داستان و اتفاقی که داشت رخ میداد که اون هم از اواسط داغ میشد بود که نقطه قوت بود نه دیالوگها.
چیزی که ازاردهنده بود این بود که خانم رویا افشار اخر جملات رو اروم میگفتن و بعضی شنیده نمیشدن. البته خانم ویدا جوان رسا دیالوگ میگفتن اما مصنوعی.
❌️اسپویل: اینکه درواقع به گرایش پدوفیلی و اختلال پارانویا پرداخته بود و قضاوت دچار این دو بودن کاراکترهای کلیسا رو میذاشت به عهده مخاطب جذابیتش بود و چه جذابیتی!
چقدر رنگ پوست، صدا و استایل خانم نجفی رو قشنگ مثل سیاهپوستا دراورده بودن. چقدر جذاب بود که داشت واکنش یک مادر به مورد سواستفاده قرار گرفتن پسرش و همچینن گرایشات خود پسر، در شرایط بسته رو نشون میداد.