تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
مجموعه تئاتر لبخند
تماشاخانه ملک
عمارت هما
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
تالار مولوی
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
خانه نمایش دا
بلک باکس ایران مال
تماشاخانه طهرانSB > com/org | (HTTPS) localhost : 12:20:25
با سلام خدمت کاربران محترم
نکته ی اول بنده اگر از نمایشی خوشم نیاید ابتدا به خودم نهیبی می زنم که نکند خودم آن را نفهمیدم وقتی با نام ژان ژنه ... دیدن ادامه ›› و کارگردانی مهدی رضایی مواجه هستیم پس قطعا با یک متن بی معنا مواجه نیستیم چون ژان ژنه فردی نبوده که تحت تاثیر ماریجوانا یا ال اس دی بنویسد
نکته ی دوم قطعا چنین نمایشی به افرادی که انتظار دارند شب جمعه ای به همراه خانواده اوقات خوشی را در سالن تئاتر سپری کنند و بازیگر با پیژامه وسط صحنه خوشمزگی کند توصیه نمیشود
و اما نکته آخ، این نمایش سیاه نیست شما با یک آیینه ی تمام عیار مواجه هستید اگر سیاهی میبینید در واقع خودتان را میبینید بازتابی از دنیای سیاهیست که در آن زندگی می کنید در مورد جامعه ای حرف می زند که تنها تفاوت قهرمانش با ضد قهرمانش این است که قهرمان بدبختی و فلاکت را خودش انتخاب نکرده است بلکه یک قربانیست و شرایط او را به سمت جنایت کشانده است
و ضد قهرمان ها کسانی هستند که آگاهانه جنایت و فلاکت را انتخاب می کنند و حتی برای رسیدن به مقام زاغی( قهرمان داستان که ناخواسته جنایت کرده و از احترام بیشتری برخوردار است) با هم رقابت می کنند
موریس یک درجه از لوفران بهتر می باشد چون زنی را می خواهد بکشد که به توجیه خودش خیانت کرده و حقش می باشد بمیرد چون در دنیای قراردادی و ساختگی موریس زنی که خیانت کرده باید بمیرد اما کثیفترین فرد داستان لوفران است برای پیشرفت و ارتقا طبقه اش کسی را می کشد که هیچ گناهی انجام نداده
آیا این قصه ها برایتان آشنا نیست؟ آیا در اداره کارتان فردی را دیده اید که بخاطر مشکلات مالی و ترفیع گرفتن ناگزیر به زیرآب زدن افرادی می شود که در وظایفشان کوتاهی کرده اند و در کنارش افراد دیگری را هم دیده اید که با حسادت برای کسی که هیچ کاری نکرده دسیسه چینی می کنند تا او را زمین بزنند
دقیقا در این نمایش طبقات مختلف آدم ها را بر اساس میزان جرمشان می بینید دست و پا زدن برای رسیدن به طبقه ی بالا از هر راهی را می بینید و این وسط نگهبان( ماموران همیشه معذور) را هم می بینید که وضعشان خیلی تفاوتی با جنایتکاران ندارد آن ها فقط حقوق می گیرند تا نظمی سوری را بین زندانیان رعایت کنند در حالی که خودشان هم در زندگی به هیچ اصولی پایبند نیستند
اجرا در این ژانر بسیار جذاب بود گل بنفش مایل به صورتی که تبدیل شده به طبقات بدنه ی زندان شدیدا روی من اثر کرد باز هم می گویم افراد علاقمند به نمایش های سرگرم کننده اند هرگز چنین نمایشی را نبینند چون مجبور می شوند تا چندین روز تامل کنند و قطعا حوصله تان سر می رود این نمایش شما را بالا می آورد بعد بالا می آورد بعد که خیلی بالا آورد با یک سیلی شما را پرتاب می کند وسط دره اجرای ریتمیک آخر صحنه هم خیلی خوب کار شده بود
