پاشا ابراهیمی فعال هنری

شاید خیلی ها معتقد باشن که "آدم هایی که نظرشون رو هیچوقت عوض نمیکنن اشتباه میکنن"
ولی لااقل من یک نفر همچنان به جای تماشای کارهای تکراری و آدم های تکراری و پرسر و صدا و اسم و رسم دار و معروف (و اغلب بی خاصیت و خالی) بر حمایت از کارهای گروههای جوان و تازه نفس و حتی کمتر شناخته شده تئاتری بیشتر تاکید و اعتقاد دارم
بنابراین تا این لحظه از این که نظرم رو عوض نکردم اصلا احساس پشیمونی یا اشتباه نمیکنم
خسته نباشید به گروه نمایش ویرگول

جذب مخاطب با مونولوگ کار آسونی نیست که علی خوشرو به بهترین و درست ترین شیوه این کار رو انجام داد

«ابدیت دوشنبه است» روند، جریان و چیدمان روایی درستی دارد.
بازی ها مناسب و به قاعده است و از چارچوب خارج نمی شود!
موسیقی میان پرده ها به اندازه و در جای مناسب دیالوگ ها یا مونولوگ ها پخش می شود!
مهم ترین ایرادهای کار که به چشم می آید، تن صدای پایین بازیگرها و استفاده از لباس مشکی برای بازیگر نقش اصلی است (به دلیل ایستادن وی در جاهایی که بک گراند صحنه مشکی است)
ای کاش نمایش جور دیگری تمام می شد و در پایان کار با توجه به شناختی که از والتر پیدا کردیم، لااقل من مخاطب (بر اساس سلیقه) ترجیح میدادم والتر بلایی سر وولف یا اولا بیاورد…
خسته نباشید به همه اعضای گروه و آرزوی موفقیت برای تمام آن هایی که «تئاتر کار می کنند»…

اجرایی قوی با رعایت کلیه المان ها و ملزومات یک نمایشنامه خوانی

نمایشی مینیمال، درست و اصولی و مخاطب را با خود همراه می کند، اضافه گویی ندارد و همه چیز آن سر جای خود است