سپاس از نظر شما و حضور گرمتان

سپاس از حضور و ارائه نظر شما🙏🏻💫
در این اجرا قصد بر استفاده از شیوه اجرایی فاصله گذاری بوده که از قضا هم در نمایش های ایرانی؛ مثل نقالی که خودتون مثال زدید و هم تئاتر حماسی یا روایی برشت است.
اینکه در نظر شما چنین استفاده ای موجب ضربه زدن به کل کار شده ، توجه ما رو هم برمی انگیزه که ببینیم چرا چنین حسی در شما ایجاد کرده. گو اینکه برخی از مخاطبان اتفاقا حضور راوی را جزو نکات جالب اثر می دانند بویژه نقش او در دو صحنه پایانی که تعیین کنند است

البته در کل نمایش زیبایی بود بویژه در تماشاخانه سنگلج که بر هنر بومی پافشاری میکند.
من مشکلی با تئاتر اپیک و روایی ووو ندارم. مشکل من همانطور که جایی در نمایش کفته شد تکرار بیخود ضربه به نمایش است.
اینکه چند بار تکرار کنند که من تئوریسین هستم، من کارگردان هستم ووو یعنی با زور میخواهند فضای هیپنوتیک اثر را از بین ببرند.
البته حتا برخی بر این باورند که اصلا نمایش نباید هیپنوز باشد که من بعنوان یک علاقه مند به تئاتر و فلوی روانکاوی با آن صد در صد مخالفم.
بنظر من آن تکیه کلامها تنها یک بار در اول نمایش گفته شود و یا اگر تکرار شود تنها بدان ارجاع داده سود مثلا بگوید: مگه من نگفتم که ... دیدن ادامه ›› من کارگردانم.
یا در جایی در باره موضوعی مباحث تئوریک نمایش مطرح میشود که نمایش را حتا از حالت روایی خارج و به کلاس درس تبدیل میکند که اصلا روح نمایش را از بین میبرد.
البته صلاح مملکت خویش خسروان دانند و برایتان بهترینها را آرزومندم،

🙏🌿

خوشحالیم که نمایش آرزوی سیاه به دلتون نشست و ممنون از حضور گرمتون 🙂🌹

ممنون از نگاه پرمهرتون

سپاسگزارم🙏🙏🙏