مخاطبین عزیز تئاتر،
و خانواده‌ی عزیز تیوال.
سلام.
۱.چند هفته‌ی پیش پیج اینستاگرام تیوال پستی برام گذاشت و نوشت ۲۱۷۳ روز دور از صحنه بودم. عدد این قدر بزرگ بود که لحظه‌ای به روزشمار زندگی خودم شک کردم. تقویم‌ها رو مرور کردم و گفتم لعنت به جبر زمان و مکان که باعث این جدایی شد. دلتنگی‌ام برای اجرای نمایشی روی صحنه و ایستادن در جایی که از روزهای کودکی، قلبم و مغزم بهش تعلق داشت غیرقابل وصف بود؛ و حالا یخ‌بستگی...
.
۲.شرایط تولید هر اجرا، فضای منحصربه فرد خودش رو داره و مسائل زیادی در این میان، نقش ایفا می‌کنند. مسائلی که دور از چشم مخاطب اتفاق می‌افتن و عمومن تماشاگر از اون‌ها ... دیدن ادامه ›› آگاه نیست.
در همین راستا بلیت‌فروشی این نمایش در سامانه‌ی محترم دیگری به جز تیوال صورت می‌گیره. امید که این اتفاق و دیگر اتفاقات مشابه باعث شه که روز به روز سفره‌ی هنر تیاتر در کشور عزیزمون گسترده‌تر بشه که بی‌شک تیاتر یکی از سرچشمه‌های فرهنگ و آگاهیه.
اما شک نکنید که به یاد روزهای دور هم‌چنان شب‌های بعد از اجرا به این صفحه سری می‌زنم و در انتظار خوندن نظرهاتون صفحه رو رفرش می‌کنم.
.
۳.با اشتیاق منتظر دیدار شما دوستان عزیزم بعد از تماشای نمایش هستم که مقصود زندگی جز دیدار و تماشا نیست.
.
۴.حرف زیاده اما سخن رو با این بیت مولانا تمام می‌کنم:
هر کسی کو دور ماند از اصل خویش/ بازجوید روزگار وصل خویش.
.
پانوشت: برای واژه‌ی ``رفرش`` معادل فارسی مناسبی پیدا نکردم.
.
ارادت.
۲۰ فروردین(پاییز) ۱۴۰۴