درود
خداقوت و دستمریزاد میگم به کارگردان اثر جناب یداللهی، نویسنده، نقش آفرینان و تمامی عوامل نمایش مجلس زنانه رختشورشاه
به جرات می تونم بگم بعد مدتها یه اثر فوق العاده زیبا و جذابی رو شاهد بودم، یک کار کاملا ایرانی و خاطر انگیز. و دقایقی رو فارغ از این جهان تهی، و زیستن اجباری که همگی درد مندیم از ته دل بلند خندیدم و لذت بردم.
یجورایی اعتراضم رو نسبت به وضع موجود در جامعه، فقر هنر و فرهنگ، با خنده هام بیان کردم.
کار دارای متن بسیار خوب، یک دست و پخته ای بود، طنز در لحظه، شوخی ها بدون هجو، مخصوصا شوخی و طعنه های سیاسی دقیق و بجا بود.
طراحی صحنه با وجود سادگی آرامش خاصی داشت، داری جذابیت بصری بود. طراحی دقیق رنگ لباسا صحنه رو زیباتر کرده بود. در واقع خود کاراکترها آکسِسوارهای متحرک صحنه بودند.
اَکتها، بیان بازیگران عالی بود، تمامی نقش آفرینان این اثر، کاراکترها را زندگی کردند بروی صحنه، هیچ کس بازی نمیکرد( اَدا درنمی آورد) همه ... دیدن ادامه ›› زندگی کردند بروی صحنه و باعث شدند اثر باور پذیر تر بشه. امشب شبی بود که بعد سالها شاهد این بودم که تماشاگران بخشی از اثر شدند و با ستاره های روی صحنه پاسکاری می کردند. موزیک زنده و سنتی انتخاب شایسته ای بود. اینکه تیم نوازندگان بخوبی با نقش آفرینان هماهنگ بودند.
داستان شروع، میانه و پایان عالی ای داشت. مسیر مشخص بود، فراز و فرود و اوج خوبی داشت. کسل کننده و طولانی نبود. همه چی دقیق بود.
تمامی اینها نشان از هنر نمایی یک کارگردان باتجربه و هنرمند و میده.
سالن خوب و تهویه عالی بود، و برای اولین بار شاهد این بودم کاری دقیق و آنتایم، بدون تاخیر شروع شد.

تنها بدی این اثر این بود که خیلی عالی بود و باعث میشه چندبار به دیدنش بشینی.
بنده شما رو با هیچ گروهی مقایسه نکردم و نمیکنم، من شما رو باخودتون نسبت کارهای قبلیتون مقایسه کردم. خوب بودید، همگی رها بودید بروی صحنه.
به غُرغُرهای بعضی همکارا گوش نکنید، بعضی حرفای پوچ دست اندازه، آرام از رویشان عبور کنید. شما دارید درست حرکت می کنید همین مسیر رو ادامه بدید. نقد زمانی درسته که همراه با ایده و راهکار باشه در غیر این صورت مفتِ و دوزار ارزش نداره( باد معده است).
هر آنکس که نتواند انتقاد میکند( برنارد شاو).

به همه ی هنرمندان و هنر دوستان توصیه میکنم حتما این اثر و در کنار خانواده ببینن و لذت ببرند، فقط کودک زیر ۱۵ سال باخود نبرید.
امیدوارم دیگر همکارانی که هجویات زرد و بی محتوا و پوچی رو که بروی صحنه میبرند، با دیدن این اثر درس بگیرند.
خوشحالم که دعوت شدم به دیدن این اثر زیبا و پرانرژی. که نشخوار ذهنی خوبی رو برام به یادگار گذاشت. تا مدتها حالم خوبه.
در انتها دست تک تک عوامل رو به گرمی می فشارم، نفستان گرم و راهتان سبز.
مانا باشید.
ارادتمند شما هِنری تایمز🙏

