من نسخه دوم خانه واده را دیده بودم و به نظرم عالی بود و به امید دیدن یه نسخه بهتر رفتم.
از بازی ها شروع میکنم. بازیگر نقش پدر در خانه واده نسخه سوم بسیار ضعیف و شل و وارفته بود و دیالوگ ها رو بدون فراز و نشیب اجرا میکرد. حتی بعضی جملات بانمک کار حذف شده بود، مثل: به سفر سفر کنیم. بازی فوق العاده احسان بهلولی که در خانه واده دوم، به نقش مادر هویت داده بود، با بازیگری که تنها شباهت ظاهری به ایشون داشت جایگزین شده بود. بازیگر نقش دختر هم در برخی صحنه‌ها تقلای بیش از حد داشت، و از نسخه دوم ضعیف‌تر بود.
در مورد گریم، باز هم نسخه دوم که همه بازیگران یکدست سبیل داشتند رو بیشتر دوست داشتم. به نظرم به کار یکپارچگی بیشتری داده بود و شخصیت‌ها و فضای بهتری ساخته بود.
صحنه قبلی یه کادر سفید داشت که در تعریف حد و مرز به کمک نمایش آمده بود که آن هم دلیل حذف شده بود. صحنه شام خانوادگی دور میز هم به یه صحنه چند پاره و مشوش تبدیل شده بود.
نور صحنه که در نسخه دوم به جا قطع میشد و مخاطب رو میخکوب میکرد( مثلا در صحنه ای که پدربزرگ و مادربزرگ پدر را هل می‌دهند) تبدیل به نور دائم کم سویی شده بود که جذابیت کار رو ... دیدن ادامه ›› کم کرده بود.
در مورد صدا،صحنه استخر افت محسوسی داشت. در نسخه دوم موقعی که دختر در حال غرق شدن بود،صداها و اکت بازیگران طوری طراحی شده بود که انگار مخاطب هم صدا را از زیر آب می شنید؛ولی در نسخه سوم، از این هم خبری نبود.
انگار نه خود آقای مساوات، که مثلا یک سانسورچی بی رحم اینجور به حذف و بی مزه کردن تعمدی اثر دست برده باشه.

بهترین تئاتر عمرم بود

واقعا چه بازی کردن آقای شهرستانی، چه بیانی و چه تسلطی. اگر بتونم دوباره به دیدن این تئاتر خواهم رفت. دست همگی درد نکنه

واقعا مشخص بود که زحمت زیادی برای اجرا کشیدند اما تماشاگران ادب تماشاگری تئاتر را نداشتند و تمرکز رو خیلی سخت میکردند و دائما مثل سینما متوجه اطرافیان بودیم.
موبایل ها سایلنت نبود،بعضی حین اجرا گوشی چک میکردند، یکی حدود ده دقیقه داشت پلاستیک یک بسته خوراکی رو باز میکرد طوری که مثلا صدا نده، و جالب اینکه پدر مادری با دو بچه خردسال به اجرا اومده بودند که من فکر میکردم اون بچه ها سر و صدا کنند که واقعا شعور بچه ها از بزرگسالان خیلی بیشتر بود و محو تماشا بودند.
کاش قبل اجرا تذکر داده بشه.