن ادامه ›› ایده اجرایی حرف می زنند و ژست آرتیستی می گیرند که مخاطبی که تیاتر روز جهان را دنبال نمی کند بگوید وووو چه آرتیست نابغه و خفنی! بعدش هم به این نتیجه می رسند که آنقدر خفنند که دارند در تئاتر این مملکت حیف می شوند، فلذا تصمیم می گیرند ما از حضورشان محروم کنند! مشکل دقیقا همین حوالی است!
مهدی خان احمدی (khanahmadi)
از ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۳
جناب مهجوری عزیزم
ممنونم از توضیحات
مطالعه میکنم و بیشتر یاد می گیرم
ممنونم از توضیحات
مطالعه میکنم و بیشتر یاد می گیرم
یسنا طالب لو (yasnatalebloo)
از ۳۱ شهریور ۱۳۹۸
این اقتباس زمانی اشکال نداره که به اقتباسی بودنش اشاره می کرد.
حالا دایما آسمون و ریسمون ببافیم و بگیم خب چه اشکالی داره اجراش، اشکالش اینه دوست گرامی که همه این کار رو بلدن، یعنی ردیابی نمایش‌های روز دنیا، برداشتن عینی از بخش یا کل اثر فرقش اینه رضا بهرامی، کوروش شاهونه و ... به یک چیز دسترسی ندارند مقداری پررویی، توهم خلاقیت، لابی برای کسب تهیه کننده قدر و پولدار .. بی‌اخلاقی جهت عدم اشاره به اقتباس ... اقای مساوات شما خلاق، حالا وقتش رسیده برید به سینما و چند اثر دزدی انجا بسازید و پول مخاطب ساده، هیجان زده و بیسواد را به جیب بزنید ... دست مریزاد "سید"
حالا دایما آسمون و ریسمون ببافیم و بگیم خب چه اشکالی داره اجراش، اشکالش اینه دوست گرامی که همه این کار رو بلدن، یعنی ردیابی نمایش‌های روز دنیا، برداشتن عینی از بخش یا کل اثر فرقش اینه رضا بهرامی، کوروش شاهونه و ... به یک چیز دسترسی ندارند مقداری پررویی، توهم خلاقیت، لابی برای کسب تهیه کننده قدر و پولدار .. بی‌اخلاقی جهت عدم اشاره به اقتباس ... اقای مساوات شما خلاق، حالا وقتش رسیده برید به سینما و چند اثر دزدی انجا بسازید و پول مخاطب ساده، هیجان زده و بیسواد را به جیب بزنید ... دست مریزاد "سید"
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
سلام دوستان عزیز
در یوتیوب یک مستند کوتاه ده دقیقه ای از حسین والامنش و آثارش در استرالیا دیدم که حالم را خوب کرد.
دوست دارم شما را هم در این حال خوب شریک کنم.
اگر ببینید.
https://youtu.be/UoNe8_Xj-kQ
در یوتیوب یک مستند کوتاه ده دقیقه ای از حسین والامنش و آثارش در استرالیا دیدم که حالم را خوب کرد.
دوست دارم شما را هم در این حال خوب شریک کنم.
اگر ببینید.
https://youtu.be/UoNe8_Xj-kQ
نیلوفر ثانی، celine و امیرمسعود فدائی این را
خواندند
محمد لهاک ⭐ ( آقای سوبژه )، فاطمه و مسعود جعفریان این را دوست دارند
محمد لهاک ⭐ ( آقای سوبژه )، فاطمه و مسعود جعفریان این را دوست دارند
محسن جوانی (mjavani)
از ۳۰ آذر ۱۳۹۶
درود
لینکش رو بذارید راحت‌تر میشه پیداش کرد
لینکش رو بذارید راحت‌تر میشه پیداش کرد
مهدی خان احمدی (khanahmadi)
از ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۳
گذاشتم الان
محسن جوانی (mjavani)
از ۳۰ آذر ۱۳۹۶
دیدم و لذت بردم
سپاس
سپاس
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
خسته نباشید گروه محترم
کار رو دوست نداشتم و البته جای شکایتی هم نیست چون نمایش برای الف.ر ساخته شده بود و احتمالا من الف.ر نبودم و دلیلی هم نداشت که اندکی مخاطب کار حساب بشم.
ولی کاش از قبل از ورود به سالن میدانستم نمایش برای مخاطب خاص ساخته شده و نمی آمدم.
نکات مثبت و منفی کار از نظر من برای اطلاع مخاطب:
نمایش خوبی است اگر دوست دارید تاثیر فلسفه ویتگنشتاین و روانکاوی لکان و اسطوره های یونان و سینما و کودکی و بزرگسالی را بر محمد مساوات ببینید.
نمایش بدی است اگر بدنبال خلاقیت غیر شخصی باشید.
نمایش خوبی است اگر سن شما بین ۱۲ تا ۲۵ سال است و هنوز تکلیف خودتان با خدا و فلسفه و کوانتوم و پست مدرنیسم را روشن نکردید و دسترسی به کتاب و انسان های آگاه در این زمینه ندارید و علاقه مند هستید تا استادی به نام مساوات داشته باشید.
نمایش بدی است اگر خودتان عقل دارید و توانایی جستجو در ... دیدن ادامه ›› خاطرات و اتفاقات زندگی خودتان را دارید.
