مسیح حیدری زاده فعال هنری

سپاس از انتخاب متن و بازیگران خوب.
نوشته های داریوفو توسط استاد شهرستانی و بازیگران ایشون خیلی خوب و به جا اجرا میشه، هرچند که در این اجرا فکر می کنم که داستان اصلی بیشتر از چیزی بود که دیدیم و فکر می کنم شان چنین کاری و چنین بازیگرانی حتما سالن های بزرگ تر هست. مثل اجراهای قبلی ای که دیدیم و خیلی هم لذت بردیم مثلا برای خرید که نباید پول داد
آرزوی موفقیت می کنم برای همه دست اندرکاران این اجرا

داستان برای من خوب بود از این جهت که در واقع درد درونی افراد جامعه رو نشون میده. حرفایی که شاید گوش شنوای نداریم تا بتونیم بلند بلند بیان شون ... دیدن ادامه ›› کنیم .
برای همین در سکوت فرو میریم. خوب بودن موضوع داستان خیلی نمایان هست. این اجرا طی سه باری که دیدمش هر بار بهتر و جا افتاده تر شد. برای من که اولین اجرا ای که از آقای رحیمی نصر دیدم نمایش تئاتر "مرگ خنده دار یک دوچرخه سوار استقامت" بود، همیشه انتظار بالایی دارم وقتی که به دیدن اجراهای ایشون میام. برای همین دیدن این اجرا خوشحال کننده بود و به خاطر کیفیتی که داره، تماشای اون رو به دیگران توصیه می کنم. مشخصا تمامی اجزای اجرا در خدمت همون ایده اصلی داستان هستن و چیزی ناهماهنگ نیست که در نتیجه باعث میشه شما تا آخر اجرا روی اصل موضوع تمرکز داشته باشید. حتی اگه با بخشی از دغدغه های کاراکتر اصلی هم نظر نباشیم ولی بهش حق می دیم وقتی که در زندگی تا این حد درگیر موضوعاتی شده باشه که محیط روحی زندگیش رو تنگ تر و تنگ تر می کنه. البته این نمایش اگه طولانی تر بود، دوست داشتم یه بخشی در خصوص اتفاقاتی که درون ذهن کاراکتر اصلی میوفته هم داشته باشه، علاوه بر حرف هایی که داره برای آیندگان میگه. مثلا خواب هایی که می بینه یا خاطرات کودکی. و اینها رو نه فقط بیان کنه بلکه روی صحنه ببینیم. و کیفیت اجرا و ظرفیت داستان، باعث این میشه که آدم فکر کنه کاش طولانی تر بود.

موضوع و هدف این اجرا خوب بود. اما این اجرا شاید بد ترین اجرایی بود که تا حالا دیدم.
اصلا انتظار نداشتم که چنین اجرایی باشه.
هدف شون که در اتمام اجرا فرمودند، خیلی خوب و مهم
اما تماشای چنین اجرایی، در اندازه اسم شما نبود، چه برسه به اینکه چنین بازی ای رو خودتون ارائه بدید.

در مورد این اجرا میشه زیاد نوشت:
از اینکه ایده خیلی جذابی هست. از اینکه سبک داستان، تصویری بیشتر شبیه فیلم های خیلی جالب و جذاب غربی ایجاد می کنه. فیلم هایی که ذهن آدم رو تا مدت ها به خودش مشغول می کنه. من داستان رو خیلی دوست داشتم هرچند که ممکنه بگیم از فیلم یا داستان دیگه ای الگو گرفته. اما همین که ایده های جالبی توی داستان بود برای من خیلی جذاب بود.
مورد دوم برای من انتخاب خیلی خوب بازیگر ها بود. در ابتدا اصلا فکر نمی کردم اجرای این دو نفر قوی باشه. اما من کاملا اشتباه می کردم و این دوستان بسیار عالی ظاهر شدن. به صورتی که میتونم بگم از از نظر بازیگری، جزو بهترین اجراهایی بود که توی این مدت دیدم.
از نظر طراحی صحنه و لباس هم، هم المان های صحنه به اندازه کافی بود. نه کم و نه زیاد. و طراحی لباس و گریم رو خیلی خیلی به تم داستان نزدیک دیدم.
در مورد داستان خیلی دوست دارم صحبت کنم و بگم چه نقاط عطفی برای من داشت اما فکر می کنم هر طوری مطرح کنم، ماجرا رو لو میده پس فعلا سکوت ... دیدن ادامه ›› می کنم.

