سلام و درود
از لحاط کیفیت کار که دوستان تعریف ها و نکات مثبت رو ذکر کردن. از نظر من هم وجود موقعیت های کمدی زنجیروار باعث شده بود متوجه گذر زمان نشم و بچسبم به ادامه ماجرا. یکی دیگه از نکات مثبت صحنه این بود که از ابتدای وجود در موقعیت کمدی قرار گرفتم و در طول اجرا به هر جای صحنه نگاه می کردم فرصتی بود برای خندیدن.
من از اجرا بسیاااااار لذت بردم، اما میخوام راجب قبل از اجرا انتقادی کنم.
من بعد از 2 سال دوباره تئاتر رفتن را شروع کردم و نمیدانم کیفیت سالن ها در این مدت آیا تغییر داشته یا نه. پردیس سپند بدترین سالن تئاتری بود که تا الان به چشم دیدم. یک افتضاح به تمام معنا. فصای داخلی به نسبت جمعیت کافی نیست و با وجود کووید حداکثر ظرفیت 10 الی 15 نفر را دارد، حداکثرررر. تا یادم نرفته از کیفیت سرویس بهداشتی نگم براتون که حتی داخل شدنش دل شیر میخواهد و مجبور شدیم به مغازه های اطراف آنجا سری بزنیم. تماشاگران همانطور که گفتم مجبورند در فضای سرپوشیده بیرون تجمع کنند که حتی آن فضا هم به نسبت جمعیت کوچک است به طوری که فاصله میان یکدیگر به ناچار کمتر از 1 هم میشود. هوای 10 درجه و بارانی که از لای درزهای سقف روی سرمان میچکید جمعه شب را برایمان بسیار عاشقانه کرده و یک ساعت انتظارمان برای اجرا را لذت بخش تر از همیشه کرد. قضیه وقتی جالب تر شد که یکسری نو روشنفکر دانشجو تئاتر بیستو اندی ساله که کشیدن سیگار یکی از شاخصه هایشان است و انگار اگر قبل اجرا یکی دو پک نزنند بر بدن، اصلا آن موی فرفری و تیپ هنری و آن شال دور گردن بیفایده می شود، کشیدن سیگار در آن فضای بسته را حق خود دانشتند و شروع کردند به معنوی کردن فضا.
متاسفم برای مدیریت مجموعه مطمئن باشید دفعه دیگه که میخوام تئاتری رو ببینم قطعا پردیس سپند گزینه آخر من است.
مابقی غرغرام هم در این مجال نمیگنجد و دیگری عرضی نیست.