من که عاشق طهران قدیمم - چند وقت پیش تحقیقی درباره موسیقی داشتم که چشمم به جامعه باربد افتاد یک موسسه موسیقی در لاله زار که اسماعیل مهرتاش به راه انداخت و استادانی چون ملوک ضرابی ، لرتا ، رشید اصلانی ، رضا کرم رضایی و علی نصریان در این موسسه بودند مهرتاش اعتقاد داشت کسانی که استعداد دارند ولی پول ندارند را باید کشف کرد و این موسسه پر شاگردترین کلاسهای ان زمان بود کاش این نسل پلی ارتباطی با آن نسل را برقرار کند و بداند چه هنرمندان قدر و قدرتمندی داشتیم

دیگر حق خود را با صاحب مزرعه تقسیم نمیکنیم زمانیکه از دست جونز خلاص شدید ثروتمند و آزاد خواهید شد این مزرعه حاصل خیز است بزودی ما ثروت و آزادی خواهیم داشت انقلاب کنید خوکها میتوانستند برای هر مشکلی راه حلی پیدا کنند { البته آبدوغ خیاری } آسیاب بادی نماد انقلاب حیوانات شد و 5 قانون که همه رعایت میکردند جز خوکها 1- هیچ کس حق ندارد در تخت خواب بخوابد 2-هیچ حیوانی حق کشتن هیچ حیوانی را ندارد 3هیچ حیوانی مشروب نمی نوشد – 5چهار پا خوب است دو پا بد - 5همه حیوانات با هم برابرند همه قوانین از بین میروند جز قانون آخر همه حیوانات برابرند ولی برخی ها برابرترند خوکی که حیوانات را نصیحت کرد ( میجر پیر ) برای انقلاب سلطنت را هم به خوکها داد ولی بدتر از اون حیوانات تمام اثار تمدنی را از بین بردند با توجه به اینکه جورج اروول مامور اینتلیجنسی انگلیس بود خوب همه چی را پیش بینی کرده انقلاب کمونیستی راه دیگری برای چپاول کشورها و تجارت با کشورهای دیگر نوعی سرمایه داری دولتی که در شوروی بود بقول نویسنده ای که گفت میخواستم در شوروی کارخانه بخرم ولی پول نداشتم

دستهایی که دست به عمل نمیزننند نمیتوانند آلوده نباشند اتفاقا اونها آلوده ترین دستهان این نظر سارتر است ولی به نظر من دستهایی که مردم را به انحراف میبرند و عملی انجام میدهند که مردم مسیر تاریخ را غلط بروند و عقب بروند الوده تر از دستهای دیگر هستند خود سارتر هم جزو این افراد است

نمیدونم چرا برخی از نویسنده ها میان که دنیا را به کام مردم تلخ کننداگر ارداه را بیدار کنند خوب است ولی اینها جز یاس و نا امیدی چیزی نمیگویند حتی راه حل هم ارائه نمیدهند و یک امید واهی را از بین میبرند تا بیشتر در نا امیدی فرو برویم

سال گذشته اجرای این نمایش را دیدم و لذت بردم بازی ها خوب روان بودند نمیدانم امسال چطور است چون سال گذشته اجرای موسیقی زنده نداشت ولی حتمن به دیدن این نمایش میروم

