تاتر کنسرت قشنگ و بزرگ‌#رستم‌وسهراب را به اتفاق فائزه دخترم و صبا نوه ام و صالح دامادم در باشگاه انقلاب دیدم.
ازکارهای بزرگ‌و پر از جلوه ویژه و دکور مفصل وکم نظیر و متفاوت بود.
تعداد بازیگران هم زیاد بود.
از اینکه شنیدم یکی از مراکزی که انتظار می رفت نمایش های عقیدتی‌کار کند، به تاریخ ایران وسرایش های #فردوسی وباز نویسی داستان‌ رستم وسهراب پرداخته، خیلی نشانه پیشرفت و تطور ذهنی است.
نمایش در زمین تنیس باشگاه انقلاب بود.جامعه جوان برای شناخت تاریخش به این جور تاترهای بزرگ و پر جاذبه نیاز دارد تا بداند ایران و وطن یعنی چه.اصلا هم اصرار نداشتند این کار را دین مالی کنند و یا مظاهر آن را گوشزد کنند.
درگیری رستم‌با اندرون لوامه اش جالب بود
این بک موفقیت بزرگ برای نهاد برگزار کننده بود.
#علی_زند_وکیلی با صدای قشنگش در طول تاتر به تناوب می خواند وحال میداد به همه
بعد از مراسم از آقای #پارسایی و سایر عوامل این کار تشکر کردم
به همه توصیه میکنم از این کار زیبا دیدن کنند.

جمعه، ۲۶ مرداد ۱۴۰۳

نمایش در مورد آقای خاتمی
تاتر برگرفته از سیاست و اتفاقات معاصر خیلی کم دیدم.
اخرین شب نمایش سید محمد را در عمارت نوفل لوشاتو دیدم.
آشپز ریاست جمهوری در اواخر دوران آقای خاتمی خیلی آقای خاتمی را دوست دارد. امید و آمال زندگی و خوشبختی اش را به سید محمد بسته که ناگهان دوران سید محمد به پایان می رسد و محمود نامی با قیافه ای شبیه به آن که میدانید همه چیز را تحویل می گیرد.
خانم آشپز وهمسرش گیج از عدم موفقیت جل و پلاس و امید و عشق را جمع می کنند و عمارت را می سپارند به محمود وسیاست هایش.
کارگردان و نویسنده هادی سعادتی

سه شنبه ، ۲۲ آبان ۱۴۰۳

در تاتر کاخ هنر در خیابان رازی با دخترم به نمایش موریکال ایتالیایی فارسی ویولتا رفتم
ویولتا نمایشی است که با الهام از اپرای جاودانه لا تراویاتا، شاهکاری از جوزپه وردی اجرا میشود.
کارگردانش خانم ندا شاهرخی و رهبرگروه آوازی سحر انزلی بودند
داستان درگیری عشق و لذت بود که به شکل اپرا اجرا می‌شد.
تیکه پرانی های با مزه هم در مورد مشکلات تاتر و مممیزی های تاتر در ایران داشت.
کار خوبی است. دیدن دارد.

برای دیدن تاتر مغازه خودکشی در سالن عمارت هما رفتم
‏چندی پیش کتاب مغازه خودکشی ژان‌تولی را خوانده بودم.بیم وامید قشنگی درمورد زندگی است.
‏تاتر مغازه خودکشی به کارگردانی حسین نصیری خیلی مطابق اصل کناب بود.
‏تاتر تابلوی زندگی است

امشب به اتفاق فائزه دخترم و صبا نوه ام رفتیم سالن سایه تاتر شهر برای دیدن نمایش بی پایانی.
تهیه کننده، کارگردان ونویسنده و بازیگران همه خانم بودند.
سه خانم با سه پوزیشن کاری دور هم جمع می شوند. جلسات زنانه و گفتگوهای زنانه. برای این سه خانم خانما اتفاقات جالبی رخ می دهد.اسرار را روی داریه می ریزند و مشکلات و ترفندهای زنانه یکی پس از دیگری.
کار جالبی بود.
صحرا فتحی کارگردان ونویسنده، رها جهانشاهی تهیه کننده و الهام شعبانی، حدیث میرامینی ومهسا طهماسبی بازیگران این کار بودند.
ساعت ۱۸:۱۵ این کار قشنگ شروع می شود.

