طراحی نور و بازی بازیگران نسبتا خوب بود و باز هم بازی بهروز پناهنده درست و به اندازه. متاسفانه متن صرفا اطلاعاتی در حد ویکی پدیا در اختیار مخاطب میگذاشت و درنتیجه نویسنده برای کسل کننده نشدن کار از شوخی های جنسی و کلامی در بیمزه ترین و ابتدایی ترین حالت ممکن استفاده کرده بود.

پ.ن.خانومی که دیشب در سالن سمندریان ردیف اول حین اجرا با تلفن همراهت حرف میزدی،اگر این پیام رو میبینی لطفا یکم خجالت بکش!

چقدر بهروز پناهنده و مجتبی رجبی خوب بازی کردن،چقدر حیف که خانم سلطانی خوب بازی نکرد و صرفا یک تیپ رو گرفته بود.


و چقدر امشب حیفم اومد از اینکه غلامرضا لبخندی رو با بازی آقای پناهنده از دست دادم.....

دیشب در جشنواره شاهد این اجرا بودم،فکر میکنم بازیگر نقش خانم عوض شده بودند که متاسفانه بازیشون زیاد قوی نبود ، نور هماهنگی لازم رو نداشت و راستش شیوه روایت داستان رو دوست نداشتم،بازیگران پنهان حضور جذابی داشتند و طراحی صحنه بدیع و تازه بود و موسیقی زنده هم جزء نقاط قوت کار محسوب میشد.

مسئولین محترم تئاتر شهر،ورود کودکی اونقدر کم سن به سالن نمایش که وسط اجرا از خواب بپره و گریه کنه و همچنان هم داخل سالن بمونه اصلا قابل توجیه نیست

تایم لپس کار، ایده جالبی بود

بنظرم برای گیمر ها یا در کل افرادی که به تکنولوژی علاقه مند هستند جذاب باشه،قصه خوب نوشته شده و خیلی خوب اجرا شده.آقای رحیمی و خانم رضی بازی درستی داشتن و اگر بیرون زدگی ای در بازی ها حس میشد متناسب بابقیه عناصر اجرا بود.
آقا درسته به امید خدا دارید میرید برای شکستن رکورد مختار ولی دوست دارم دوباره کار رو با بازی آقای اصفهانی هم ببینم=)