تنها چیزی که دوست داشتم اتفاق بیوفته این بود که این اجرا و این داستان، با زمان طولانی تر و در سالن بزرگتری برگزار بشه. فکر می کنم این اجرا میتونست بیش از یک ساعت ادامه داده بشه و همینطور سالن بزرگتری داشته باشه. چون حیفه ایده و اجرایی به این خوبی دیده نشه.
راستی موزیک هم خوب بود به جا و مناسب.

بطور خلاصه میتونم بگم از جمله اجراهایی بود که ارزش دو بار دیدن رو داره.

به موضوع جالبی پرداخته شده بود. اما فکر می کنم در زمینه پرداخت کار بیشتری باید انجام میشد.
خوب بود که از تمام صحنه استفاده شده بود و میزانسن به نظرم خوب بود. از طرفی میتونم بگم نقش پیرمرد باید شاید ده برابر بهتر از اینی میشد که دیدم. اشاره می کنم به صحبتی که آقای رضا کیانیان در مصاحبه ای در همین مورد صحبت کردن.

اجرا جالب بود، اما موضوع و داستان جالب تر بود. برای همین فکر می کنم میتونم انتظار اجرای بهتری داشته باشم.
با وجود همه المان های تاثیر گذار و جذاب، اجرا انگار یه چیزی کم داشت. انگار یه چیزی بود که باعث میشد این زنجیره شکل نگیره.
شاید ریتم بالاتر.

اجرا برای من جالب بود از این جهت که به مسائلی که در روابط بین زوج ها اتفاق میوفته، پرداخته بود. به نظرم بازیگر ها اجرای قابل قبولی رو ارائه دادن. چیزی که دوست داشتم بهتر باشه این بود که تاثیر نور سالن روی اسپیکر ها که باعث نویز میشه توسط سالن برطرف میشد.
طراحی صحنه و لباس ها برام جالب بود. طنز کلامی و حرکتی خیلی جالبی در اجرا دیده میشد.
دوست داشتم سطح صدای یکی از بازیگر ها کمی بالاتر میبود تا با سایر بازیگران هم تراز تر باشه.
به نظرم جزو اجراهای کم ایرادی هست که توی این مدت دیدم

امشب بعد از مدتها اجرایی دیدم که المان های تشکیل دهنده اش خوب بودن. هرچند اجراهای قبلی دارای نقاط مثبتی بودند ولی نقاط منفی شون خیلی به چشم می‌آمد.

نمایش "اتاق روانی" برام به عنوان مخاطب داستان جالبی رو روایت کرد. داستانی که گهگاه بهش فکر می‌کنم و به نظرم از هر طریقی این موضوع به آدم ها یاد داده بشه خوبه.

نسبت به اجرای قبلی که از همین نویسنده دیدم می‌تونم بگم که با متن بهتری مواجه بودم. از نظر کارگردانی هم این اجرا به مراتب بهتر بود. انتخاب بازیگرها برای هر نقش خوب انجام شده بود و به جز یک مورد سایر این در نقش خودشون خیلی خوب جا افتاده بودند و بسیار باورپذیر اون رو اجرا می کردن.

گروه فرم کارش رو خیلی خوب و هماهنگ و با ریتم مناسب انجام داد. زمان ۱ ساعت و ۴۰ دقیقه این اجرا در ابتدا به نظر طولانی میاد اما من به هیچ ... دیدن ادامه ›› وجه در طول اجرا احساس خستگی نکردم و ریتم بشدت مناسب بود.

به جز یک نقش که می توانست بهتر بشه، سایر نقشه ها همگی به یادماندنی و درخشان بودند.
موزیک خیلی خوب بود به جا بود، نور و صحنه خیلی خوب بودن.

خوشحالم که شاهد اجرای بهتر توسط بازیگرانی هستم که نمایش های قبلی شون رو دیدم و این روند رو به رشد در نسل جوان تئاتر به فال نیک می‌گیرم.

در آخر بگم که تئاتر با توجه به وضعیت کنونی که بخاطره کرونا، تعطیلی سالنها و فوت پیشکسوتان شرایط سختی را تحمل می‌کنه، نیازی به نقد منفی و تخریب نداره.

اگه این اجراها با همین شرایط روی صحنه نمی‌رفتن، و دست‌اندرکاران این شجاعت زیاد رو از خود نشون نمی دادن تا در شرایط کرونا اجراها رو آماده کنن، عملاً از تئاتر چیزی جز یک اسم و چند تا ویدیو آنلاین، باقی نمی‌موند. این زنده موندن تئاتر، در شرایط الان، فقط به وسیله دست‌اندرکاران و همین تماشاگرانی که به دیدن اجرا میان، میسر شده.
دم همه شون گرم.