ساخت نمایش و همینطور فیلم از روی داستان قاتل‌های زنجیره‌ای مثل راه رفتن روی لبه‌ی تیغ می‌مونه چون اگه کمی اینور اونور بشه ممکنه که بزنه بیرون یا اصطلاحا کار در نیاد...
واقعیت اینه که مدت زیادیه که یه کار خوب تو این ژانر ندیدم...
دو بازی بد و بیرون زده داشتیم و بقیه بازی‌ها جملگی خوب اما نقطه قوت اثر بازی تَر و تمیزِ بهروز پناهنده‌ست که کار رو در میاره...
من مشکل اصلیم با متن و شخصیت پردازیه کاراکتر اصلیه...
صرفا فقط به قتل‌ها اشاره شده و انگیزه‌ی خاصی از غلامرضا ندیدیم اینکه این آدم شخصیت اسکیزوفرنیک داشته قبول ولی کاش بیشتر رو کاراکتر این آدم کار میشد.داستان قتل‌ها و نام مقتول‌ها رو که با سرچ ساده‌ی اسم غلامرضا خوشرو تو ویکی‌پدیا هم میشه در آورد...
از موسیقی به شدت کم بهره برده شده این ... دیدن ادامه ›› کار موسیقی بیشتری می‌طلبید خیلی بیشتر از این باید ترس تو من تماشاگر احساس بشه اما متاسفانه نشد.طراحی صحنه و نور به اندازه و خوبی رو دیدیم و در خدمت اثر بود.
صادقانه تو این اوضاع مزخرف تئاتر ، کاریه که باید دیده بشه...
خسته نباشید میگم به آقای تاراج و امیدوارم که همیشه موفق باشند...
(۳ از ۵)