در تماشاخانه ملک تاتر متفاوتی دیدم. نامش تو هم بر نگشتی !
آقای شمس لنگرودی، در همان نقش شاعر در این تاتر بازی می کند و یک جا نشان می دهد قدرت جذب شعر بیشتر از موسیقی است. تاریخ زندگی این شاعر روی صحنه را در زمانهای مختلف می توان دید.
تم تاتر روی آوار شدن گذشته به زندگی فعلی است.
تک جمله های قشنگ‌و ادیبانه ای در لابلای کلمات بود.
با ابتکار خوب نویسنده و کارگردان، این کار فقط تاتر نیست. یک محفل ادبی است. شعر می خوانند. موزیک می زنند و خوش صداها با آواز دل می برند. وشب اهل جان را می سازد.
شعر شمس لنگرودی محور کار است.
به اهالی ادب و هنر توصیه میکنم حتما ببینید.
سالن پر بود.
ساعت ۹/۵ شب آغاز برنامه است.کارگردان آقای مهیار علیزاده و نویسنده خانم ساغر رجبی است.
با شاعر نامدار و لطیف سرای ایران و همسرش کلی در مورد خاطرات لنگرودیه حرف زدیم. شمس شاعر بزرگی است.

در تالار مولوی نمایش تاتر نقش هیتلر در آلبوم خانوادگی را در ساعت ۲۰:۳۰ دیدم.روز شمار دوخانواده به طور موازی پیگیری می شد.درد های مشترک.با ورود به حوادث سیاسی کشور وتغییر رفتار نسل ها به خصوص با وقوع انقلاب اسلامی و جنگ.
تعارضهای خانوادگی و ورود این تناقض ها به خانواده ها که دعوای هر تغییر نسلی است در این کار به طور روشنی به نمایش در آمده بود.
این بحران هویتی که در این تاتر به بحران انقلاب و جنگ بسنده شده در طول سالهای بعد به خصوص بعد از حضور نسل زد -نسل پس از اینترنت - خیلی جدی تر و فراگیر تر شده است.
خانم دلارام موسوی، کارگردان، جوان بود و اعضای جوانی را به دور خود جمع کرده بود و به همین دلیل به دور از افاده های چهره های مشهور با جان ودل بازی می کردند و به دل مینشست.
کل داستان ارتباط لا یتچسبکی البته به هیتلر داشت.

۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۲

دیشب بلیط خریدم و رفتم تئاتر «مکبث‌ زار» را دیدم.

لذتی می‌برم از دیدن تئاتر.

در داستان مکبثِ معروف شکسپیر، نفس قدرت عامل جاه‌طلبی و طغیان است.

در این نمایشنامه که در سالن اصلی تئاتر شهر تهران اجرا می‌شود ابراهیم پشتکوهی همان روایت را به بندرعباس کشانده و مکبث بومی ساخته که مکبث ... دیدن ادامه ›› به قصد خیر و نجات ملت، شاه قبلی را نابود می‌کنند و خود بدتر از قبلی می‌شوند.

تم سیاسی‌ای که خیلی آرام از گردنه رد شده‌است.

متأسفانه گویا ذات قدرت چنین است که هرکس به آن جایگاه می‌رسد اگر بدتر از قبل نباشد، همان راه را طی می‌کند.

تئاتر «مکبث زار» این شب‌ها در ساعت ۱۹:۳۰ در تئاتر شهر به اجرا می‌رود.

بازی‌ها خیلی خوب بود و کلا فضای خوش رنگی داشت.
شاعر خوش قریحه ایران عبدالجبار کاکایی هم بود.

۱۲ خرداد ۱۴۰۲

آخر هفته ای به دعوت آقای حیدری پور، کارگردان تاتر قصه های در گوشی که با همان سبک نوشته های همیشه امیر رضا کوهستانی، استاد تاتر ایران نوشته شده بود، رفتم.
جوانی تنها، بریده از دنیا، در میان همسایگانی زندگی می کند که بسیار علاقمند است از زندگی شان سر در بیاورد و عقده های زندگی خود را بر همسایگان و دوستانش خالی کند.
دختری هم که جوان می داند از همه بد تر است، به نصیحت و تراپی او می پردازد.
دیالوگها قصه تلخ جوانی است.
بازیها وکار، آدم را با خودش تا اعماق واقعیتهای جامعه پیش می برد.
این نوشته کوهستانی هم در نزدیک دانشگاه است و مرتبط با دانشجویان و همگنی درس و عشق وارتباط وتنهایی است.
ایمان دبیری و مرجان آقا نوری باز می کنند و ساعت یک ربع به هفت در سالن سایه تاتر شهر اجرا می رود.
کار تامل برانگیزی است.