شما می تونید برای تماشای این تئاتر یک عدد
آبمیوه خریداری کنید
می توانید نی را در بیاورید
و پاکت آبمیوه را سوراخ کنید
ناگهان نمایش شروع میشود
و اگر خیلی زرنگ باشید تنها می توانید نی را به دهانتان بگذارید

باید ماسکمو بکشم نه اول خودمو به قتل برسونم بعد برای همسایه برقصم بعد ماسکمو می کشم
چی می گی؟ چی شد؟ یه لحظه وایستا
آهان ساعت، مادر ... دیدن ادامه ›› شده نه نه بچه ساعت شده
این حرفا چه معنی داره
زمان هم داره می گذره ؟ مگه میشه ؟ تا جایی که یادمه زمان متوقف شده بود
حواستو جمع کن اون آبمیوه داره
روی لباست می ریزه
ولی مطمینم این دوتا حرومزاده وسط صحنه حرفی برای گفتن داشتند و چیزی به ما اضافه کردند چیزی که ازش
خبر نداریم ولی در نا خودآگاه ما شکل گرفته
راستی آبمیوه خوب بود؟ نوش جانتان هنوز که چیزی نخوردید فراموش کردید؟

همین چند وقت پیش یکی از بهترین دوستانم را برای نارسایی قلبی که مبتلا به اوتیسم بود از دست دادم افرادی که می گویند چرا این همه حرکت داشت باید بگویم ابندا در مورد این افراد تحقیق کنید اتفاقا خیلی عالی و درست کار شده بود دقیقا افراد اوتیسم چنین ذهن دومینو واری دارند که مثل تکه های پاذل جدا از هم می باشد و در عین صحبت با شما همزمان به چیزها ی دیگر می توانند فکر کنند چقدر بازیگری که نقش اوتیسم را بازی می کرد دقیق و خوب بازی می کرد بقیه بازیگر ها هم عالی بودند و کاملا حرفه ای نقش مادر هم خیلی دوست داشتم خسته نباشید به عوامل کار پس از اتمام نمایش فقط ایستاده دست میزدم

با سلام خدمت کاربران محترم
نکته ی اول بنده اگر از نمایشی خوشم نیاید ابتدا به خودم نهیبی می زنم که نکند خودم آن را نفهمیدم وقتی با نام ژان ژنه ... دیدن ادامه ›› و کارگردانی مهدی رضایی مواجه هستیم پس قطعا با یک متن بی معنا مواجه نیستیم چون ژان ژنه فردی نبوده که تحت تاثیر ماریجوانا یا ال اس دی بنویسد
نکته ی دوم قطعا چنین نمایشی به افرادی که انتظار دارند شب جمعه ای به همراه خانواده اوقات خوشی را در سالن تئاتر سپری کنند و بازیگر با پیژامه وسط صحنه خوشمزگی کند توصیه نمیشود
و اما نکته آخ، این نمایش سیاه نیست شما با یک آیینه ی تمام عیار مواجه هستید اگر سیاهی میبینید در واقع خودتان را میبینید بازتابی از دنیای سیاهیست که در آن زندگی می کنید در مورد جامعه ای حرف می زند که تنها تفاوت قهرمانش با ضد قهرمانش این است که قهرمان بدبختی و فلاکت را خودش انتخاب نکرده است بلکه یک قربانیست و شرایط او را به سمت جنایت کشانده است
و ضد قهرمان ها کسانی هستند که آگاهانه جنایت و فلاکت را انتخاب می کنند و حتی برای رسیدن به مقام زاغی( قهرمان داستان که ناخواسته جنایت کرده و از احترام بیشتری برخوردار است) با هم رقابت می کنند
موریس یک درجه از لوفران بهتر می باشد چون زنی را می خواهد بکشد که به توجیه خودش خیانت کرده و حقش می باشد بمیرد چون در دنیای قراردادی و ساختگی موریس زنی که خیانت کرده باید بمیرد اما کثیفترین فرد داستان لوفران است برای پیشرفت و ارتقا طبقه اش کسی را می کشد که هیچ گناهی انجام نداده
آیا این قصه ها برایتان آشنا نیست؟ آیا در اداره کارتان فردی را دیده اید که بخاطر مشکلات مالی و ترفیع گرفتن ناگزیر به زیرآب زدن افرادی می شود که در وظایفشان کوتاهی کرده اند و در کنارش افراد دیگری را هم دیده اید که با حسادت برای کسی که هیچ کاری نکرده دسیسه چینی می کنند تا او را زمین بزنند
دقیقا در این نمایش طبقات مختلف آدم ها را بر اساس میزان جرمشان می بینید دست و پا زدن برای رسیدن به طبقه ی بالا از هر راهی را می بینید و این وسط نگهبان( ماموران همیشه معذور) را هم می بینید که وضعشان خیلی تفاوتی با جنایتکاران ندارد آن ها فقط حقوق می گیرند تا نظمی سوری را بین زندانیان رعایت کنند در حالی که خودشان هم در زندگی به هیچ اصولی پایبند نیستند
اجرا در این ژانر بسیار جذاب بود گل بنفش مایل به صورتی که تبدیل شده به طبقات بدنه ی زندان شدیدا روی من اثر کرد باز هم می گویم افراد علاقمند به نمایش های سرگرم کننده اند هرگز چنین نمایشی را نبینند چون مجبور می شوند تا چندین روز تامل کنند و قطعا حوصله تان سر می رود این نمایش شما را بالا می آورد بعد بالا می آورد بعد که خیلی بالا آورد با یک سیلی شما را پرتاب می کند وسط دره اجرای ریتمیک آخر صحنه هم خیلی خوب کار شده بود

به عزیزان خسته نباشید می گویم همچنین به خانم آزاد که با تمام مشکلات و محدودیت ها توانستند کاری باورپذیر را روی صحنه ببرند بازی ها هم خوب بودند تونستم با همشون همذات پنداری کنم ممنونم

همین دیشب موفق شدم ببینم یکی از انگشت شمار طنزهایی بود که سخیف نبود و در عین اینکه سبب خنداندن مخاطب میشد مفهوم عمیقی را به نمایش گذاشته بود بسیار خوشحالم که این کار خلاقانه را دیدم و به این گروه خوب با بازی های خوبشون تبریک می گم مشخصه تمرینات زیادی انجام شده به دوستان توصیه می کنم ببینند

اصولا کاری که مهدی رضایی کارگردانش باشد یعنی فقط یک کار داری و آن خریدن بلیط همان تئاتر هست مشخص است که چنین موضوع ضد نظام سرمایه داری و عدم یکپارچگی افرادی که مورد ظلم قرار می گیرند از ممیزی های بسیاری رد شده است اما باز هم یک شاهکار بود بازی ها هم همه درخشان بودند هر کس نقش را دریافته بود و با تک تک شان جدا از آشنایی و روابطمان در بیرون تونستم ارتباط برقرار کنم