من این نمایش رو دهم آذر امسال در سالن سایه تئاتر شهر دیدم.اون موقع از نوشتن نظر امتناع کردم ولی با شروع دور جدید اجرا تصمیم گرفتم چند خطی بنویسم.

خواهشاً گول جایزه فلان و بهمان نمایش ها رو نخورین.کیفیت هیچ کدوم از این جشنواره های وطنی به اصطلاح هنری و پنل داوری شون مشخص نیست.میان از بین بد و افتضاح بد رو انتخاب و جایزه تپانش می کنن بعد سازنده کار امر بهش مشتبه میشه که لابد شاهکار ساختم دیگه!بعد کلی شب هم اجرا میرن و میگن ما رکورد دار فلان قدر شب اجرا هستیم ولی وقتی به تماشای اثر می‌نشینیم با یک هیچ بزرگ روبرو میشیم!

داستان همون لباس معروف پادشاه س.این نمایش هم در عین لختی و بی چیزی ادعای فاخر بودن داره.

دیگه با پیشرفت گسترده هنر و تکنولوژی در دنیا بعید می دونم کسی از تماشای کار معمولی چند تا عروسک گردان یا از دیدن چند تا عروسک زشت هورا ... دیدن ادامه ›› بکشه و کف بر بشه!

زمانی علی حاتمی با ساخت مادر تونست قلب های چند نسل رو به هم پیوند بزنه و به تقدس جایگاه مادر بیفزاید ولی نمایش مامان هیچ سمپاتی ای در تماشاگر ایجاد نمی کنه.

بیشتر انگار با گذاشتن عنوان مامان بر روی کار خواستن گدایی همراهی و همدلی رو از مخاطب داشته باشن.

یعنی تماشاگر جان!با تصاویر ذهنی ای که از مقام مادر در ذهن داری خودارضایی عاطفی کن چون اون قدر پرتره های ریز و درشت از مادرانگی در تاریخ سینما و تئاتر جهان نشون داده شده که من کارگردان دیگه دست خالی موندم و چیزی برای ارائه بهت ندارم!

نمره صفر.