درود بر عوامل نمایش نئورئالیسم. خداقوت و خسته نباشید میگم به کارگردان و بازیگران.
با تمام بی مهری هایی که از جانب ارشاد در حق متن این نمایش و سختی های بی مورد و بی جا شد، ولی دم شما عزیزان گرم که با پشتکار و تلاش های بی وقفه در رسیدن به هدفتان جنگیدید، و این ستودنی است.
جز ابتدای نمایش همه چی خوب بود، اون حرکات جلف خانم ها در شروع نمایش نشان از ضعف هوشی خانم ها در حرکت و اجرای بیان بدن بود،
و ذهنیت مخاطب و از فضای نئورئالیسم دور میکرد. اگر ذهن کارگردان براین بوده که قدرت بازیگران را در حرکات نمایشی بدن به رخ بکشد، در این کار موفق نبوده و خیلی خانم ها در این امر ضعف داشتن ( منظور سه خانم جوان). ابتدای نمایش سامت و بدن در حرکت، ولی جای حرکات بدن ما شاهد جلف بازی و مسخره بازی بودیم ، انگار همه ی خانم ها بداهه اون حرکات و انجام میدادن و گاهی باهم قاطی می کردند. و این ضعف بزرگی است آن هم در شروع کار، آنهم نمایشی با این عظمت و شکوه.
این اثر باید از همان ابتدا به مخاطب سیلی بزند و اورا میخکوب کار کند. ولی این چنین نبود و به مرور موتور بازی بازیگران روشن شد.
خانم ها به جز خانمی که نقش رییس و به زیبایی انجام داد و گام بالایی در صحبت کردن داشت و مسلط به کار بود و در نقشش حل شده بود، مابقی خانم ها ضعیف بازی کردند و در حد نمایش این چنینی نبودند، و از فضای نمایش خیلی دور بودن و گام بسیار پایینی داشتند و فاقد صدای صحنه بودند.
آقایون همگی خوب بودند ... دیدن ادامه ›› حتی اون دستیار کارآگاه با داشتن سکانس کوتاه و کم دیالوگ، بسیار عالی بازی کرد و از پس کار برآمد. و بازی چشمگیری داشت.
اوج نمایش نئورئالیسم و بازی بازیگران از زمان ورود کارآگاه و بعد ورود همسر مقتول و در نهایت دستیار کارآگاه به اوج خود رسید. و خانم ها تحت تاثیر بازی خوب آقایون کمی به خودشان آمدن و خودشان را در سطح آقایان تا حدی همراستا کردند ولی بازهم خیلی از اجرا فاصله داشتند، واقعا حیفِ که این سه خانم جوان با استعداد کمی کم کاری کنند. حتما شاید اون روز خسته بودند.
در کل بعد مدت ها نمایشی رو دیدم که متن قوی و حرفی برای گفتن داشت. و پیامی زیبا برای مخاطب به ارمغان آورد، و خیلی زیبا به مسایل سیاسی جامعه پرداخته و با هنرمندی و زیرکی خاص حرف خودشو با هنرش زده. بدون اینکه به کسی بربخورد یا ناراحت شود.
در کل کارگردان خوب تونست این اثر و به تصویر بکشه و یک تابلوی نقاشی زیبایی را شاهد بودم.

فقط جای این کار در این سالن نبود، واقعا مسولین سالن با کم لطفی و بی احترامی به مخاطب ۵۵ دقیقه مخاطب و بیرون منتظر نگه داشت و هیچ ارزشی برای وقت مخاطب قائل نبود.

از کارگردان اثر واقعا سپاسگذارم که لطف کردن و شرمندمون کردن هم در ابتدای ورود و هم در انتها در کنار درب سالن منتظر قدوم مخاطبین بودن و بابت تاخیر پیش آمده عذرخواهی کردن. واقعا شرافت و بزرگی و رسالت انسانی را به بهترین شکل ممکن هم با اخلاقشون هم با اثرشون نشونمون دادن.

ولی تهییه کنننده خیلی بی مهری کردن و نیومدن عذرخواهی کنن. و جور ایشان را کارگردان کشیدن.

در کل دمتون گرم، خداقوت، دلتون شاد که در این شرایط سخت و بحرانی به فکر خوش کردن حال بد ما مخاطبین هستید.
ارادتمند شما هنرپرورتمیز(هنری تایمز)