تبریک و خداقوت به تیم نمایش *زادروز زار*

اینکه یک تئاتر از ایده به صحنه برسه در این وانفسای روزگار ما، بالاترین موفقیت هست.
متوجه محدودیت‌ها ... دیدن ادامه ›› هستیم.
بازی‌های خوب و باورپذیر با اکت و بیان پرداخت‌شده و قدرتمند از آقایان رضا حاجی‌حسینی و متین میرزایی قابل تحسین و تشکره. بازیگران خانم اما به نظرم رسید نیاز هست تا روی صدا، لحن و بیانشون بیشتر کار کنند. کارگردان به خوبی عوامل را به خدمت گرفته تا روایت علیرضا زارع را به نمایش بگذارد.

استفاده از نقل‌قول‌هایی مثل چشم‌ها را باید شست؛ هیچوقت یک نویسنده را تهدید نکن (اشاره به جمله معرف ظریف) و یکی دو جمله مشابه دیگه نتونسته در فضای نمایش جا بیافته، یا اینکه من نتونستم ارتباط بگیرم. بعضی از شوخی‌های کلامی (۸۵) و رفتاری (چشم‌چرانی‌های تکراری و ... ) هم اگر تعدیل یا حذف می‌شد لطمه‌ای به کلیت نمایش نمی‌زد.
رنگ زرد در دکور نمایش در ابتدا نوید فضایی شاد و مفرح رو می‌داد در عین اینکه می‌تونست هشداری برای اتفاقات غیرمنتظره پیش رو باشه. خوش‌بینی و آرمان‌گرایی که در نهایت منتهی به خیانت و خودکشی میشه. رنگ زرد انتخاب هوشمندانه‌ای بود.
استفراغ سه شخصیت از چهار شخصیت اصلی و تقدیس عدد سه توسط خریدار هم گره جذابی بود که باز نشد.
و نکات جالب دیگر ...

در نهایت خوشحالم که موفق به دیدن این نمایش شدم.
ممنون تلاش عزیزان *زادروز زار*

بعد از شیوع کرونا اولین تئاتری بود که دیدم! از زمستان ۹۸ تا دی ۰۰ ...
این روزها به حال خوب بیشتر از هر چیز دیگه‌ای نیاز دازیم. گلاب آدینه با انتخاب هوشمندانه و هدایت گروهی پرشمار و متنوع از بازیگر و طراحان دکور و لباس و گریم و حرکات و ... به خصوص اجرای زنده موسیقی، احوال مخاطبش رو خوب کرد. دستمریزاد استاد آدینه عزیز و مهربان
نورا هاشمی درخشید و بی‌نظیر بود.
هماهنگی حرکات گروهی خوب و قابل قبول بود؛ چیزی که کمتر اتفاق می‌افته!
بابت اوقات خوشی که برامون ساختید؛ ممنون

سلام
تشکر فراوان بابت زحمات جناب نعیمی و تیم تیاتر ریچارد.
اظهار نظر بنده در حد یک علاقه مند و بیننده عام تیاتر است و بس.
استایل مدرن برای یک روایت تاریخی، ایده جالبی ست که آقای نعیمی در آن به تبحر رسیده اند و به خط و ربط دادن فحوای نمایشنامه با روزگار ما، کمک شایانی می کند.
استفاده از حرکات در بین نمایش بسیار هوشمندانه بود؛ اما به اعتقاد من بیشتر کلاژ شده بود تا اینکه بخشی از نمایش و در خط داستان باشد. نه تنها در این نمایش، بلکه در اکثر نمایش هایی که از حرکات استفاده می شود؛ عدم هماهنگی بین اجراکنندگان کاملا مشهود است که به مجموعه نمایش هم خدشه وارد می کند. رسیدن به هماهنگی در حرکات گروهی با تمرین بسیار، دور از دسترس نیست! نمی دانم چرا در رسیدن به این یکپارچگی در گروه حرکت، مشکل داریم. امیوارم در آینده بهتر و بهتر باشیم.
سپاس فراوان