سوال اساسی من این است چیکار با کوروش دارید چرا کوروش را جنایتکار معرفی میکنید واقعا برای من سوال شده ؟ حالا میرم سراغ نمایش جنایات و مکافات اثر برجسته داستایفسکی! بازی بابک حمیدیان اغراق آمیز بود اینقدر که ایشون حالت بیمارگونه داشت راسکول نیکوف داستایفسکی نداشت در قسمتهایی راسکول نیکوف خوسنرد است ولی در اینجا دیده نشد راسکول نیکوف در خانه پیرزن در حال نقشه کشیدن برای کشتن پیرزن در درون خودش است جریان سیال ذهن که در اصل داستان بسیار مهم است اصلا در اینجا دیده نشد ،در داستان راسکول نیکوف مونولوگی دارد به این مضمون خدایا واقعا تبر را برمیدارم و میزنم توی سرش و جمجمه اش را خرد میکنم و خون جاری میشه یعنی اون غرق خون گرم میشه! نه تحملش را ندارم نمیتونم برای اینکه پای علم حساب در میان است من باید حسابم را تصفیه کنم ولی نه با این وجودم ( تصفیه حساب حقوقی آیا هدف وسیله را توجیه میکند ) من که میدونستم توانش را ندارم پس چرا باید خودم را اینقدر آزار بدم خدای من راه من را به من نشون بده من هم این آرزوی لعنتی را فراموش میکنم( صحنه ای راسکول نیکوف که مقابل گنبد کلیسا وصلیب روی ان با خودش میگه ) خدای من آزادی آزادی آزادی ( آزادی از فکر کشتن پیرزن نزول خور ) به نظرم این مهمترین دیالوگی است که راسکول نیکوف با خودش میگه ولی در نمایش دیده نمیشه اینکه داستایفسکی در مقابل رنج بشر زانو میزند در فیلم برادران کارامازوف نسخه روسی دیده میشود پدر زوسیما در مقابل دیمتری زانو میزند و میگوید من در مقابل رنج بشر زانو میزنم! موسیقی به بازی ها مسلط بود و در برخی قسمتها آزار دهنده در جاهای سر درد گرفتم از صدای موسیقی ! بیشتر موسیقی محور بود تا بازی محور در حالیکه این نمایش بیشتر روی موضوع میچرخد نه موسیقی! داستایفسکی انسان را بین دو بینهایت خوب و بد در نوسان می بیند انسان میتواند از حیوانات پست تر و پایین تر و از فرشته ها بالاترباشد جایگاه انسان دائم در نوسان است و این درست ان چیزی است که دررمانهای داستایفسکی به چشم میخورد من اصلا و ابدا در نمایش چنین چیزی ندیدم و درواقع این وضعیت بشر است در رمان جنایات و مکافات راسکول نیکوف چون عدالت خواه است از فرشته بالاتر است و به خاطر قاتل بودن از حیوانات پایین تر است ، من در این نمایش این اصل را که محور بیشتر داستانهای داستایفسکی است ندیدم اصلا مسئله خیر و شر مطرح نشد در حقیقت راسکول نیکوف دارای دو نیمه است نیمه شرو نیمه خیر از این نظر روان شناسی داستایفسکی بی نظیر است جنایات مکافات دارای دو نیمه است که قرینه یکدیگرند نیمه خیرو نیمه شر، در جنایات و مکافات ما با یک قتل و یک مجازات روبرو ... دیدن ادامه ›› نیسم بلکه با یک داستان بسیار عمیق روان شناختی فلسفی روبروییم داستایفسکی خواننده را با درون و زوایایی تاریک یک شخص عدالت خواه روبرو میکند به نظرم بازیگر نتوانست این را نشان بدهد در اینجا این سوال مطرح میشود ایا هدف وسیله را توجیح میکند ایا راسکول نیکوف که عدالت خواه است مجاز است که از کشتن برای رسیدن به عدالت خواهی استفاده کند ، در حالیکه در اینجا وجدان و نیمه هوشیار انسان مطرح میشود و به نظر میرسد خدا محور میشود کتابهایی به نام روح روسی وجود دارند نوشته های داستایفسکی اینگونه اند، رابطه داستایفسکی با قهرمانانش کلیدی است برای ورود به بحث فکری داستایفسکی انسان همواره بین دو بی نهایت است کاش فیلم نسخه روسی را نگاه میکردند بازی خانم مینا ساداتی منفعل بود هدف داستایفسکی از خلق سونیا یک دختری که راه برود و داستایفسکی را در آغوش بگیرد نیست تنها نقطه امید در جنایات و مکافات سونیا است که راسکول نیکوف دوستش دارد ولی بازیگر نتوانست اون امید به زندگی را که در راسکول نیکوف زنده میکند را در بازی به نمایش بگذارد آقای آتیلا پسیانی هم متاسفانه بازی چندان خوبی نداشتند اصلارذالت و پستی را در قالب یک انسان موقر نتوانست نشان دهد

