من اجرای 13 مرداد یعنی دومین شب اجرا را دیدم.
صادقانه بگم سنگلج را دوست دارم و دریغ است رونق و شلوغی اش را نبینم. نمایش چیزهای خوبی داشت مثلا استفاده هوشمندانه از نور و بازیها مطلوب بود، چیزی که من را اذیت می کرد متن بود. این تعداد شخصیت با اسمهایی که گاهی احساس فکاهی بودن به مخاطب می داد و داستانی که واقعا از نقطه درست روایت نشد. در واقع ما گیج شدیم و در نهایت از این گیجی چیزی حاصل فهم ما نبود.
از اینجا یه کمی اسپویل دارد.
سه بازیگر که در یک مونولوگ سه نفره ((لابد میشه تریپل لوگ)) و یدون اینکه بدونیم چرا و به چه دلیل جا عوض می کنند داستانی پر از شخصیت را می گفتند که فکر کنم تعدادشون از جمعیت بازیگران و عوامل پشت صحنه و تماشاگران هم بیشتر بود. این واقعا حوصله سربر بود. داستانی که درگیر نمی کرد و ریتمی به وقایع نمی داد.
در انتها از شرایط خوب و دوست داشتنی سالن سنگلج تشکر می کنم. امیدوارم انقدر پر رونق باشد که کافه اش هیچ گاه بسته نباشد.
بازیگران بسیار مطلوب اجرا و بازی کردند و دیدار فرهاد جم نازنین برام خیلی جذاب بود. جدی چقدر جنتلمن و جذابی آقای جم.
برای همه عوامل و عزیزانی که در تهیه این نمایش مشغول بودند آرزوی موفقیت و بهروزی دارم.

درود و احترام
ابتدا عرض خسته نباشید به همه زحمتکشان هنر نمایش
خب حالا که کلا زمان اجرا پایان یافته میشه بی هیچ چشم داشتی نقد کرد.
من اجرای پنج شنبه را دیدم . سپاس از اینکه طبق ساعت و برنامه نمایش آغاز شد و همین، اما دقیقا این چی بود که من دیدم؟؟؟؟
خنده داشت؟ نکته داشت؟ معنا داشت؟
کارگردانی یا متن خاصی از انتخابم انتظار نداشتم اما این دیگه توهین بود به شعور مخاطب و البته خیانت به زحمات خودشون.
بازیگران به جر یکی دو نفر در ناپختگی دیالوگ می گفتند. صدا در صدا می پیچید و کلی از دیالوگها نامفهموم بود. دقت کنید که من ردیف چهار و در وسط ردیف نشسته بودم. شوخی ها با میم های فرهنگی جدید شاید تنها جای بانمک نمایش بود. چیزی که خب به مدد هوش اجتماعی و هنر بداهه بازیگران ... دیدن ادامه ›› شکل می گیرد.
داستان در اوج باسمه ای بودن فقط مشتی عبارت را پشت هم ردیف کرده بود. عباراتی که مثلا از ادبیات و نوع محاوره قدیمی گرفته شده. تا جایی که یکی از شوخی ها دست انداختن همین عبارات بود. هیچ دلیلی برای بردن این داستان به زمان قاجار یا اصلا ایرانی بودن آن نبود.
من عکسهای اجراهای قبل را نگاه کردم. گویا یک شخصیت سیاه هم در این داستان بوده که پنج شنبه احتمالا کار داشته و نیومده. بعد شخصیت میرزا ناراحت هم بود که چرا تماشاگران نمی خندن و رسما به زبون هم آورد. من تئاتر سنگلج را بسیار دوست می دارم و این نمایش را مستحق اون صحنه عزیز نمی دونم.
با اینکه دیدم تعدادی از تماشاگران سالن را ترک می کنند در هر حال من تا انتهای اجرا نشستم . برای تمامی عوامل و بازگران این نمایش هم آرزوی موفقیت و بهروزی و ساخت آثاری به مراتب بهتر دارم.
1403-12-4

واقعا از این بهتر و جذاب تر نمیشد که بشود.
باورم نمیشد دو ساعت و نیم نمایش پر ضرب و ریتم خوب و حس عالی را دیشب تجربه کرده باشم.
دوستم بار اولش بود که تیاتر می اومد و در پایان آنقدر راضی بود که مطمئنم با دیدن این کار یک تماشاگر علاقه مند به تیاتر ایران اضافه شد.
فقط یک خواهش دارم. حتی اگر این هفته آخر بود و گروه خسته (( همگی خسته نباشید :) )) برای فروردین و تعطیلات عید دوباره برگردید. اگر هم خسته نشدید خب همین فرمان بروید . من اگر بلیط فروشی دوباره باز بشه باز هم می آیم و این دفعه عزیزان و رفقای دیگرم را هم مهمان می کنم.
درود ویژه بر استاد صادقی و سپاس از گروه موسیقی که قبلا حضورشون را در تیاتر فین جین هم تجربه کرده بودم و عجیب درست و به جا بودند.
تمامی بازیگران و هنرمندان روی صحنه از جان و دل زحمت کشیدند و هماهنگی و رقص و نمایش آنها شایسته بلندترین تشویق هاست.
آقایان جعفری، شفیعی، کوشانی، مسعودی، نبوی و بانو آواره عالی بودند.
همچنین آخرین و نه کمترین تحسینم را تقدیم خانم الهه پورجمشید می کنم که امید من را به دیدن تیاتر خوب صد چندان کرد.