درود و خدا قوت به همه عزیزان مانستر،دیشب شمارو دیدم ،امیدوارم هر چه زودتر خانم رضی حالشون بهتر بشه،بنظرم بازی بازیگرها اینکارو نجات داد چرا که در متن و قصه باگهای زیادی وجود داشت که به لطف بازیگرها و کارگردانی جلوی دلزدگی تماشاگر گرفته شد،دکور و نور خوب، لباس و موسیقی هم خوب بود،کار در کل ریتم خوبی داشت و حسهای لازم به جا و درست به تماشاچی القا میشد، نویسنده با علم به اینکه افرادی با چنین بیماری از بهره هوشی خوبی برخوردارن و فقط نقض عضو دارند ودر قصه به خوبی دیده میشد که بهره هوشی خوبی هم دارند واینکه اتفاقا بخاطر همین نقض عضو و مشکل در انجام فعالیتهای معمول دچار مشکل هستن چطور میتونست یک مرد رو به اون شکل از پا در بیاره؟؟؟!!با امید و آرزوی موفقیت در کارهای آتی