هر چند سال یکبار، یک نمایش عالی می بینیم و حال نوبت شکوفه های گیلاس است. خوشحالم در آخرین روز شاهد این نمایش فوق العاده بودم و این فرصت را از دست ندادم. بازی ها و کارگردانی حرف نداشت. فکر نمی کردم بتونم ۲ ساعت یک کار صامت رو دووم بیارم اما انقدر میخکوب حرکات و نوشته ها بودم که تا آخر همراه کار بودم. خدا قوت و تبریک به حامد رسولی، رومینا مومنی و محمد مساوات عزیز برای روی صحنه بردن این کار سخت و طاقت فرسا. محمد مساوات هم به لیست کارگردان های مورد علاقه ام اضافه شد.