مثلث باعث شده بود خیلی توقعم بالا بره که این کار نتونست اونو برآورده کنه. نه که بگم بد بود ولی شاهکار هم نبود. انگار قیس یساقی اون ذوق و قریحه بکری که داشت رو بعد از پرفروش شدن کار قبلیش، به سمت زرق و برق بیشتر سوق داد تا اینکه همون سادگی و پرمغز بودن رو دنبال کنه. چندین جا بازی‌دهندگان تپق زدن، آخر کار گاز فندک تموم شد و یه چند تا ناهماهنگی وجود داشت که شاید به خاطر این بود که تازه شب دوم بوده.
نقطه قوت کار بدون شک دکور مینیمال و در عین حال پر از کشوهای مخفی بود که عین شعبده بازها هر بار حقه جدیدی رو می کرد.
امیدوارم کار بعدی این کارگردان جوان و مستعد، بیشتر به کار اولش شبیه باشه.