بسیار شگفت زده شدم وقتی دیدم تماشاگران برای نمایشی که بر ضد هویتشان و تاریخشان است دست میزنند نمیدانم اینها چرا کوروش را جنایتکار معرفی کردند چرا الکساندر را جنایتکار ندانستند ؟ چه زمانی ما درک میکنیم برای داشته هایمان ارزش قایل باشیم ! چه زمانی میخواهیم از داشته هایمان دفاع کنیم ؟ امثال برشت و والتر بنیامین جز حرف زدند چه کردند ؟ با حرف خالی دنیا تغییر میکند؟ یا انسان عملگرا میخواهد که جهان را تغییر دهد و چرا کارگرادان سقراط با به یهود نسبت داد ؟ مسیحایی که اینقدر درباره اش صحبت شد خودش خاخام یهودی بود واقعا متاسفم برای قشر روشنفکری که از داشته ها و از هویتش دفاع نمیکند ما عادت داریم دنبال هر اندیشه ای که بر ضدمان است برویم و برایش دست بزنیم و هورا بکشیم

نمایش مده آ هم اقتباسی از نمایش اصلی بود هم خود نمایش اصلی مده آ زنی با قدرت جادویی که برای رسیدن به عشق جیسون همه چیز خود را فدا میکند در زندگی مده آ که در قبیله ای سنتی زندگی میکند عشق چیزی است ناشناخته ولی مده آ زن جادوگر با ولع هر چه تمام تر در بدست آوردن عشق همه چیزش را فدا میکند ولی وقتی میبیند که جیسون برای رسیدن به قدرت او را بدست آورده دست به انتقام میزند دو فرزندش را میکشد تا به اسارت جیسون و کریون ( عموی جیسون ) درنیاید ولی مده آ در زندگی حقیقی طور دیگری عمل میکند او میخواهد ثمره عشق را نگهدارد و همینطور عشق را کریون در زندگی حقیقی دنبال مدرنیزمی است که خود نیز در آن گمشده است و نمیداند چه میخواهد ولی مده آ میداند چه میخواهد او عشق را میخواهد و برای حفظش دست به هر کاری میزند حتی گفتگو با رقیب خود پیرزنی که در داستان مده آ دایه است و مده آ را نصیحت میکند که خشم خود را کنترل کندولی مده آ آتشی در درون دارد که با هیچ یخی سرد نمیشود انتخاب دختر چوان در نقش پیرزن جالب بود دختر جوانی که همسر مده آی بازیگر عاشق او میشود ولی مده آ به او میگوید مدتی بعد نیز تو هم کنار خواهی رفت دیالوگ این دو زن با هم جالب است من زنم زنی در آستانه فصلی سرد و آوردن متنی از تورات که حوا را از گل آدم میداند حتی زن هم قسمتی از وجود مرد است و مده آ این را قبول ندارد که گل سرشت زن نیز از مرد باشد و جدا نباشد در حقیقت مبارزه بین اسطوره و زن است شاید زنان با سرنوشتی که خدایان تعیین کرده اند میچنگند و آن را نمیپذیرند چون خدایان برای آنان حقوقی که میبایست را قایل نشده اند پیشنهاد میکنم حتما به دیدن این نمایش بروید حرکات موزن و بازیها و انتخاب موسیقی عالی بود فقط حیف که تبلیغات برای چنین نمایش خوبی کم بود