بازیگر زن ،خانم رومینا مومنی از بقیه متفاوت بود که احتمالا دلیلش ناتوانی کارگردان در کنترل کردن این بازیگر باشد و احتمال ضعیف هم دارد که از روی عمد و به خواست کارگردان ، جنس بازی اش با تمام عناصر نمایش( و نه فقط بازیگران و بلکه با مهندسی کلی نمایش) فرق داشت که البته به خاطر ذات مسلط بر پست مدرنیسم که از شارلاتانیسم غیر قابل تمیز است، توان قضاوت در این مورد نیست( در آثار پست مدرن و بخاطر هرمنوتیک مسلط بر دنیا، هر کسی میتواند هر ادعایی بکند و برای همین شناخت شارلاتان از هنرمند سخت است)
اگر نوید محمدزاده را در بروشور به جای دینو حدده ، درست هم می نوشتید مشکلی پیش نمی آمد چون می شد تئاتر تر باشد و کمتر به شعبده بازی و در آوردن خرگوش از کلاه شبیه می شد.
پیشنهاد میکنم اگر مستقل و دارای قدرت تحلیل هستید این نمایش را در زمانی دیگر، مثلا وقتی دنیا تهی از اجرا شده ، ببینید.زمانی که مجبورید به تجربیات دیگران به زور هم که شده توجه کنید.
ولی
اگر هنوز مجبور نیستید خواب های دیگران را گوش کنید در حالیکه کار مهمتری مثل راه رفتن در خیابان دارید، خوب است فعلا این نمایش را نبینید.
کار رو دوست نداشتم و البته جای شکایتی هم نیست چون نمایش برای الف.ر ساخته شده بود و احتمالا من الف.ر نبودم و دلیلی هم نداشت که اندکی مخاطب کار حساب بشم.
ولی کاش از قبل از ورود به سالن میدانستم نمایش برای مخاطب خاص ساخته شده و نمی آمدم.
نکات مثبت و منفی کار از نظر من برای اطلاع مخاطب:
نمایش خوبی است اگر دوست دارید تاثیر فلسفه ویتگنشتاین و روانکاوی لکان و اسطوره های یونان و سینما و کودکی و بزرگسالی را بر محمد مساوات ببینید.
نمایش بدی است اگر بدنبال خلاقیت غیر شخصی باشید.
نمایش خوبی است اگر سن شما بین ۱۲ تا ۲۵ سال است و هنوز تکلیف خودتان با خدا و فلسفه و کوانتوم و پست مدرنیسم را روشن نکردید و دسترسی به کتاب و انسان های آگاه در این زمینه ندارید و علاقه مند هستید تا استادی به نام مساوات داشته باشید.
نمایش بدی است اگر خودتان عقل دارید و توانایی جستجو در ... دیدن ادامه ›› خاطرات و اتفاقات زندگی خودتان را دارید.
بازیگر زن ،خانم رومینا مومنی از بقیه متفاوت بود که احتمالا دلیلش ناتوانی کارگردان در کنترل کردن این بازیگر باشد و احتمال ضعیف هم دارد که از روی عمد و به خواست کارگردان ، جنس بازی اش با تمام عناصر نمایش( و نه فقط بازیگران و بلکه با مهندسی کلی نمایش) فرق داشت که البته به خاطر ذات مسلط بر پست مدرنیسم که از شارلاتانیسم غیر قابل تمیز است، توان قضاوت در این مورد نیست( در آثار پست مدرن و بخاطر هرمنوتیک مسلط بر دنیا، هر کسی میتواند هر ادعایی بکند و برای همین شناخت شارلاتان از هنرمند سخت است)
اگر نوید محمدزاده را در بروشور به جای دینو حدده ، درست هم می نوشتید مشکلی پیش نمی آمد چون می شد تئاتر تر باشد و کمتر به شعبده بازی و در آوردن خرگوش از کلاه شبیه می شد.
پیشنهاد میکنم اگر مستقل و دارای قدرت تحلیل هستید این نمایش را در زمانی دیگر، مثلا وقتی دنیا تهی از اجرا شده ، ببینید.زمانی که مجبورید به تجربیات دیگران به زور هم که شده توجه کنید.
ولی
اگر هنوز مجبور نیستید خواب های دیگران را گوش کنید در حالیکه کار مهمتری مثل راه رفتن در خیابان دارید، خوب است فعلا این نمایش را نبینید.
محسن جوانی (mjavani)
از ۳۰ آذر ۱۳۹۶
به جز پاراگراف آخر پستتون رو دوست داشتم
مهدی خان احمدی (khanahmadi)
از ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۳
حق با شما بود.حذفش کردم
کاملا با شما موافقم. فکر می کنم شما هم مثل من دیشب این نمایش و دیدید ، اگر من همچین توصیف صادقانه ایی از این نمایش خونده بودم شاید اصلا نمی رفتم.
مهدی خان احمدی (khanahmadi)
از ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۳
بله.دیشب من هممثل شما اجرا رو دیدم
بسیار بسیار لذت بردم از درک و فهم و صداقتتون
این نمایش برای انسان بالغ چیزی برای گفتن نداشت جز دو ساعت زجر کسالت آور
این نمایش برای انسان بالغ چیزی برای گفتن نداشت جز دو ساعت زجر کسالت آور
مهدی خان احمدی (khanahmadi)
از ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۳
محمد کارآمد عزیزم
ممنونم از لطف و حمایت شما
ممنونم از لطف و حمایت شما
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
