بعنوان مخاطب عادی تئاتر از بداهه خوشم اومد، برای من کاری متفاوت از آنچه در تمام این سالها دیدم بود
خلاقیت وهنر بازیگران که باید در عرض یک دقیقه داستانی سرهم کنند و در عرض 5 دقیقه به مخاطب عرضه کنند جذاب بود
هرچند که روایتهای ارائه شده ناپخته و گاها بخاطر کمی وقت نصفه کاره رها شد اما جذابیت کار همان بداهه بودنش بود
بیشتر شبیه یک مسابقه هنری که باید با رای تماشاگرها ارزیابی میشد و رقابت برای بهتر روایت کردن، هیجان بازیگرها را بالا برده بود
دوتا ایراد بزرگ هم داشت :
اول اینکه بازیگران واقعا انگار سر تمرین بودند و اصلا به این فکر نکردند که باید با صدای رسا دیالوگهایش رو بیان کنند، من که ردیف چهار بودم به زحمت تمام صحبتهارو شنیدم ، در این مورد فاطمه نقوی ، دیبا خاتمی وعلی شادمان بسیار ضعیف عمل کردند
دوم اینکه دکوری که باید توسط گروهها طراحی میشد ونحوه قرار گرفتن بازیگران دید مناسبی به تماشاگرانی که گوشه های سالن خصوصا صندلیهای اضافه نشسته بودند نمیداد و بعضا حرکت بازیگران حتی میدان دید رو برای تماشاگران وسط سالن هم دچار مشکل میکرد چه برسه به گوشه ها .
قیمت بلیت هم بنظر منصفانه ... دیدن ادامه ›› نیست

در خصوص بازی هم باید بگم که از بین ده نفر بازیگر کار ، حضور ستاره پسیانی و قدرت اجرای بدهه اش چشم نواز بود و انرژیی که به سالن میداد اونو از بقیه متمایز میکرد ، بعد از ایشون اجرای رضا کیانیان وامیر احمد قزوینی و مارین ون هولک رو بیشتراز بقیه دوست داشتم