دیدن بولگاکف عزیز در اون وضع فلاکت‌بار واقعا قلب آدم رو به درد می‌آورد و چقدر هنرمندانه به تصویر کشیدینش.
عجب متن قوی و جذابی داشت حتی برای یک ثانیه هم از فضا جدا نشدم و به ساعتم نگاه نکردم. مطمئنا تا روزها بهش فکر خواهم کرد.
بازی جناب فریضه و آقایی که نقش مامور مخفی رو اجرا می‌کردن شاهکار بود. از اون فاصله تاسف رو در نگاه دوست نویسنده‌ی بولگاکف که در آخر خودکشی میکنه، در تمام صحنه‌هایی که حضور داشتن میشد دید و واقعا تشکر می‌کنم از زحمتشون برای درآوردن نقششون. در کال مجموع بازی‌ها خوب بود ولی این سه تا بیشتر توی ذهن من موند.
تعویض صحنه‌ها هم خیلی سریع و حرفه‌ای انجام میشد و هیچ ثانیه‌ای تلف نمیشد.
ایده پروژکتور و بالا ایستادن استالین رو دوس داشتم
ولی اون گروهی که حرکات مثلا هماهنگ انجام میدادن زیاد مطابق سلیقه من نبود. هم ناهماهنگ بودن هم مثلا یکی ته بافت موهاش پاپیون رنگی خیلی توچشم داشت و فوکوس میکشید.
در کل تشکر و ۵ ستاره از طرف من برای این تئاتر شریف