قبل از هرچی. بگم کار در نوع خودش خوب و جذاب بود به دیدنش می ارزید اما کسانی که با نوشتن رمان داستان و نمایشنامه سرو کار دارند می دونند که اطناب چه بلایی سر کار میاره و به گمان من در چنین نمایش هایی چون‌ کارکتر عروسک نمی تونه اون ارتباط حسی رو با مخاطب برقرار کنه و خواننده ها هم غایب هستند و شور حضورشون رو‌نمی تونی حس کنی طولانی شدن پرده ها و زمان نمایش کاملا به ضرر اجرا تمام می شه
حتی اگر داستان شمس و‌مولانا رو هم بدونی
و بدونی داستان حول چه‌محوری دور می زنه .

متاسفانه فرهنگ‌نمایشی ما سمت و سوی سوز و‌ گدازش غالبه و این به کار ضرر می زنه یک زندگی در هر مقطعی باید تمام و کمال نشون داده بشه و از هر لحظه اش به اندازه، تا این آشی که می پزیم و جلوی مخاطب می گذاریم مطبوع باشه نه شور شور نه بی مزه

عنوان کردن مسائل روز زنان بسیار خوب و ارزشمنده و نکته قوت کار اما دیالوگها گاها توی ذوق شنونده می زد گرچه لهجه بازیگرها و بازی خوب دو بازیگر اول مشکل رو می پوشاند اما بازیگر آخر خانم نتوانسته بود این غیب رو بپوشونه و‌متاسفانه چون انتهای نمایش هم بود توی ذهن‌مخاطب می ماند
طراحی صحنه ابتدایی بود
و موسیقی خیلی کمک کننده بود نوانسته بود کار رو از یکنواختی در بیاره

یک صحنه فوق العاده عالی و جذاب که برای ساعاتی تو را به بی کرانه های زمان و زمین برد
ملودی بسیاری کشورها را می شنیدی و غرق شعرهای زیبا و پرمحتوایش می شدی
دست مریزاد به تنظیم کننده آهنگها و رهبر ارکستر
اما همچنان که آهنگ ها را می شنبدی قصه اش را هم می توانستی ببینی و بشنوی که با روایت گروه تئاتر هنر انسان شنیدن قصه ها چندین برابر جذاب تر بود تلفیق ارکستر گروه کر و گروه نمایش بسیار هوشمندانه بود امیدوارم باز هم بتوانم کارهایی از این گروه ببینم‌و‌بشنوم
دست مریزاد به تک تک عزیزانی که برای به بهره نشستن این کنسرت تلاش کردند