نمایش با اغماض متوسطی بود.

به نظرم متن به دلیل داشتن سوژه کلیشه ای روابط زن و مرد می طلبید که این گونه اجرا بشه ولی واقعا وجود دوربین ها یا نمایشگرها چیزی رو به فهم تماشاگر اضافه نمی کردن.

مثلا گرفتن کلوزآپ از یه جفت کفش یا نمایش بازیگران وقتی پشت به دوربین و خارج از قاب ایستادن.حتی این تمهید در جاهایی هم که باید حس درست رو منتقل نمی کرد.

مثلا در صحنه ای که مرد صورت زن رو در بشقاب غذا فرو می کنه.اکستریم کلوز آپ از سر زن گرفته میشه ولی انگار که بازیگر زن اصولاً بازیگری جلوی دوربین رو بلد نیست و هیچ حسی منتقل نمیشه.