نکته ی اول بنده اگر از نمایشی خوشم نیاید ابتدا به خودم نهیبی می زنم که نکند خودم آن را نفهمیدم وقتی با نام ژان ژنه ... دیدن ادامه ›› و کارگردانی مهدی رضایی مواجه هستیم پس قطعا با یک متن بی معنا مواجه نیستیم چون ژان ژنه فردی نبوده که تحت تاثیر ماریجوانا یا ال اس دی بنویسد
نکته ی دوم قطعا چنین نمایشی به افرادی که انتظار دارند شب جمعه ای به همراه خانواده اوقات خوشی را در سالن تئاتر سپری کنند و بازیگر با پیژامه وسط صحنه خوشمزگی کند توصیه نمیشود
و اما نکته آخ، این نمایش سیاه نیست شما با یک آیینه ی تمام عیار مواجه هستید اگر سیاهی میبینید در واقع خودتان را میبینید بازتابی از دنیای سیاهیست که در آن زندگی می کنید در مورد جامعه ای حرف می زند که تنها تفاوت قهرمانش با ضد قهرمانش این است که قهرمان بدبختی و فلاکت را خودش انتخاب نکرده است بلکه یک قربانیست و شرایط او را به سمت جنایت کشانده است
و ضد قهرمان ها کسانی هستند که آگاهانه جنایت و فلاکت را انتخاب می کنند و حتی برای رسیدن به مقام زاغی( قهرمان داستان که ناخواسته جنایت کرده و از احترام بیشتری برخوردار است) با هم رقابت می کنند
موریس یک درجه از لوفران بهتر می باشد چون زنی را می خواهد بکشد که به توجیه خودش خیانت کرده و حقش می باشد بمیرد چون در دنیای قراردادی و ساختگی موریس زنی که خیانت کرده باید بمیرد اما کثیفترین فرد داستان لوفران است برای پیشرفت و ارتقا طبقه اش کسی را می کشد که هیچ گناهی انجام نداده
آیا این قصه ها برایتان آشنا نیست؟ آیا در اداره کارتان فردی را دیده اید که بخاطر مشکلات مالی و ترفیع گرفتن ناگزیر به زیرآب زدن افرادی می شود که در وظایفشان کوتاهی کرده اند و در کنارش افراد دیگری را هم دیده اید که با حسادت برای کسی که هیچ کاری نکرده دسیسه چینی می کنند تا او را زمین بزنند
دقیقا در این نمایش طبقات مختلف آدم ها را بر اساس میزان جرمشان می بینید دست و پا زدن برای رسیدن به طبقه ی بالا از هر راهی را می بینید و این وسط نگهبان( ماموران همیشه معذور) را هم می بینید که وضعشان خیلی تفاوتی با جنایتکاران ندارد آن ها فقط حقوق می گیرند تا نظمی سوری را بین زندانیان رعایت کنند در حالی که خودشان هم در زندگی به هیچ اصولی پایبند نیستند
اجرا در این ژانر بسیار جذاب بود گل بنفش مایل به صورتی که تبدیل شده به طبقات بدنه ی زندان شدیدا روی من اثر کرد باز هم می گویم افراد علاقمند به نمایش های سرگرم کننده اند هرگز چنین نمایشی را نبینند چون مجبور می شوند تا چندین روز تامل کنند و قطعا حوصله تان سر می رود این نمایش شما را بالا می آورد بعد بالا می آورد بعد که خیلی بالا آورد با یک سیلی شما را پرتاب می کند وسط دره اجرای ریتمیک آخر صحنه هم خیلی خوب کار شده بود
مهدی حسین مردی، محسن جوانی، اشکان حامد غلامشاهی، لیلا مظاهری، امیر مسعود و مریم امینی این را
خواندند
۱۱ نفر این را دوست دارند
۱۱ نفر این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۶۱۱,۰۰۰ نفر
+۲۹,۱۶۰ برنامه
+۹,۳۲۶,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۸,۳۲۹ برگه
۹,۷۷۵ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
