ایده بسیار جذابی داشت و جذبش شدم ولی پایانی بسیار ضعیف داشت و کمی ریتم هم کند بود اونم ۱۰ دقیقه اول نمایش.

مثل این می موند که یک ایده بود و رهایش کرده بوند و نیمه کاره به اجرا در اوردند .....


البته بازی ها و کارگردانی بنظرم خیلی خوب بودند و مشکل اصلی در نمایش نامه بود که ایده خیلی خوب بود ولی می شد بهش پرو بال بیشتری می دادند.

نمایش قلب نارنگی نمایشی بود که بسیار حس خوبی در حین و بعد از نمایش بهم داد.

مفاهیم عمیق زندگی در قالب کمدی بسیار خوب از اب در اومده بوند وتضادی که در کمدی و این مفاهیم داشت را بسیار خوب به نمایش در اورده بودند.

کارگردانی هم خیلی خوب بود و موسیقی و طراحی لباس و نور حس نوستالژیک را به همراه داشت. ( البته طراحی لباس بیشتر تم غربی داشت که بنظرم خوب در امده بود)‌

بازی ها خیلی خوب بود مخصوصا نقش اصلی محمدرضا محمدپور خیلی خوب بود خیلی.

دم همه عوامل این تئاتر زیبا گرم .

نمایش خوبی بود مخصوصا در بخش متن و نمایش نامه.

بازی ها خیلی متوسط بودند.

برای کسانیکه شکسپیر و اثارش را دنبال کردند میتونه نمایش بسیار جذاب و عالی یا مایوس کننده ای باشه که نظرات کاربران نشون میده بیشتر مایل به حالت اول بودند 😀

سورئال - پست مدرنیسم - خلقت و.... مواردی که نوید محمدزاده سعی داشت در این نمایش بگنجاند اینقدر شخصی بودند که تقریبا پس از نمایش از هرکسی پرسیدم ناراضی بود..... بنظرم هیچ چیز کار در نیامده بود

نه موسیقی نه بازی ها نه جلوه های ویژه نه متن هیچ چیز.....

به قول یکی از دوستان فقط صدای گرگ نوید محمدزاده جذاب بود و دیگر هیچ....

امتیاز ۱ از ۵ می دهم.... واقعا وقت تلف کردن بود و البته اموزنده که همیشه نباید پیش خرید نمایش های سوپر استارها را کرد.

با احترام به عوامل اجرا و زحمتی که کشیده اند ولی همیشه به مخاطب باید احترام گذاشت....

بنظرم نمایش بسیار ضعیفی بود که تکلیفش با خودشمعلوم نبود

المان های انتقام - تفاوت نسل ها - خیانت - فوتبال - زندگی - فداکاری و ... .. که سعی میکرد به هرکدام در متن بپردازد ولی اصلا خوب در نیامده بود .

رپ افتضاح با احترام

فقط بازی ها قابل قبول بودند مخصوصا خانم تیرانداز خیلی خوب بود......

نمایش خوبی بود و خیلی خوب خنده از مخاطب می گرفت و بازی ها هم بسیار خوب بودند.

دو سوم ابتدایی بسیار حس فمنیستی و زنانه می داد و در پایان کم کم وقتی داستان را رو می کند کاملا برعکس می شود همه چیز و بسیار جذاب بود.

بونکر از هر لحاظ عالی بود.

بازی حمیدرضا آذرنگ با اون نگاهش و صدای بی نظیرش کاملا و به خوبی نقش دکتر را به مخاطب القا می کرد.

بازی سارا رسول زاده هم حرف نداشت و نمایشی که کارگردانی و نویسندگی عالی باشد و بازیگران هم بی نقص باید چند بار آن را نگاه کرد.

وقتی اون قسمت Replicant بودن سارا می فهمیدیم (که برگفته از فیلم بلید رانر و یا بازی سایبر پانک ) حس لدت نمایش را برایم دو چندان کرد مخصوصا جای دکتر و مریض عوض می شد همانند اخر فیلم بلید رانر که جای انسان بودن دکارت و بتی عوض میشه و سوالی که مخاطب میپرسه از خودش در واقع اینه که انسان بودن یعنی چی و کدوم یکی بالاخره انسان هستند (‌با تعریف جدیدی که فیلم بهمون میده )‌. خیلی لذت بردم . دمتون گرم

ای کاش کل نمایش استاد زنجانپور به تنهایی بازی می کرد; تلاش بی نظیر استاد در این سن ستودنیست .....

خسته نباشید به عوامل مجموعه ولی اصلا نتونستم باهاش ارتباط بگیرم - کمدی هایی که اصلا نمیگرفت

تا دقایق پایانی به این نمایش امتیاز نزدیک به ۱ یا ۲ میدهم و دقایق پایانی را با بازی و حس فوق العاده استاد ۵ می دهم .

در مورد دقایق پایانی حسی که استاد با بازی تکی منتقل کرد و گویی خودش را بازی میکند و حرف دلش را به ما میزند با اون موزیک زیبای My Way - Frank Sinatra فوق العاده بود برام.

بنظرم " خبری از او نیست " بشدت شخصی بود و جواد مولانیا المان هایی در این تئاتر قرار داده بود که مخاطب را مجبور به رمزگشایی میکرد و شاید برای مخاطب عام کمی خسته کننده باشد.

بازی جواد مولانیا و هومن کیایی فوق العاده بود و متاسفانه بشدت این اختلاف بازیگری با بازیگران زن حس می شد.

مونولوگ ها به جز مونولگی که جواد مولانیا و مونولوگ اخر هومن کیایی (‌که اسپویل نمیکنم در مورد چی بودند )‌ بشدت خسته کننده بودند و باز اختلاف بازیگری حس میشد.

بنظرم بهتر بود موزیک متفاوتی روی مونولوگ ها استفاده می شد تا اینکه تمامی مونولوگ ها با یک موزیک بودند.

من در کل از این تئاتر لدت بردم و واقعا دم جواد مولانیا و همون کیایی گرم با این بازی درخشانی که یک نمایش نامه معمولی را جذاب کردند.

بازی ها بی نظیر بود
طراحی صحنه
موزیک خوب
المان های نمایش اوریجینال هم به خوبی رعایت شده بود و خیلی کاراکترها نزدیک به نمایش اوریجینال بودند.