همونطور ک انتظار داشتم ایمان سلگی ، درجه یک ظاهر شد .

ولی نمایش باب سلیقه من نبود.

این نظر کاملاً شخصیه و ممکنه با سلیقه‌ی شما فرق داشته باشه؛ مثل همراهم که نظرش مطلقا برعکس من بود.

راستش انتظار مواجهه با همچین کاری رو نداشتم.
متن، (حداقل برای ما ایرانی ها) چیز خاصی برای گفتن نداشت؛ بیشتر تکرارِ همون واقعیت‌هایی بود که همه‌مون باهاش زندگی می‌کنیم و بارها شنیدیم.

اما فُرم... بسیار عالی بود.
طراحی موسیقی، طراحی نور، طراحی لباس، طراحی چهره، طراحی حرکت... همه‌چی دقیق و منسجم، در خدمتِ فضاسازی. یه تجربه‌ی حسی از تاریکی و تباهی.

کارگردانی هم به‌شدت قوی و جذاب بود. با تسلط کامل، همه‌ی عناصر رو به‌خوبی کنار هم چیده بود تا کار ضربه‌شو بزنه.

بازی‌ها هم استاندارد ... دیدن ادامه ›› رو به بالا بودن ، با چند اجرای درخشان.

فقط به نظرم اگه مدت کار حدود پنج دقیقه کوتاه‌تر می‌بود – مخصوصاً در اپیزود سوم – با یه اجرای درجه‌یکِ کامل طرف بودیم.

با وجودِ اسم ها ، انتظار بیشتری از کار داشتم
اما کار در تمام ابعاد ،بِـ انسجام کافی نرسیده بود ، بنظر میومد مدت تمرین برای روی صحنه اومدن خیلی کم بوده و بِـ سبب اون ، ایرادات برطرف نشده و اون تکاملی کِـ باید ، صورت نگرفته بود.
متن جوریه کِـ بر حسبِ دیدگاه و تجربه زیستی هر شخص ، حرفهایی جداگانه برای گفتن داره ، ولی بصورت کلی بِـ سوژه ای تکراری پرداخته.

طراحی صحنه خوب بود
طراحی لباس خوب بود
طراحی نور بجز سه مورد کاملا ثابت بود

نکته مثبت کار چند تا بازی خوب بود
ادوارد ، فلورا ، پدر ، و یکی از دختران

مطابق با تمام تجربه هام در شهرزاد ، اجرا دقیقا سر ساعت شروع شد ، شاید از نظر خیلیاتون ، سخت ، غیر قابل باور و حتی کذب باشه ، اما عین واقعیته (این برای خیلیا قفله ، و از شانس منه )

بلیط این نمایش رو فقط بخاطر تصاویر تبلیغاتی ( دوئل ) داخل پلتفرمهای محبوبِ غیر بومی خریداری کردم.
و ب جرئت میتونم بگم بغیر از همون لحظه ، هیچ مورد خاص یا گیرایی برام نداشت .
بازی ها بجز یک نفر توو یک سطح خاصِ متوسطِ روب پایین بود ، ک من همیشه گفتم وقتی همه بازیگران در یک سطح هستند ، حالا چ بالا چ پایین ، اون سطح ، سطحِ کارگردانه.
.
متن بسیار ضعیف
طراحی صحنه خوب نبود
نور اصلا خوب نبود
موسیقی رازی کننده بود
ویولنیست بسیار عالی

و در آخر ، درامرِ عزیز ، ثمیر مرزاخانی ، میدونم معمولا کسی نمیاد ب گروه موسیقی انرژی بده ولی من بعد از اجرا اومدم سراغت ، ولی نبودی ، هرچی هم وایسادم نیومدی . 😉

۳


از اینجا میرم

از اینجا میرم

از اینجا

من یروزی از اینجا میرم

۳


اگر کسی نگوید ، گناه کرده است

من اگر نگم واللهِ مرتکب گناه شده ام

۲


حالمون خوب بود

احساس میکردیم ما دوتا توو دنیا تنهاییم


جامون‌توو سر من گرم و نرم بود

این نظر شخصی منِ ، بدور از هیجان ، تخریب و هرگونه بی احترامی
اگر مخالف با نظر شماست ، فقط و فقط اختلاف سلیقه است و بَس
.
.
از لحظه ورود حدود یازده دقیقه به صحبت های کارگردان گوش دادیم
از نظراتِ تیوال و تهدیدِ تماشاگران ب توقیف دو هفته ای تلفن های همراهشون ، تا اختلاف بَر سرِ مالکیتِ مولانا
بعد از صحبت ها تازه یک ساعت و چهل و پنج دقیقه نمایش شروع شد
.
از این لحظه ب بعد ، سیستم صوتیِ بی کیفیتِ سالن و همچنین تنظیم بسیار بَد ... دیدن ادامه ›› ، ب عنوان ابزارِ شکنجه تماشاگر مورد استفاده قرار گرفت
مهمترین موضوع در اجرای کنسرت ، رسیدن بهترین و باکیفیت ترین صدا ب گوش مخاطب هست
ولی متاسفانه توی این کار ( بجز دو صحنه رویارویی شمس و مولانا ) هیچ صدای قابلِ فهمی ب گوش ما نرسید
.
با توجه ب تهدیدات کارگردان انتظار دیسیپلین خاصی از کار داشتیم ولی متاسفانه تا اواسطِ پرده چهارم ، همچنان ب تماشاگرانِ با تاخیر اجازه ورود داده شد
.
کارگردانی کار بنظرم ی جاهای ضعیف عمل کرد
صدای تعدادی از شخصیت ها بسیار شبیه هم بود تا حدی ک فکر میکردم یک نفر بجای چند شخصیت صحبت کرده (آواز خونده)
تنها راه تشخیص اینکه کدوم شخصیت در حال صحبت کردن هست ، حرکاتِ دست و بدنِ شخصیت بود ک در مواقع زیادی هر دو یا سه شخصیتی ک صدای یکسان داشتند ، باهم حرکت میکردند
(حالا پیدا کنید پرتغال فروش رو )
.
از این موارد ک‌ بگذریم طراحی صحنه و جلوه های بصری خوب بود
نور تقریبا خوب
نقطه عطف کار ، عروسک گردانی بود و بَس
.
.
در کل کاری بود ک دوست دارم بزارمش توو کمدِ شماره چهار و از حافظم پاک کنم